Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΟΠΩΣ, ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΟΙ ΕΝΟΡΚΟΙ, ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΕΛΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ, ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ, ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ Η ΤΙΜΗΤΙΚΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΣΕ ΕΡΓΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΛΠ.

ΩΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 2:
Β) ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Ε) ΕΙΝΑΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΕΝΩΝ.
Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΟΡΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.

ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ – ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΥΤΕΣ. ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΕΧΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ. ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΓΡΑΠΤΩΣ.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΡΝΗΣΗ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ .
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥΣ ΕΠΑΞΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΕΝΟΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ. ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ Είδος: ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ

Προοίμιο
1. Ο Δικηγόρος, κατά τον Κώδικα Δικηγόρων είναι υποχρεωτικά μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου στην περιφέρεια του οποίου ασκεί το Δικηγορικό Λειτούργημα. Διορίζεται με διάταγμα άμισθος δημόσιος λειτουργός και είναι “συμπράττων Λειτουργός της Δικαιοσύνης”. Αποτελεί το ένα μέρος του Τρίπτυχου της Λειτουργίας και Απονομής της Δικαιοσύνης (Δικαστές – Δικηγόροι – Δικαστικοί Υπάλληλοι). 2. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι του Κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 199 του ν.δ. 3026/1θ54 “Περί Κώδικος Δικηγόρων”, βαρύνονται με τα παρακάτω καθήκοντα και υποχρεώσεις, η εκπλήρωση των οποίων αποτελεί νομικό και ηθικό χρέος……………………………………………………………….. ………………………………………………Τη βελτίωση της Νομοθεσίας. Τη παρακολούθηση της Νομολογίας των Δικαστηρίων. Την υπεράσπιση της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Τη προστασία των Συνταγματικών Δικαιωμάτων και των ατομικών Ελευθεριών του πολίτη. Τη διασφάλιση της ελεύθερης εκφράσεως του Ελληνικού Λαού
Αρθρο: 2. Προϋπόθεση για την ορθή απονομή της Δικαιοσύνης είναι η ύπαρξη και η απρόσκοπτη λειτουργία κράτους Δικαίου. Ο Δικηγόρος αγωνίζεται για την ύπαρξη, διατήρηση και κατοχύρωση όλων των προϋποθέσεων της λειτουργίας του Κράτους Δικαίου και ειδικότερα:
α) Είναι υπέρμαχος της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
β) Υπερασπίζεται με θάρρος και αυταπάρνηση το Σύνταγμα και τους Δημοκρατικούς θεσμούς, τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά Δικαιώματα των πολιτών.
γ) Αγωνίζεται εναντίον οποιασδήποτε μορφής τυραννίας, αυταρχικής εξουσίας, παραβιάσεως των συνταγματικών ελευθεριών και παρανομίας.
δ) Υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, εναντίον οποιασδήποτε μορφής επεμβάσεως της εκτελεστικής εξουσίας και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα, μέσα κι’ έξω από τη Δικαστική λειτουργία.
ε) Είναι ο φυσικός υπερασπιστής των αδικούμενων και καταπιεζόμενων.

Αρθρο: 6 Δικηγόρος έχει υποχρέωση ν’ αναλάβει κάθε υπόθεση που του αναθέτουν, αν υπάρχει τρόπος υπερασπίσεώς της.
Εχει όμως το δικαίωμα ν’ αρνηθεί την υπεράσπιση υποθέσεως:
α) Αν κατά τη γνώμη του είναι παράνομη ή ολοφάνερα άδικη.
β) Αν με τα στοιχεία που του παρέχει ο πελάτης είναι βέβαιο ότι η δίκη θα χαθεί.
γ) Αν στρέφεται κατά συγγενικού ή πολύ φιλικού του προσώπου.
δ) Αν σε παρόμοια υπόθεση, που χειρίστηκε πριν απ’ αυτήν, είχε υποστηρίξει αντίθετες απόψεις, οι οποίες έγιναν δεκτές με αμετάκλητες αποφάσεις Δικαστηρίων ή Διοικητικών Αρχών.
ε) Αν για την υπεράσπιση της υποθέσεως πρόκειται να έλθει σ’ αντίθεση με δημοσιευμένες γνώμες, θεωρίες, ερμηνείες ή απόψεις του για το ίδιο νομικό ζήτημα.
στ) Αν δεν έχει αρκετό χρόνο για την καλή προετοιμασία και υπεράσπιση της υποθέσεως.