1. Θα αναφέρω το λόγο που όλες οι κυβερνήσεις μας των τελευταίων χρόνων δεν κάνουν τίποτε για την Ελλάδα και τον Έλληνα. Άσχετο με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά διαβάστε το. Και δεν αναφέρω …φαντασιώσεις μου, αλλά αδιάψευστα γεγονότα, αδιαπραγμάτευτες αλήθειες.
   Το προηγούμενο μεγάλο σκάνδαλο που απασχόλησε τη βουλή (που μας σώζει) ήταν το σκάνδαλο Siemens, το οποίο όμως όλοι μαζί το κουκούλωσαν …γρήγορα γρήγορα. Και το Χριστοφοράκο τον άφησαν να διαφύγει, παραδόξως για ποιον ακριβώς λόγο.
   Αυτό που πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε είναι ότι ο Χριστοφοράκος δήλωσε στη συνέχεια ενώπιον της γερμανικής Δικαιοσύνης ότι η Siemens Ελλάδας χρηματοδοτούσε με το 25% του τζίρου της όλα τα μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα. Τον οποίο Χριστοφοράκο τώρα κανείς δε τον ψάχνει για να τα καταθέσει αυτά και στην ελληνική Δικαιοσύνη. Ούτε καν ο …αδιάβλητος ο Σύριζα δεν έχει εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης.
   Και όχι για άλλο λόγο, θα έπρεπε να τον διώκει αφού οι μίζες είναι παράνομες και τιμωρούνται με φυλάκιση.
   Εφόσον μάλιστα πρόκειται για δημόσια δήλωση του Χριστοφοράκου ενώπιον της γερμανικής Δικαιοσύνης, θα έπρεπε τουλάχιστον να τον μηνύσουν τα μεγάλα κόμματα. Εάν αυτό ήταν ψέμα…

   Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όλα τα Γερμανικά προϊόντα τα αγοράζει η Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι τα αγοράζουν όλες οι άλλες δυτικές χώρες.
   Δεν είναι η κακιά μου …φαντασία, τα τιμολόγια αγοράς το λένε. Και η πώληση γίνεται από Γερμανία, τα μεταφορικά έξοδα τα πληρώνει μόνος του ο εισαγωγέας. Σε αυτά τα τιμολόγια φαίνεται καθαρά ότι ο Έλληνας εισαγωγέας αγοράζει κατά 25% πιο ακριβά, πληρώνει δηλαδή για το ίδιο προϊόν 25% περισσότερα χρήματα στον Γερμανό κατασκευαστή από ότι οι άλλοι εισαγωγείς.
   Και μιλάω εκ πείρας, εργαζόμουν πάρα πολλά χρόνια σε εισαγωγική εταιρία και αυτό συνέβαινε. Οι τιμοκατάλογοι που παίρναμε είχαν τιμές κατά 25% πιο ακριβές…
   Αυτό το παραπανίσιο 25% που εισπράττει ο Γερμανός κατασκευαστής, ίσως το επιστρέφει σε κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς (Γερμανία, Ελβετία, Λιχτενστάιν).
   Τις κατηγορίες μου μπορεί να τις ελέγξει εύκολα όποιος δεν έχει στη διάθεσή του τα τιμολόγια πώλησης, εάν δει τις τιμές που πωλούνται τα προϊόντα αυτά στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, αλλά και της Ελλάδας.
   Όλα τα γερμανικά εμπορεύματα πωλούνται περίπου κατά 25% πιο ακριβά στην Ελλάδα, από ότι στην Ιταλία, στην Γαλλία, στην Ολλανδία…

   Αυτό είχε μια λογική κάποτε όταν υπήρχε ο νόμος πως ο Έλληνας εισαγωγέας επιτρέπεται να βγάζει μόνο μέχρι 12% κέρδος από τις εισαγωγές που κάνει. Είχε μια λογική για τους Έλληνες εισαγωγείς, για να δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο στην προώθηση γερμανικών προϊόντων.
   Παίρνοντας μαύρο χρήμα…
   Όχι όμως τώρα. Τώρα που μπορεί να μετατοπίστηκε σχεδόν ολόκληρο το 25% προς τους πολιτικούς, ίσως παρέμεινε ως μια πρακτική της Γερμανίας για να έχει στο χέρι το πολιτικό μας σύστημα.
   Και γίνεται με όλα τα γερμανικά εμπορεύματα, κάθε χρόνο εδώ και χρόνια εισάγουμε από Γερμανία προϊόντα μερικών δις το χρόνο. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε σε τι ποσό αναφέρομαι, όταν μιλάω για το 25%.
   Για πόσα δισεκατομμύρια Ευρώ το χρόνο. Κάθε χρόνο. Εδώ και χρόνια…

   • Θα γράψω και κάτι ακόμα. Τάσο, μας είπες ότι δήθεν χρωστάμε.
     Δεν ξέρω για τα 600 δις, ξέρω όμως ότι το χρέος μας είναι δήθεν χρέος και αυτό μπορώ να το αποδείξω:
     Αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις. Πριν εννέα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις. Υπερβολικό βέβαια και δε θα εξηγήσω τώρα με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο χρωστούσαμε τόσα πολλά, αλλά το χρέος μας τόσο ήταν.
     Ήταν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 + 5 δισεκατομμύρια Ευρώ. Και επειδή αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το επέστρεψαν (λίγο αργότερα όμως).
     Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε. Και οι τράπεζες στη συνέχεια δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν”.
     Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική …χορηγία της ΕΕ).
     Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν περίπου 100 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).

     Σύνολο 290 δις – 28 δις – περίπου 70 δις – περίπου 100 δις = λιγότερο από 100 δις.

     Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε να είναι ούτε 100 δις. Και τα περίπου 20 δις το χρόνο που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 320 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 100 δις. Και όχι να είναι μόνο οι τόκοι για το δήθεν Δημόσιο χρέος μας των 320 δις. Και άρα αυτό το πραγματικό χρέος μας των ούτε 100 δις θα έπρεπε με τα 20 δις το χρόνο που δίνουμε, να τείνει προς το μηδέν…

     Αυτά τα αρκετά περισσότερα από 220 δισεκατομμύρια Ευρώ (320 που είναι τώρα το χρέος μας, συν τους τόκους που δίνουμε τα τελευταία χρόνια, μείον ούτε 100 που θα έπρεπε να είναι) τί ακριβώς είναι;
     Τα αρκετά περισσότερα από 220 δις, σχεδόν το 70% του Δημοσίου χρέους, τα έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας και ως “κρατικές εγγυήσεις” τους.

     Μήπως για αυτό το λόγο παραιτήθηκε ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου ξεκίνησε στη συνέχεια το …κόλπο; Σίγουρα όχι, απλά οι τράπεζες δεν το ήξεραν. Ο Καραμανλής παραιτήθηκε για κάποιον άλλο λόγο. Εάν ήταν το κόλπο να ξεκινήσει …εν αγνοία του, δε θα έδινε αυτός 23 δις στις τράπεζες ως κρατικές εγγυήσεις, λίγο πριν παραιτηθεί. Παραιτήθηκε επειδή ενέδωσε στους Ρώσους και συμφώνησε στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Και στη συνέχεια σημειώθηκαν πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, έγιναν διάφορα σκάνδαλα και απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Μήπως λοιπόν η παραίτησή του είχε κάποια σχέση με την Αμερική; Αναρωτιέμαι, δεν κατηγορώ…

     Μέχρι όμως και ο ο Βαρουφάκης λέει ότι τα χρήματα που μας έδωσαν δήθεν για τις δικές μας τράπεζες, επεστράφησαν προς Γαλλία και Γερμανία για να διασώσει η Ελλάδα τις εκεί τράπεζες. Ή μάλλον ούτε αυτό, τα χρήματα ούτε ήρθαν ούτε έφυγαν, τραπεζικές εγγραφές έγιναν. Μόνο που το λέει τώρα, δεν το έλεγε όταν ήταν υπουργός οικονομικών της χώρας και ούτε μας λέει πόσα χρήματα ακριβώς δώσαμε…

     Δεν έχουμε λοιπόν δε δίνουμε και διενεργούμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους για να δούμε πόσα πραγματικά χρωστάμε. Όταν λήξει αυτός ο λογιστικός έλεγχος και ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι περισσότερα από 200 δις σε τρία χρόνια για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μας διαγράψουν το χρέος αυτό με παράδειγμα την Ισλανδία, αλλά και τον …Μεταξά. Τα διεθνή δικαστήρια σίγουρα θα μας δικαιώσουν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά, εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών. Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ.

     Δήθεν ζούσαμε πάνω από τις οικονομικές μας δυνατότητες και μας έπεισαν ότι το χρέος μας δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πάρα πολλούς δημοσίους υπαλλήλους…

     Εφόσον διενεργήσουμε λοιπόν έναν πραγματικό επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους, τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας “εταίρος” μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος.
     Και αν δε δίναμε αυτά τα δις και φαλίριζαν οι τράπεζες κανείς δε θα έχανε τις καταθέσεις του όπως νομίζουν πολλοί, αφού τα χρήματα δε βρίσκονται στα ταμεία των τραπεζών αλλά έχουν δοθεί από τις τράπεζες για δάνεια και δεν υπάρχουν σε ρευστό.

     Άρα πρέπει η Ελλάδα να κλείσει στη φυλακή για εσχάτη προδοσία, όλους αυτούς που την κατέστρεψαν, αυτούς που την καταχρέωσαν με περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ δίνοντάς τα στις ιδιωτικές τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ. Και αυτά προστέθηκαν στο χρέος μας. Και βεβαίως η εσχάτη προδοσία ποτέ δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών του Βεγγέλη Τούρκογλου (νυν Ευάγγελου Βενιζέλου). Για αυτό το λόγο πρέπει να κατηγορήσουμε όλους τους πρώην και νυν κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία.
     Και όλες οι υπογραφές τους δε θα “δένουν” την Ελλάδα, όταν αυτοί θα καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία. Όλα τα ξεπουλήματα που πήγαν για το δήθεν χρέος μας (λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, κλπ κλπ) θα επιστραφούν και πάλι στο δημόσιο.

     Θα εξηγήσω τώρα γιατί δεν έπρεπε μόνοι μας να χρηματοδοτήσουμε το τραπεζικό μας σύστημα.
     Αυτό που πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε είναι ότι την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών («ανακεφαλαιοποιήσεις» και «κρατικές εγγυήσεις») την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα. Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος. Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…
     Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.
     Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών…
     Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:
     Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για …χρηματοδότηση. Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, μπορεί με «συνεργάτες» το ίσως διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
     Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.
     Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα».
     Δεν είναι άλλωστε τυχαίο οι ελληνικές τράπεζες σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκαν» περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και αυτά να προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και πριν και μετά από αυτά τα δις που πήραν για «χρηματοδότηση» οι τράπεζες μας, χρειάστηκαν μόνο κάτι εκατομμύρια…

     Δείτε και το διάγραμμα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ, εκεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτό που λέω.
     http://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html

     Έναν λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους θα πρέπει να διενεργήσουμε. Δεν μπορεί ξαφνικά να χρωστάμε το …170% του ΑΕΠ της χώρας, εκεί που για πολλά χρόνια χρωστούσαμε γύρω στο 100% του ΑΕΠ.

τα σχόλια είναι κλειδωμένα.