Ο ΠΛΕΟΝ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ…
ΑΦΟΥ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ( ΠΩΣ ΘΑ ΑΥΞΗΣΕΤΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΑΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ )
Ο ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ CORRIERE DELLA SERA ΓΡΑΦΕΙ :
Συμβουλές του Τσίπρα προς την Ιταλία «Σταματήστε τώρα, μετά θα είναι χειρότερο»
Ο Έλληνας πρωθυπουργός: Θα βγείτε από το ευρώ; Καλή τύχη.
Ο συναγερμός του Moody.Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες του Ευρωβαρόμετρου, το 57% των Ιταλών υποστηρίζει το κοινό νόμισμα
Πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας προσέγγισε μερικές ιταλικές προσωπικότητες επειδή, ως Έλληνας πρωθυπουργός, είχε κάποιες δικαιολογίες για να παρουσιάσει και μια πρόταση να δώσει. Πρώτον, η συγγνώμη, ή τουλάχιστον η εξήγηση, ότι δεν δημιούργησε ούτε μια μικρή τριβή στα εργαλεία της ευρωζώνης που θέτει υπό αμφισβήτηση τον προϋπολογισμό της Ρώμης.
«Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί θα ήμουν ο πρώτος που θα προκαλέσει υποψίες», είπε ο Τσίπρας, ο οποίος θυμάται σίγουρα ότι η Ιταλία δεν έκανε τίποτα όταν προσπαθούσε απεγνωσμένα να μαλακώσει τις συνθήκες – τόσο δρακόντεια – που τίθενται από το ευρώ προς την Ελλάδα.
Τότε, ο Τσίπρας, έχοντας επίγνωση της υποχώρησης που αυτοσχεδίασε τον Ιούλιο του 2015, αφού μπλοκάρει τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ψηφοφόρων για να αποφύγει την κατάρρευση του συστήματος, έδωσε συμβουλές στην Ιταλία.
“Είναι καλύτερο αν κάνετε σήμερα, ότι ούτως η’ άλλως θα κάνετε αύριο” σημείωσε.
“Εάν αντ ‘αυτού έχετε μια άλλη ιδέα – πρόσθεσε, ίσως παραπέμποντας στην επιλογή εξόδου ευρώ που αρνήθηκε – καλά, τότε καλή τύχη”.
Δεν χρειάζεστε την εμπειρία ενός Έλληνα πολιτικού για να καταλάβετε ότι σήμερα όχι μόνο η ιταλική κυβέρνηση δεν την χρειάζεται, αλλά και ολόκληρη η χώρα.
Την Παρασκευή, η Moody’s, το πρακτορείο αξιολόγησης που μόλις υποβάθμισε το ιταλικό χρέος σε ένα ενιαίο βήμα “σκουπίδια”, κατέστησε σαφές ότι θα μπορούσε να δει τη χειρότερη κρίση της εάν η οικονομία εξακολουθεί να επιδεινώνεται.
Και πριν από λίγες ημέρες, η αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs δημοσίευσε τις μοναδικές πραγματικά ρεαλιστικές εκτιμήσεις ανάπτυξης βάσει των διαθέσιμων δεδομένων:
Το ακαθάριστο προϊόν της Ιταλίας το 2019 αναμένεται να αυξηθεί κατά 0,4%, το ένα τρίτο των αναμενόμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και περίπου το ένα τέταρτο του ποσού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση.
Με μόνη διαφορά της Goldman σε σύγκριση με τις Βρυξέλλες ή τους πολιτικούς της Ρώμης είναι ότι η τράπεζα δεν έχει την πολιτική ανάγκη να ισχυριστεί ότι πιστεύει ότι η Ιταλία ανακάμπτει.
Η Επιτροπή της ΕΕ θα μπορούσε να την καταβάλει για να ενισχύσει την κατηγορία της ότι η κυβέρνηση ενεργεί σαν το τζιτζίκι του μύθου του La Fontaine. η κυβέρνηση αντί να ενισχύσει το δικό της μύθο, σύμφωνα με τον οποίο αυτός ο ελιγμός ωφελεί την οικονομία.
Φυσικά η πραγματικότητα είναι διαφορετική, πιο παρόμοια με αυτή που περιγράφεται από την Goldman.
Η σχετική χαλάρωση των εντάσεων στην αγορά τις τελευταίες ημέρες έχει εξυπηρετήσει ορισμένους επενδυτές για την ανοικοδόμηση θέσεων προς τα κάτω στην Ιταλία από ευνοϊκότερα επίπεδα, με βάση το γεγονός ότι οι τιμές πέφτουν πάλι και οι αποδόσεις του δημόσιου χρέους αυξάνονται.
Αυτό ακριβώς στοχεύουν στα υψηλότερα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπου έχουνε ήδη υπολογίσει ότι η Ιταλία δεν μπορεί να υποστηρίξει την εξάπλωση των 400 μονάδων (σήμερα η απόδοση μεταξύ των δεκαετών ομολόγων του Βερολίνου και της Ρώμης είναι 306 μονάδες, 3,06%, αλλά πρόσφατα έχει ξεπεράσει τα 330).
Αυτό σημαίνει όταν ο Τσίπρας καλεί τους Ιταλούς να αλλάξουν την πορεία τους, ώστε να μην αναγκαστούν να το κάνουν μετά από σημαντικές ζημιές, καταβάλλοντας την υψηλότερη τιμή.
Η Επιτροπή και το σύνολο της ζώνης του ευρώ πιστεύουν ότι έχουν το μαχαίρι από τη λαβή, επειδή βλέπουν όπου φαίνεται να κατευθύνεται στην Ιταλία: η κρίση ρευστότητας για το χρέος στις αρχές του 2019, όταν το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να αντλήσει κεφάλαια στην αγορά, αλλά Οι ξένοι επενδυτές θα συνεχίσουν την τρέχουσα στάση τους.
Αυτή η κρίση, εάν έφτασε, θα κατέστρεφε τις τράπεζες ακόμη και πριν η κυβέρνηση χάσει την πρόσβαση στην αγορά.
Η προβληματισμός των Βρυξελλών στηρίζεται στη συνέχεια σε έναν άλλο παράγοντα: το Ευρωβαρόμετρο,
μια έρευνα από την Επιτροπή, δείχνει ότι η υποστήριξη των Ιταλών προς το ευρώ έχει αυξηθεί σημαντικά και τώρα φτάνει το 57%.
Ως εκ τούτου, πιστεύεται ότι η κοινή γνώμη θα αναγκάσει την κυβέρνηση να υποχωρήσει και να ζητήσει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης – αν χρειαστεί – προκειμένου να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα.
Πρόκειται για πολύ ορθολογικούς υπολογισμούς, οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν ούτε καθιστούν σαφείς άλλους παράγοντες.
Ο πρώτος παράγοντας είναι ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν επίσης υπόγεια ρεύματα πάντα έτοιμα να αναλάβουν όμηρους τους περισσοτερους ιταλούς και να οδηγήσουν τη χώρα έξω από το ευρώ, για ιδεολογικούς λόγους ή απλά εξουσίας: δεν χάνουν τον έλεγχο στο πρόσωπο της πίεσης από τις Βρυξέλλες.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι ότι οι συνθήκες μιας ενδεχόμενης ευρωπαϊκής διάσωσης θα μπορούσε πράγματι να περιλαμβάνει την πώληση – βολικά – σε ξένα μέρη της Eni, Enel, τμήματα της ίδιας Cassa depositi e prestiti ή την αναβολή ή την αναθεώρηση των όρων εξόφλησης των τίτλων στο χειρότερο. του δημόσιου χρέους προς ιδιώτες πιστωτές.
Ο τρίτος παράγοντας είναι μια βασική διαφορά με την εμπειρία
του ίδιου Τσίπρα:
το 2015 ήταν σε θέση να αποφασίσει ο ίδιος για τον εαυτό του, ενώ σήμερα η Ιταλία διευθύνεται από τούς διπλωμάτες αναπληρωτές πρωθυπουργού Luigi Di Maio και Matteo Salvini.
Κανείς από τους δύο ,αποδίδοντας στις Βρυξέλες, θελει να αφήσει τους εκλογικούς βοσκότοπους του λαικισμού στον άλλον.
Δεν είναι σαφές εάν οι αναπληρωτές έχουν πλήρη επίγνωση του δρόμου στον οποίο έχουν τοποθετήσει τη χώρα.
Επειδή στο τέλος η διαπραγμάτευση που έχει σημασία δεν είναι μεταξύ της Ρώμης και των Βρυξελλών, αλλά μεταξύ αυτών.
το διαβάσαμε εδω : https://www.corriere.it/economia/18_novembre_24/consiglio-tsipras-all-italia-cedete-subito-poi-sara-peggio-a40b6d08-f02d-11e8-bbf1-7b061d972f8e.shtml?refresh_ce-cp
