Διάφορα ερωτηματικά μου δημιουργήθηκαν μετά την ανάγνωση ενός άρθρου που έγραφε τα εξής: «Μεγάλη έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «BMC Public Health» έδειξε ότι η φιλανθρωπία όχι μόνο προσφέρει ψυχική ικανοποίηση, αλλά, μεταξύ άλλων, αυξάνει και το μέσο όρο ζωής, δηλ. οι άνθρωποι που αφιερώνουν χρόνο και χρήμα από τη ζωή τους βοηθώντας τους συνανθρώπους τους ζουν όχι μόνο πιο χαρούμενη ζωή αλλά και περισσότερα χρόνια.» (Εθνικός Κήρυξ- Ιανουάριος 2019)
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα,η εικόνα του άστεγου που κοιμάται στο παγκάκι, φορώντας τα ίδια ρούχα επί μέρες, δίνει ικανοποίηση και ψυχική ανάταση σε εκείνον που θα του χαρίσει μια από τις πολλές κουβέρτες του και κάποια παλιά δικά του ρούχα….
Ο άνεργος πατέρας που δεν έχει λεφτά να αγοράσει φαγητό στα μικρά παιδιά του, κάνει χαρούμενη τη ζωή εκείνου που θα τους δώσει ένα πιάτο φαγητό…
Τί είδους ψυχική ικανοποίηση μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος από τη θέα της φτώχειας, της αρρώστιας, της στέρησης και της ανέχειας κάποιων άλλων ανθρώπων;;;
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που στην ουσία είναι η «δυστυχία ενσαρκωμένη», βρίσκονται εκεί έξω για να μας θυμίζουν πόσο άνιση και σκάρτη είναι η κοινωνία μας.
Η φιλανθρωπία δεν λύνει κανένα πρόβλημα των φτωχών, των άπορων, των ασθενών, των ορφανών και όποιου άλλου χρήζει να λάβει φιλανθρωπία.
Όταν αυτό το γνωρίζεις καλά, τότε σου μένει η πικρία,η θλίψη και η ασχήμια της όλης εικόνας.
Εικόνας που σε μπερδεύει εν μέρη,γιατί δεν γνωρίζεις αν είναι αληθινός ο πόνος ή η υποκρισία έστησε το θέατρο της και πόνταρε στην ευαίσθητη ψυχή σου και στο συναίσθημα.
Επαινεί η εκκλησία κάθε καλό χριστιανό που είτε με το χρήμα του ,είτε με το χρόνο του θα συμβάλλει στις φιλανθρωπίες.
Φιλόπτωχο ταμείο, συσσίτια αγάπης, κοινωνικά παντοπωλεία , όλα να συντηρούνται από την προσφορά και την καλή πρόθεση των χριστιανών και των ευαίσθητων ανθρώπων.
Προγράμματα με στόχο τη διαιώνιση της δυστυχίας και της φτώχειας ,για να λαμβάνουν «εισιτήρια παραδείσου» οι χριστιανοί,να ικανοποιείται ο εγωισμός και η έπαρση των πλουσίων .
Τί ακριβώς κρύβεται πίσω από την έννοια της φιλανθρωπίας; Άραγε είναι όλα τόσο αγνά και φωτεινά, χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια ή υπάρχει και μια σκοτεινή πλευρά που αποσκοπεί κάπου;
Ο φιλάνθρωπος άραγε περιμένει κάποια ανταπόδοση μετά την καλή του πράξη; Μήπως απλώς εφησυχάζει τη συνείδηση του γιατί ως καλός χριστιανός έκανε το καθήκον του και μπορεί τώρα να περιμένει την είσοδο στον παράδεισο; Μήπως περιμένει αναγνώριση από την κοινωνία όπου ζει και θέλει να ακούει τους άλλους να τον χαρακτηρίζουν καλόκαρδο και να φουσκώνει από έπαρση και καμάρι για τα καλά και σπουδαία που μπορεί να κάνει; Μήπως η φοροδιαφυγή είναι ο τελικός σκοπός του;
Πόσες οργανώσεις έχουν στηθεί για τη βοήθεια των απόρων και τελικά κάποια στιγμή μαθαίνουμε πως οι δωρεές των καλών ανθρώπων σπαταλήθηκαν σε κέντρα διασκέδασης ;;;
Διέρρευσε ,λέει, η είδηση για το ποια θα είναι η πρώτη φιλανθρωπία της βασίλισσας για το νέο έτος…Αλήθεια, γιατί έχει ανάγκη η βασίλισσα να μάθουμε όλοι και να συζητηθεί η καλή της πράξη;;;
«Μη γνώτω η αριστερά τι ποιεί η δεξιά σου…» κι ενώ η εκκλησία θέλει ανώνυμα να γίνεται η κάθε φιλανθρωπία και ζητάει από όλους τους πιστούς της να γίνουν φιλάνθρωποι, η ίδια η εκκλησία κατέχει αμύθητα ποσά, τεράστιο πλούτο και μεγάλη ακίνητη περιουσία , την οποία δε διαθέτει για φιλανθρωπικούς σκοπούς.Πλούτο που θα μπορούσε να χτίσει εργοστάσια και να εξασφαλίσει εργασία σε οικογένειες που έχουν πρόβλημα,λύνοντας το πρόβλημα αυτό μια και καλή…
Η ίδια η εκκλησία, αρνήθηκε την προσφορά μετοχής αξίας πάνω από 600 δις από τον Αρτέμη Σώρρα , που θα μπορούσε μ’ αυτά τα χρήματα να εξαλείψει τις αιτίες που ευθύνονται για κάθε άπορο και άστεγο , κάθε επαίτη και φτωχό.
Η όλη στάση της εκκλησίας οδηγεί στο συμπέρασμα πως κατά βάθος αρέσκεται και ευνοείται από τη φτώχεια, πως τα συμφέροντα της εξυπηρετούνται από τη δυστυχία του κοσμάκη.Ας μην ξεχνάμε πως η εκκλησία απόκτησε αμύθητο πλούτο στηριζόμενη στο φόβο και την πίστη των χριστιανών και στις δωρεές πολλών που πίστευαν πως έτσι θα σώσουν την ψυχή τους.
Η ουσία όμως δεν είναι μόνον να προστατέψεις τον άστεγο να μην πεθάνει από το κρύο, αλλά να του βρεις δουλειά ώστε να νοικιάσει σπίτι και να αγοράζει το φαγητό του.
Δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες των ορφανών με μικρές δόσεις αγκαλιάς αλλά με μια κοινωνία που θα δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε καμιά μητέρα να μην εγκαταλείπει το μωρό της σε ίδρυμα γιατί δεν μπορεί να το αναθρέψει.
Ο στόχος δεν είναι να νιώθουμε άνθρωποι επειδή βοηθάμε άλλους ανθρώπους, αλλά ως άνθρωποι με νοημοσύνη, να χτίσουμε με τέτοιον τρόπο τις πολιτείες μας, ώστε όλοι να είναι ίσοι και όλοι να απολαμβάνουν την Αφθονία.
Η Αφθονία καθώς και η Ισότητα τοποθετούνται ανάμεσα στις Ελλάνιες Αξίες.
Η έλλειψη Αξιών και Αρχών κάνουν μια κοινωνία άδικη και άνιση. Κι έτσι βλέπεις ανθρώπους να ζητιανεύουν σε κάθε γωνιά, να προβάλλουν τα άρρωστα ή ακρωτηριασμένα μέλη τους ή ακόμα και τα μωρά τους τα ίδια και κάποιοι άλλοι να κερδίζουν από την ευαισθησία ή τις προσδοκίες των φιλάνθρωπων.
Αντί να συμβάλλουμε κι εμείς στην διαιώνιση των φιλανθρωπιών, ας σκεφτούμε με βάση τη Λογική μας και ας κάνουμε τα απαραίτητα βήματα για τη δημιουργία μιας δίκαιης κοινωνίας.
Ποια είναι αυτά;
ΒΗΜΑ 1ο Επισκεπτόμαστε ένα γραφείο Ελλήνων Συνέλευσις
ΒΗΜΑ 2ο Βλέπουμε όλα τα αποδεικτικά έγγραφα και κάνουμε τη δική μας έρευνα
ΒΗΜΑ 3ο Δηλώνουμε την κυριαρχία μας ως Έλληνες Αυτόχθονες Κυρίαρχοι Ιθαγενείς και καταθέτουμε εντολές πληρωμής στους κρατικούς φορείς και τις τράπεζες.
ΒΗΜΑ 4ο Ενωνόμαστε με τα αδέλφια μας για να καθαρίσουμε το σαθρό καθεστώς και την υποκρισία των δογμάτων και να χτίσουμε την πιο δίκαιη πολιτεία…την ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
Α.Κ.
Διαδίκτυο, κάνε τη δουλειά σου.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:
