ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΑΣΤΕ….

Σε ένα όμορφο, καταπράσινο δάσος ζούσε ένα μυρμηγκάκι μαζί με όλη την μυρμηγκοοικογένεια του.
Είχε μάθει από τον πατέρα του πώς να ψάχνει για τροφή και πώς να βρίσκει πάντα τον δρόμο να επιστρέφει στη φωλιά του.

Κάθε πρωί λοιπόν, το μυρμήγκι μας έκανε την πρωινή γυμναστική του και ξεκινούσε με όρεξη την δουλειά του.
Ήταν τόσο εργατικό που μπορούσε να κάνει πάνω από 200 διαδρομές την ημέρα κουβαλώντας στην πλάτη του σπόρους κι ό,τι άλλο έβρισκε.
Και πάντα μα πάντα πήγαινε από το μονοπάτι που του είχε μάθει ο μπαμπάς του.
Ήταν αυτό που ήξερε, που γνώριζε καλά κι εδώ που τα λέμε, δεν υπήρχε και λόγος να ψάχνει για νέους δρόμους και μονοπάτια.
Πέρασε καιρός και το μυρμήγκι μας συνέχιζε ακούραστο να δουλεύει.
Μια μέρα όμως…κι ενώ κουβαλούσε στην πλάτη του έναν μεγάλο σπόρο,μια παρέα από νυφίτσες πέρασαν τρέχοντας και παρέσυραν το μικρό μας φίλο, ποδοπατώντας τον σπόρο του…..

Το μυρμήγκι, στεναχωρέθηκε αλλά ήταν τόσο υπομονετικό που γύρισε πίσω και έψαξε για άλλους σπόρους. Αυτό όμως συνεχιζόταν σχεδόν κάθε μέρα και το καλοκαίρι κόντευε να τελειώσει…

« Αχ…τί θα κάνω;;;Σε λίγο θα φύγει το καλοκαίρι, θα έρθει ο χειμώνας και οι αποθήκες δεν έχουν γεμίσει με τροφή…Πώς θα βγάλουμε τον χειμώνα;;; Πώς θα ταΐσω τα μικρούλια μου;;; Αχ να γινόταν κάτι και να σταματούσε όλο αυτό το κακό που συμβαίνει».
Έτσι σκεφτόταν και παρακαλούσε φωναχτά το μυρμήγκι μας και τη φωνούλα του την άκουσε η σοφή κουκουβάγια που κούρνιαζε πάνω στο δέντρο και κάθε μέρα παρακολουθούσε από ψηλά την αδικία που συνέβαινε ώσπου αποφάσισε να το βοηθήσει.
-« Ξέρεις …οι νυφίτσες διασκεδάζουν όλη αυτή τη συμφορά σου.

Σε βλέπουν που δεν αντιδράς, δεν μιλάς, δεν αποφασίζεις να αλλάξεις και θα το συνεχίσουν το παιχνίδι τους. Εγώ μπορώ να σου πω μια λύση. Άλλαξε το μονοπάτι που περπατάς και πήγαινε από άλλον δρόμο.»

-« Α πα πα…να αλλάξω το δρόμο μου;;; Έτσι έμαθα, έτσι τα βρήκα από τον μπαμπά μου… Δεν γίνεται να το κάνω αυτό. Ίσως οι νυφίτσες να αλλάξουν, να γίνουν καλόψυχες και να μ’ αφήσουν κι εμένα να γεμίσω την αποθήκη μου»

-« Οι νυφίτσες είναι από τη φύση τους αιμοβόρες και κακές…Αν νομίζεις πως θα αλλάξουν γελιέσαι… ΕΣΥ θα πρέπει να το πάρεις απόφαση και να αλλάξεις τη ζωή σου, σταματώντας πια να κάνεις τα ίδια που έκανε ο πατέρας σου.

ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ …ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΣΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΝΥΦΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ…
ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΝΥΦΙΤΣΕΣ.
ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΑΣΤΕ…»
Αυτά είπε η κουκουβάγια και πέταξε μακριά αφήνοντας το μυρμήγκι ελεύθερο να αποφασίσει για τη ζωή του και το μέλλον του….

ΕΣΥ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΜΥΡΜΗΓΚΙ…. ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΙΣ ΝΥΦΙΤΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΡΟΥΦΑΝΕ ΤΟ ΑΙΜΑ…. ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;;;; ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ;;;; Η ΕΤΣΙ ΤΑ ΒΡΗΚΕΣ ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΕΣ;;;;

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΕΤΩΝ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ…….

ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΡΙΣΚΑΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ…. ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΙΣΤΟ …

ΤΟΛΜΑΣ ΚΙ ΕΝΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ……

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΑΝΙΚΟΥ