Μια μυστική εγκύκλιος, ένα εκδοτικό δικαίωμα (της δραχμής;) και μια δολοφονία

Μια μυστική εγκύκλιος, ένα εκδοτικό δικαίωμα (της δραχμής;) και μια δολοφονία.

“ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ”

Αριθ. 2953 Μυστική Εγκύκλιος

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς το Πανελλήνιον

Προς τους κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χωρηγούσι μέσα σωτήρια για την πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποία συνδεόμενοι μεταξύ των οι άνθρωποι δια των μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός της Πατρίδος των και δια της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς και το πλέον τύχην, ό έστι χρήματα.

Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε να δώσει την προσοχήν της, αν δεν ήτο καταπεπεισμένη πόσον ολέθρια αποτελέσματα δύναται να φέρη εις την κρίσιμον ταύτην στιγμήν η περί τούτων γνώμη, την οποία οι εχθροί της Ελλάδος ήθελον συστήση και εις τον Κόσμον και εις τας Ευρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.

Αν η Ελλάς εγκατελείφθη από το 1821 έως τον Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οι εχθροί της την παρέσταιναν αδιακόπως προς τους Βασιλείς, ως λαόν επαναστατωθέντα και αγωνιζόμενον υπό την διεύθυνσιν και υπό τους σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν επήγασαν αι καταστροφαί της Ισπανίας και Ιταλίας.

Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή η σφαλερά αυτή δόξα μ΄όλον τούτο εχρειάσθηκαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών εις αναίρεσιν της. Μόλις ανηγέρθη, και ενώ η Ελλάς αρχίζει να λαμβάνη δείγματα ευνοίας και καλοκαγαθίας εκ μέρους των Συμμαχικών Δυνάμεων, οι εχθροί της θέλουν πάλιν την παραστήσει ως υπεξούσιον των Μυστικών Εταιρειών, και εις απόδειξιν τούτου θέλουν φανερώση, ότι υπό διαφόρους ονόμασιν αι Εταιρείαι αυταί υπάρχουν και πολυπλασιάζονται μεταξύ των εν τοις πράγμασι και της πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως και αυτού του στόλου.

Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μη εγκρίνουσα να δείξη δια τινός δημοσίου και επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί δια του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθή εις βαρυτάτην ευθύνην. Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ των Πολιτικών, οι οιποίοι επιμένουσιν να μην παραχωρώσιν εις την Ελλάδα έντιμον μέλλον, ήθελε χρησιμεύση ως μέσον του να αποδείξωσιν, ότι οι Βασιλείς δια των ευεργεσιών των υποθάλπουσιν εις την Ελλάδα τον εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και εις τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.

Η παρατήρησις αύτη, Κύριοι, σας διδάσκει με πόσιν φρόνησιν και οξυδέρκειαν απαιτείται η εκπλήρωσις της ακολούθου παραγγελίας της Κυβενήσεως.

Θέλετε κοινοποιήσει δια ζώσης φωνής εις τους υπαλλήλους σας ή τους υπό την οδηγία σας αξιωματικούς το περιεχόμενον της παρούσης, και θέλετε τους κάμει να σας φανερώσουν άν ανήκουν εις καμμίαν των Μυστικών Εταιρειών, ή όχι. Αν είναι το πρώτον, θέλετε  τους παρατηρήσει, ότι εάν εις την εις την παρελθούσαν κατάστασιν της αναρχίας, και της αταξίας ήταν ίσως αναγκαίον εις τους πολίτας να ζητήσωσιν προσωπικήν ασφάλιαν δια του δεσμού μυστικής τινός Εταιρίας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ΄ ήν στιγμήν ο του νομίμου όρκου και προς την Κυβέρνησιν, και προς τους Νόμους, χορηγεί εις ένα έκαστον και εις όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.

Από ταύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως θέλετε αποδείξη  το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ως επί το πλείστον άγνωστος εις τους Εταίρους.

Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν εις τινά Εταιρείαν, ανάγκη να παραιτηθώσι και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσεις.

Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήση τους κινδύνους εις τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολούμενους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μη συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την προ αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποείας, η Αγάπης.

Παραγγέλλεσθε, Κύριοι, κατ’ επανάληψιν να κάνετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τον συνετώτερον και οφελιμώτερον τρόπον. Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τας ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.

Εν Πόρω τη 8 Ιουνίου 1828

Ο Κυβερνήτης

(Τ.Σ.) Ι. Α. Καποδίστριας

Στις 22-8-1831 ο Καποδίστριας έστειλε την υπ΄αριθμόν 4286 εγκύκλιο, προς τους προϊσταμένους των δημοσίων υπηρεσιών, μαζί με τον τύπο όρκου, τον οποίο θα  υπέγραφαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, προς βεβαίωση ότι δεν ανήκουν σε μυστικές εταιρείες.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 (ένα μόλις μήνα μετά), ο Κυβερνήτης πηγαίνοντας στην εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο δολοφονείται από τους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Ο Κωσταντίνος σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Ν. Κασομούλη (“Απομνημονεύματα” 3ος Τόμος, σελ. 439) “εζήτησε έλεος πολλάκις αγωνιών με τους λόγους ότι “δεν πταίω εγώ, στρατιώται, άλλοι με έβαλαν”, ο δε οπλαρχηγός Φωτομάρας από το παράθυρό του τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ήταν πιο τυχερός. ¨Ετρεξε στη Γαλλική Πρεσβεία “ζητών τη Γαλλική υπεράσπιση έκραξεν ότι “εφονεύσαμε τον τύρρανον, και φιλών την πιστόλαν και αφιερώνων αυτήν και εαυτόν εις την τιμήν της Γαλλίας” (ομοίως ανωτέρω σελ. 441). Ο εχθρικά διακείμενος προς τον Κυβερνήτη Καποδίστρια Κανέλλος Δελληγιάννης (“Απομνημονεύματα αγωνιστών 1821” εκδ. Κοσμοδάκη. Τόμος 18, σελ. 224) γράφει: “ Ο δε Γεωργάκης κατάφυγεν εις τους αντιπρέσβεις Δόνκινς και Ρουάν, εξαιτούμενος να τον μεταβιβάσουν εις το πλοίον Αγγλικόν ή Γαλλικόν δια να σωθή, αλλ’ αυτοί (ενώ πάντοτε και προ τινών ημερών έλεγον, κάμετε ένα τι και ημείς σας υπερασπιζόμεθα) απήντησαν τότε, ότι δεν δυνάμεθα να σε δώσωμεν ουδεμίαν συνδρομήν”.

Οι ξενοκίνητοι δολοφόνοι εγκαταλείφθηκαν από τους υποκινητές τους. Έξαλλος ο λαός του Ναυπλίου μαζεύτηκε γύρω από τη Γαλλική Πρεσβεία και, προ της απειλής να την καταλάβει, οι Γάλλοι παράδωσαν τον δολοφόνο στους στρατιώτες. Το δικαστήριο στο οποίο οδηγήθηκε, τον δίκασε και τον καταδίκασε εις θάνατον. Συνήγορος και υπερασπιστής του ήταν κάποιος Εδουάρδος Μάσον ή Μέϊσον (Edward Mason ή Μasson), ο οποίος υπέβαλε ένσταση …. αναρμοδιότητος του Δικαστηρίου, η οποία απερρίφθη. Στη συνέχεια, προσέβαλε την πρωτόδικη απόφαση ενώπιον του Αναθεωρητικού, το οποίο όμως την επικύρωσε και έτσι ο δολοφόνος εκτελέσθηκε.

Ο ίδιος ο κ. Εdward Mason εμφανίζεται ως  Εισαγγελέας (!) στη δίκη του Θ. Κολοκοτρώνη, του οποίου ζήτησε τη θανατική ποινή…. (σ.σ. Προαγωγές που λαμβάνει ο νομομαθής κ. Εδουάρδος Μάσσων!)

Ο αστυνομικός Καραγιάννης, ο οποίος είχε πυροβολήσει και εκείνος τον Κυβερνήτη Καποδίστρια (αλλά είχε αστοχήσει) καταδικάστηκε επίσης σε θάνατο, Του εδώθη εξάμηνη αναβολή της εκτελέσεως διότι υπεσχέθη να προβεί σε αποκαλύψεις. Μετά από λίγο αφέθη ελεύθερος.

(Τι μου θυμίζει; – Τι μου θυμίζει;)

Συνοψίζοντας, ο Κυβερνήτης δολοφονήθηκε ένα μήνα μετά την εγκυκλιό του να επιβάλει όρκο σε σχέση με το αν κάποιος ανήκει ή όχι σε μυστική εταιρεία ώστε να υπηρετήσει ή όχι  στο δημόσιο ή και στον στρατό. Λίγο αργότερα με την έλευση του Όθωνα, με την εγγύηση των “τριών μεγάλων δυνάμεων” (Αγγλίας-Ρωσσίας-Γαλλίας) και με την βοήθεια των  “Γάλλων” τραπεζιτών Ρότσιλντ έγινε το δάνειο των 60.000.000 γαλλικών φράγκων και με βάση αυτό γεννήθηκε η δραχμή που αντικατέστησε “τον μη διαδεδομένο” φοίνικα που συνέδεε την αξία του με τις εθνικές γαίες περισσότερο από 110 χρόνια πριν από τη συνθήκη του Bretton-Woods. Με τις υγείες μας! Και εις ανώτερα!

Στον αντίποδα και για να υπενθυμίσω πόσο μακριά ως Έλληνες βρισκόμαστε από την εγκύκλιο του Κυβερνήτη Καποδίστρια, οφείλω να υπενθυμίσω την (ψιλομάγκικη) θρυλούμενη απάντηση του “εθνάρχη” Καραμανλή όταν τον ρώτησαν αν είναι μασόνος: “ και ποιός δεν είναι μασόνος,ρε;”.

(για ψαχτείτε!, για ψαχτείτε!, εκεί κατά Τράπεζα της Ελλάδος μεριά) .

Ιωάννης Σίμος

Δικηγόρος – Μέλος Εννιαμελούς Συμβουλίου

ΠΗΓΗ