<<….Ας παμε στο ασυλο ομως, το οποιο δημιουργηθηκε σε μια περιοδο που το ελευθερο πνευμα στις σχολες, διωκετο απο τις αρχες. Ετσι, εξασφαλιζοταν οτι η εκφραση μιας “αιρετικης” αποψης δεν θα απαγορευοταν, με την αστυνομια να κανει συλληψεις.
Φυσικα στις ημερες μας, το ασυλο στη χωρα μας εχει παρει εντελως διαφορετικες διαστασεις. Οχι τοσο οσον αφορα την παρανομια και την εγκληματικοτητα εντος των σχολων, αλλα κυριως οσον αφορα την εκφραση.
Μία ελληνική ευρεσιτεχνία σε παγκόσμια κλίμακα δημιουργεί τεχνητά μια νησίδα απόλυτης ανομίας, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του ισχυροτέρου ή και του θρασυτέρου.
Τολμηστε να μιλησετε για οτιδηποτε μη συμβατο με τις συνηθεις νορμες μεσα στις σχολες και οι καθηγητες θα φροντισουν να σας εκμηδενισουν για μια 2ετια παραδειγματικα… Οι δε τραμπουκοι θα σας ξυλοκοπησουν, ή θα σας καψουν το μηχανακι.
Αν στο Λυκειο, η υποχρεωση του παιδικου μυαλου να μαθει και να παπαγαλιζει μια ιδεολογια, εχει συγκεκριμενα ορια, ελεγχομενα μεσω της διδακτεας υλης, στις Πανεπιστημιακες σχολες ο καθηγητης ειναι απολυτος αρχων. Αυτος οριζει το μαθημα, αυτος και το “ποιημα” που θα πει ο μαθητης και οποιαδηποτε παρεκκλιση τιμωρειται. Πού ειναι το ασυλο εδω;;;
Εχει καταργηθει; Οχι.
Απλως ποτε δεν υπηρξε….>>
Εκθεση Λυκειου και Ασυλο Πανεπιστημιου.
Μία ελληνική ευρεσιτεχνία σε παγκόσμια κλίμακα δημιουργεί τεχνητά μια νησίδα απόλυτης ανομίας, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του ισχυροτέρου ή και του θρασυτέρου.
Πολλη φασαρια γινεται σχετικα με την καταργηση του λεγομενου ασυλου. Ομως η δικη μου προσεγγιση ειναι διαφορετικη.
Εφετος στο Λυκειο τα θεματα εξετασεων της Ελληνικης Γλωσσας ειχαν να κανουν με τον “θρησκευτικο φανατισμο” ο οποιος βεβαια δεν κατονομαζοταν απο ποια θρησκεια πηγαζει, (διοτι ξερωγω ειναι αγνωστο αν οι μοναχοι του Αγιου Ορους εξασκουνται σε πολεμικες τεχνες και μεθοδους ανορθοδοξου πολεμου, ή οι ιερεις στις διαφορες ενοριες, εχουν στα υπογεια των εκκλησιων εκρηκτικες υλες, μασετες, και οπλα για τρομοκρατικες ενεργειες).
Ειχε δε, αφιερωματα κειμενων του περιουσιου μαρξιστη (((Καρλ Ποπερ))) και του
Μία ελληνική ευρεσιτεχνία σε παγκόσμια κλίμακα δημιουργεί τεχνητά μια νησίδα απόλυτης ανομίας, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του ισχυροτέρου ή και του θρασυτέρου.
Νορμπερτο Μπομπιο ενος αυτοανακηρυγμενου αντιφα τα οποια επρεπε να αναλυθουν απο τα Ελληνοπουλα, με θετικο παντα τροπο, για τα ωφελιμα διδαγματα που εμπεριειχαν για τη Δημοκρατια.
Το “κερασακι στην τουρτα” ηρθε στο θεμα αναπτυξης οπου τα παιδια επρεπε να γραψουν για την Δημοκρατια για το πώς θα πρεπει να δρουμε στην καθημερινοτητα μας ωστε να την κανουμε πραξη.
Ολα αυτα σε ενα μαθημα θα επρεπε να ονομαζεται Εκθεση Ιδεων, ενω ονομαζεται ξερα, Νεοελληνικη Γλωσσα. Στην Εκθεση Ιδεων ο εξεταζομενος θα επρεπε να εκθεσει τις ιδεες του, και να κριθει για τον τροπο που τις εκφραζει, τη δομη του λογου του, το λεξιλογιο, τις εκφρασεις κλπ.
Πλεον, ο μαθητης καλειται μηχανικα να αποστηθισει μια “μασημενη τροφη” και να την αναπαραγαγει κατα εναν δοκιμο και αποδεκτο τροπο. Ουδεμια λειτουργια της κρισης ή της φαντασιας. Απλη, μηχανικη αναπαραγωγη.
Μία ελληνική ευρεσιτεχνία σε παγκόσμια κλίμακα δημιουργεί τεχνητά μια νησίδα απόλυτης ανομίας, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του ισχυροτέρου ή και του θρασυτέρου.
Ενα μαθημα που υπηρετει την εκφραση της σκεψης και των ιδεων, θα μπορουσε να θετει διερευνητικα, κριτικα ερωτηματα για θεματα που εχουν υποτιθεται υπεραναλυθει και εκθειαστει, οπως για παραδειγμα η Δημοκρατια: “ποια ειναι κατα τη γνωμη σας τα μειονεκτηματα της Δημοκρατιας, ποιοι ειναι οι κινδυνοι που διατρεχει ενα Κρατος οταν αυτη δεν λειτουργει σωστα” και αλλες παρομοιες ερωτησεις.
Ομως οχι. Καθε αποκλιση απο την ροτα που εχουν χαραξει στο μυαλο των παιδιων οι διαμορφωτες της Παιδειας, ειναι απαγορευμενη.
Ας παμε στο ασυλο ομως, το οποιο δημιουργηθηκε σε μια περιοδο που το ελευθερο πνευμα στις σχολες εδιωκετο απο τις αρχες. Ετσι, εξασφαλιζοταν οτι η εκφραση μιας “αιρετικης” αποψης δεν θα απαγορευοταν, με την αστυνομια να κανει συλληψεις.
Φυσικα στις ημερες μας, το ασυλο στη χωρα μας εχει παρει εντελως διαφορετικες διαστασεις. Οχι τοσο οσον αφορα την παρανομια και την εγκληματικοτητα εντος των σχολων, αλλα κυριως οσον αφορα την εκφραση.
Τολμηστε να μιλησετε για οτιδηποτε μη συμβατο με τις συνηθεις νορμες μεσα στις σχολες και οι καθηγητες θα φροντισουν να σας εκμηδενισουν για μια 2ετια παραδειγματικα… Οι δε τραμπουκοι θα σας ξυλοκοπησουν, ή θα σας καψουν το μηχανακι.
Αν στο Λυκειο, η υποχρεωση του παιδικου μυαλου να μαθει και να παπαγαλιζει μια ιδεολογια, εχει συγκεκριμενα ορια, ελεγχομενα μεσω της διδακτεας υλης, στις Πανεπιστημιακες σχολες ο καθηγητης ειναι απολυτος αρχων. Αυτος οριζει το μαθημα, αυτος και το “ποιημα” που θα πει ο μαθητης και οποιαδηποτε παρεκκλιση τιμωρειται. Πού ειναι το ασυλο εδω;;;
Εχει καταργηθει; Οχι.
Απλως ποτε δεν υπηρξε.
Η ελευθερη εκφραση εχει κοστος. Οπως ο καθενας μας εκτιθεται οταν γραφει την αποψη του και αναλαμβανει το επικοινωνιακο κοστος, το ιδιο ισχυει και στα πανεπιστημια.
Το 2004 η Μαριλενα Σημητη, κορη του Πρωθυπουργου, διδασκε (οποτε θυμοταν να ερθει) στο τμημα μου, ενα μαθημα πρωτοποριακο τοτε: τις ΜΚΟ. Ειχα διαφωνησει μαζι της πως δεν μπορουν οι ιδιωτες να υποκαθιστουν το κρατος, ενω αμειβονται ταυτοχρονα απο αυτο, και ειδικα σε χωρες οπως η δικη μας οπου τα κονδυλια ελεγχονται απο φυτευτους ανθρωπους. (Σας προκαλω αυριο να κανετε μια ΜΚΟ και να πατε να αιτηθειτε χρηματοδοτηση!). Η απαντηση ηταν να με κοψει στο εξαμηνο.
Κοπηκα και στο μαθημα εξωτερικης πολιτικης, διοτι ενας πασοκοφρουρος καθηγητης που δηλωνε πως ηταν και επιστημονικο μελος παρα τω ΚΥΣΕΑ, και ο οποιος εσκιζε τα ιματια του περι Ελληνοτουρκικης φιλιας, εκνευριστηκε οταν αρχισα να του απαριθμω τις εκατονταδες παραβιασεις συνθηκων και καλης γειτονιας απο Τουρκικης πλευρας.
Εσεις νομιζετε πως υπαρχει ασυλο και απλως τωρα δυσλειτουργει;
Μία ελληνική ευρεσιτεχνία σε παγκόσμια κλίμακα δημιουργεί τεχνητά μια νησίδα απόλυτης ανομίας, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του ισχυροτέρου ή και του θρασυτέρου.
Ποτε δεν υπηρξε. Το παρεμποριο και η εγκληματικοτητα, ειναι μια επικερδης δραστηριοτητα με αδειοδοτηση του σαπιου αυτου κρατους. Οι κομματικοι τραμπουκοι ειναι το παρακρατικο μακρυ χερι του κρατους που θα δειρει οποιονδηποτε αμφισβητησει την καθημερινοτητα των Πανεπιστημιων: Μαρξισμος, αντιχριστιανισμος, Κοινοβουλευτισμος πασπαλισμενος με μεγαλοστομες εκφρασεις και φυσικα αφισες, βρωμα, λερα…
Ασυλο δεν υπηρχε στο σχολειο, δεν υπαρχει στα Πανεπιστημια, δεν υπαρχει στη ζωη. Οποιος τολμαει, εκτιθεται και μιλαει. Οι υπολοιποι συντασσονται με το αφηγημα που τους υπαγορευουν.