ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ…. ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ…. ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Πριν γίνει ένα κακό το νιώθεις, όπως περιμένεις την καταιγίδα που έρχεται μετά την ηρεμία.
Κάπως έτσι, ένιωθε και η κυρά Μελπομένη πως μεγάλο κακό ερχόταν και στο σπιτικό της αλλά και στα άλλα σπιτικά.

Από τότε που ξεκίνησε η κρίση στη χώρα, η κυρά Μελπομένη έβλεπε να σβήνει το χαμόγελο του γιου της από το πρόσωπο του.
Τον είχε σπουδάσει καθηγητή, με χίλιες στερήσεις αλλά και με χίλια όνειρα. Τον φανταζόταν να διδάσκει αρχαία στην τάξη και οι μαθητές να τον κοιτάνε με σεβασμό.
Μα τα χρόνια περνούσαν και καμιά ευκαιρία δεν δινόταν στον Νίκο της για διορισμό. Κι όχι μόνο για το γιο της αλλά και για τα περισσότερα Ελληνόπουλα που είχαν στα χέρια τους πτυχία.

Πόσο διάβασμα από τη μεριά του, πόσα λεφτά στα φροντιστήρια, γιατί χωρίς φροντιστήριο πως να περάσεις στο πανεπιστήμιο…
Και μετά, ακολούθησαν όνειρα και σχέδια. Κι όσο να ερχόταν ο διορισμός, θα έβρισκε δουλειά σε κάποιο φροντιστήριο ή ιδιαίτερα.
Όμως ούτε φροντιστήριο είχε θέση για τον Νίκο και τα ιδιαίτερα ήταν δυσεύρετα.

Πέρασε καιρός να ζει μαζί με τη μάνα του και να στηρίζεται στο χαρτζηλίκι της. Ποιο χαρτζηλίκι δηλαδή…500 ευρώ η σύνταξη της…τί να πρωτοπληρωθεί από αυτήν.
Τα λιγοστά λεφτά έφταναν για τα απαραίτητα τρόφιμα.
Το ρεύμα, το νερό έμεναν απλήρωτα και μόνον όταν μπορούσε πλήρωνε ένα μικρό ποσό.
Η Μελπομένη δεν ήθελε να χαλάσει κανένα χατήρι του γιου της, ήταν ο μόνος δικός της άνθρωπος κι έκανε τα πάντα για να τον βλέπει χαρούμενο. Ο πατέρας του είχε πεθάνει από καρκίνο.

Μα τι χρόνια είναι αυτά που ήρθαν…Αρρώστιες, στέρηση και κατάθλιψη…
Και όλες οι συμφορές σταμάτησαν στην πόρτα τους…
Μα θα μου πεις, ποια οικογένεια δεν θρηνεί δικό της άνθρωπο που τον έχασε από καρκίνο ή έμφραγμα;;;
Και τώρα όλη η ανασφάλεια μαζεμένη…

«Χτες ήρθαν να κόψουν το νερό» είπε στη φίλη της « ποιο;;; το νερό…λες και το παράγει ο δήμαρχος, λες και ανήκει στο δήμο. Ο Θεός το δίνει απλόχερα με τη βροχούλα, να ξεδιψάνε όλοι…μα όλοι το πληρώνουμε. Πόσο δίκαιο είναι αυτό;;; Και πληρώσαμε όταν έπρεπε να συνδεθεί το σπίτι , όλη η σύνδεση με τον κεντρικό αγωγό, ήταν δικά μας έξοδα. Και σαν να μη φτάνει η πληρωμή για κάτι που είναι απαραίτητο για τη ζωή και είναι δώρο από τη φύση, το χρεώνει και 80% πάνω από την αξία του. Ακούς Μαγδαληνή μου, 80% πάνω…πόσο άδικο είναι όλο αυτό. Μα τί να πεις και σε ποιον να το πεις…Ο νεαρός που ήρθε να το κόψει ήταν θρασύτατος…« Τη δουλειά μου κάνω…αν δεν το κόψω θα με διώξουν» είπε χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης προς την Μελπομένη.

-«Άστο …θα περάσω να πληρώσω»
-« Αν δεν το κάνεις ως το μεσημέρι, αύριο δεν θα ακούσω τίποτα» και η Μέλπω πήρε τα λίγα που είχε στην άκρη και πήγε να πληρώσει το νερό…
Εκείνες οι δυο βδομάδες που απέμειναν ώσπου να πληρωθεί ξανά, ήταν σκέτο μαρτύριο. Τέλειωσε ό, τι τρόφιμα υπήρχαν σε απόθεμα στο ντουλάπι.

Μα ενός κακού μύρια έπονται και το ίδιο σκηνικό ακολούθησε με τη ΔΕΗ…Ίδιο κι απαράλλαχτο…μα εκεί δεν υπήρχε φράγκο να δώσει η Μελπομένη και το έκοψαν. Έμεινε μέρες χωρίς ρεύμα και στα αυτιά της κουδούνιζαν τα λόγια του αναίσθητου υπαλλήλου:«Ας το πλήρωνες κυρία μου…εγω τί να σου κάνω;;;Να σε λυπηθώ;;;»

Όλα αυτά ο Νίκος τα έβλεπε και θύμωνε…με όλους.
-« δεν βρίσκω δουλειά κι έτσι δεν μπορώ να κάνω και οικογένεια κι ούτε ένα εγγόνι δεν θα χαρείς από εμένα μάνα…είμαι άχρηστος και ζω εις βάρους σου…Νιώθω ένα σκουπίδι…μάνα».

Αυτά κατάφεραν οι κυβερνήσεις χρόνο με το χρόνο …

Να κάνουν τους νέους να νιώθουν άχρηστοι, αφού πρώτα φρόντισαν να κόψουν τα φτερά τους, να τους στερήσουν το δικαίωμα στην εργασία και την αφθονία που αξίζουν όλοι.
Κατάφεραν να πικραίνουν τις μανάδες και το πιο ιερό στον κόσμο, την οικογένεια, να την αποδυναμώσουν.

Να κλείνουν σχολεία αντί να ανοίγουν καινούργια…

Και οι κακές σκέψεις όταν τριβελίζουν το μυαλό για καιρό, το τρελαίνουν…
Κι ο Νίκος αποφάσισε να μην ντρέπεται άλλο. Ανάμεσα στην αυτοκτονία και στην ξενιτιά, επέλεξε το δεύτερο, μα για τη μάνα ήταν μαχαιριά στο στήθος της…

Έφυγε ο Νίκος, σερβιτόρος σε εστιατόριο της Γερμανίας και η μάνα πίσω μαράζωσε από τον καημό, έλιωσε και πέθανε από τη στενοχώρια της….
Σε ποιον να διηγηθείς αυτήν την ιστορία;;;
Κι αν την πεις, θα σκεφτεί κανείς πως κι ο Νίκος και η μάνα του θα έπρεπε να πολεμήσουν για τα δικαιώματα τους;;;

Ποιος να έλεγε στην μάνα πως κανείς δεν έχει δικαίωμα να της κόψει νερό και ρεύμα.
Πάράνομα το έκοβαν…
Να κόβεις νερό στον κυρίαρχο και ιδιοκτήτη;;; Πού ακούστηκε;;;
Να ζει στη στέρηση ο ιδιοκτήτης;;; Το αφεντικό;;; Με τεράστιο πλούτο στη χώρα του και με 600 δις κατατεθημένα σε κάθε κυρίαρχο;;; Να φαίνονται στον προϋπολογισμό του κράτους κι αυτός να σκέφτεται να βάλει τέλος στη ζωή του;;;

Πόση άγνοια και πόση απατεωνιά από αυτούς που θέλουν να λέγονται δήμαρχοι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, δικαστές, ιερείς, άνθρωποι των γραμμάτων και της τύφλας τους;;;

Αν είχαν αυτή τη γνώση θα είχε κι άλλο τέλος η ιστορία μας…θα έδινε μια Μπουμπουλίνα κι έναν Λεωνίδα που θα μάχονταν για τα δικά τους, για την Αλήθεια και το Δίκαιο…
Τέτοιοι να γίνουμε όλοι, Ήρωες με γνώση και να ξορκίσουμε το κακό…κι άλλη μάνα μην ξανακλάψει κι άλλος γιος την ξενιτιά μην δει…Ι

Αφροδιτη Καρανικου

ΟΥΔΕΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ 1-10-2019

Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΜΕ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ 30-9-2019

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΔΡΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ

Το 1993 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν υπέρ της ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία»

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΑΤΙΒΙΣΜΟ (ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ!!!!!)

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΩ ΤΗΝ ΧΩΡΑ

Προϋπόθεση για ανάπτυξη είναι να μην υπάρχουν χρέη