Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
ΑΣ ΛΑΜΨΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ...
ΑΣ ΛΑΜΨΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ…

ΑΣ ΛΑΜΨΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ…

Ζούμε σε εποχές όπου το άδικο βρίθει σε όλους τους τομείς και όλοι οι πολίτες το βιώνουμε ο καθένας από το δικό του μετερίζι.

Εκατοντάδες χρόνια τώρα, το άδικο αλλάζει μορφές κι επιτίθεται σαν άγριο θηρίο στους ανθρώπους, χωρίς να εξαιρεί μικρά παιδιά, γυναίκες κι άνδρες ή ηλικιωμένους.

Μεταμορφώνεται σε βία, λεκτική ή σωματική κι ακρωτηριάζει τις ψυχές των παιδιών μας, παίρνει τη μορφή της ανεργίας και οδηγεί σε απόγνωση και σε ακραίες καταστάσεις νέους και οικογένειες, γίνεται ταυτόσημο με την ασέβεια, την ανισότητα, τον εκφοβισμό, την απειλή, τη δωροδοκία, την εκμετάλλευση και δεν διστάζει ακόμη και στους απόμαχους της ζωής, τους γηραιούς μας, να δείξει το ανελέητο πρόσωπο του, στερώντας την ηρεμία που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει τον επίλογο της ζωής τους.

Κι αν κάποιος αναζητήσει τους υπεύθυνους, που επιτρέπουν στο άδικο με τα αμέτρητα πρόσωπα να λυμαίνεται την κοινωνία μας, σίγουρα θα πρέπει να ψάξει ανάμεσα στα πρόσωπα που λαμβάνουν αποφάσεις για τις ζωές μας, αυτούς που νομοθετούν, που υπογράφουν και αυτούς που ελέγχουν κι εγκρίνουν όλες αυτές τις αποφάσεις. Ολοφάνερο είναι, πως οι κατέχοντες την εξουσία, οι κυβερνώντες, είναι αυτοί που επιτρέπουν να παράγεται άδικο και να δημιουργείται μια αντιαξιακή κοινωνία.

Κι ας μεταφερθούμε στο χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα στο χώρο του θεάτρου, όπου σήμερα, στις μέρες της πανδημίας, βλέπουμε κυρίως νεαρούς ηθοποιούς να βγαίνουν δημόσια σε βίντεο και να κραυγάζουν την απόγνωση τους, γιατί με τα θέατρα κλειστά, οι ίδιοι λιμοκτονούν και η κυβέρνηση δεν είναι πουθενά και κυρίως δεν είναι δίπλα τους.

Πάντα υπήρχε η ανισότητα στο θέατρο, όπου οι πρωταγωνιστές αμειβόταν με χιλιάδες ευρώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί με λίγες εκατοντάδες ευρώ που ούτε να επιβιώσουν αξιοπρεπώς δεν επαρκούν. Και φυσικά,η δημοσιότητα και η λατρεία του κόσμου, φέρνει έπαρση και χρειάζεται να έχει ο ηθοποιός γερά μέσα του στερεωμένες αξίες, για να μην χάσει τον έλεγχο της ανθρωπιάς και του αυτοσεβασμού του και να μην εκμεταλευτεί ποικιλοτρόπως τους συναδέλφους του.

Τώρα, που το θέατρο πλήττεται από τις αποφάσεις της κυβέρνησης εδώ κι ένα χρόνο να μην λειτουργεί τίποτα, οι ηθοποιοί αποφάσισαν να ενωθούν, χωρίς κομματισμούς και χρωματισμούς όπως οι ίδιοι είπαν.

(https://www.lifo.gr/articles/theater_articles/312260/aforites-synthikes-ergasias-misthoi-peinas-ekmetalleysi-to-somateio-ellinon-ithopoion-paleyei-gia-allagi ).

Και σ΄ αυτή την ένωση τους, πέρα από το οικονομικό τους πρόβλημα, αποφάσισαν να βάλουν σε τάξη και τις εργασιακές τους ανισότητες, και την εκμετάλλευση που δέχονται οι ανερχόμενοι ηθοποιοί από τους ήδη καταξιωμένους.

Και θα περίμενε κανείς, από τους ανθρώπους που το πνεύμα τους είναι ελεύθερο και δεν μπορεί κανείς να το φυλακίσει, γιατί …ηθοποιός σημαίνει φως και είναι αυτοί που ποιούν ήθος, να έχουν ήδη καταλάβει ποιοι δημιούργησαν την αντιαξιακή κοινωνία μας, που αποδομεί κι αποσυνθέτει ακόμη και το χώρο της τέχνης.

Είναι παράλογο να στρέφονται οι ηθοποιοί, προς αυτούς που προκαλούν τη δυστυχία τους και να ζητάνε από τους δημιουργούς του άδικου, να στήσουν έναν κόσμο δίκαιο και αληθινό…

Είναι εξωφρενικό να περιμένουν οι ηθοποιοί, πως θα σταθούν στο πλάι τους, αυτοί που δέχτηκαν και ψήφισαν την εξαγωγή με δανεισμό, του ίδιου του πολιτισμού μας, των ελληνικών αρχαιοτήτων.

Η ένωση των ηθοποιών και κυρίως των νέων ηθοποιών, χωρίς τη διαίρεση της κομματικοποίησης, μάλλον τρόμαξε τους ισχυρούς, που έσπευσαν να δείξουν τη συμπαράσταση τους παροτρύνοντας τους να μιλήσουν και να βγάλουν όσα τους βασάνιζαν και όσα κρατούσαν προσεχτικά θαμμένα τόσο καιρό.

Θα περίμενε κανείς πως το ελεύθερο πνεύμα των καλλιτεχνών, ενωμένο κι απαλλαγμένο από διαιρέσεις, θα τολμούσε μέχρι και να αλλάξει τον κόσμο ολόκληρο και να τον απαλλάξει από αυτούς που τόσα χρόνια μας αφαιμάζουν όλους, προωθώντας μόνον το άδικο…

Γιατί έχουν οι ηθοποιοί τη δύναμη να το κάνουν όλοι μαζί…

Και τολμώ να κάνω έκκληση στους ανθρώπους που η φύση τους προίκισε με το ταλέντο της ηθοποιίας και που χωρίς υποκρισία, αλλά υψώνοντας τη σημαία του Δικαίου και της Αλήθειας, που τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό αναζητούν, να ενώσουν με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής τους, όλους τους ανθρώπους, ενάντια στο άδικο…

Να ενωθούν με στόχο την πάταξη όλων αυτών που στηρίζουν και προωθούν το άδικο σε όλη την κοινωνία μας…
Να εμβαθύνουν στο Ελλάνιο αξιακό και να προβάλουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο την Δίκαιη Ελλήνων Πολιτεία, γιατί μόνον εκεί θα ξαναβρούν τη λάμψη που τους αξίζει, μόνον εκεί θα ζήσουν με ισότητα και θα δημιουργήσουν όλα όσα ονειρεύτηκαν…

Αφροδίτη Καρανίκου