Αποκαλύψεις Γεωργουσόπουλου για Λιγνάδη: Υπήρχαν καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά
Ο πρώην πρόεδρος του Δ.Σ του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και γνωστός θεατρικός κριτικός, Κώστας Γεωργουσόπουλος, αποκάλυψε, ονομαστικά, γιατί δεν είχε ανανεώσει την σύμβαση του Δημήτρη Λιγνάδη ως καθηγητή στο Εθνικό.
«Δεν ανανέωσα τη σύμβαση του γιατί από τότε ακούγονταν διάφορα για την συμπεριφορά του. Δεν ήταν η αρμόζουσα απέναντι στους σπουδαστές, κάτι που όπως πληροφορήθηκα είχε συμβεί και στην σχολή του Δελλή (Ίασμος) στην οποία επίσης δίδασκε», δήλωσε ο κριτικός θεάτρου και πρώην πρόεδρος Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου για τον Δημήτρη Λιγνάδη.
Να θυμίσουμε πως είχε προηγηθεί δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», σύμφωνα με το οποίο, την περίοδο 2015-2016 ομάδα σπουδαστών είχε διαμαρτυρηθεί στον ιδιοκτήτη της σχολής “ΙΑΣΜΟΣ” ζητώντας παρέμβαση της διοίκησης, ώστε να σταματήσει ο σκηνοθέτης να κάνει στο μάθημά του ανάρμοστες συζητήσεις «που αφορούσαν σεξουαλικές αναζητήσεις και εμπειρίες».
Σύμφωνα με τον γιο του ιδιοκτήτη του «Ίασμου», Γιώργο Αμούτζα και την ηθοποιό – απόφοιτη της σχολής Άρτεμη Αστεριάδη, που μίλησαν στην εφημερίδα, η διοίκηση της σχολής είχε ζητήσει από τον Δημήτρη Λιγνάδη να αποχωρήσει.
Σε άρθρο του στα “ΝΕΑ Σαββατοκύριακο”, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος έγραφε, μεταξύ άλλων, για τα βασανιστικά μαρτύρια που περνούσαν οι νέοι ηθοποιοί, «σαν ένα είδος εθιμικού δικαίου», αποκαλύπτοντας ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάσταση ξέφευγε από κάθε έλεγχο και γυναίκες ηθοποιοί υφίστανται κάθε είδους σεξουαλική κακοποίηση ακόμα και βιασμό.
Πιο συγκεκριμένα, ο Κ. Γεωργουσόπουλος, έγραψε, κάπως κυνικά θα λέγαμε, στο άρθρο του:
«Το «Αλαλούμ” εξαφάνισε ευαίσθητους νέους από το επάγγελμα ή έχρισε πρωταγωνιστές, εκείνους που με θράσος είχαν την ετοιμότητα να αυτοσχεδιάσουν και, συχνά, να αντεπιτεθούν με τα ίδια μέσα στον έμπειρο!
Αν σκεφτεί κανείς πως όλα αυτά θυμίζουν ζούγκλα, θα είναι μέσα στα πράγματα. Ηταν, όμως, τραυματικά εγκληματική, όταν η, τάχα μου, μυητική διαδικασία ξεκινούσε από τα καμαρίνια, τις πρόβες και τις περίφημες ακροάσεις. Εκεί νέοι ηθοποιοί, ανεξαρτήτως φύλου, υποχρεούντο σε ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και βεβαίως- βεβαίως σεξουαλικές προσβολές έως και βιασμούς.
Σε αυτή την περίπτωση λειτουργούσε το σύνδρομο της εξουσιαστικής επιβολής, λόγω θέσεως, εργασιακής εξάρτησης, δημοφιλίας και επαγγελματικών προοπτικών, με σύνηθες επακόλουθο ωμούς εκβιασμούς, βιασμούς, ταπεινώσεις…
Παρ’ όλ’ αυτά, ένας νέος καλλιτέχνης που υφίσταται μια τέτοιου είδους απαξίωση πνευματική, ηθική ή σωματική, διστάζει να διαμαρτυρηθεί δημόσια, διότι φοβάται ότι θα λειτουργήσει μια ιδιότυπη «ομερτά” στον επαγγελματικό χώρο του θεάτρου, όπου τα σχήματα είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα κατά τρόπο κυκλικό!»
ΠΗΓΗ : 2020mag.gr