Εναντίον του Όρκου του Ιπποκράτη (vs) o Όρκος Μαϊμονίδη

Ο Ορκος του Ιπποκράτη γράφτηκε από τον αρχαίο Ελληνα ιατρό τον 4ο αιώνα π.κ.ε. και συγκαταλέγεται στα Άπαντα του Ιπποκράτη. Αποτελεί ορόσημο στην ανάληψη καθηκόντων ενός γιατρού, ορίζοντας τον γενικότερο σκοπό του, που μπορεί να συνοψιστεί στο «μην προκαλείς βλάβη».

Εδώ και πολλά χρόνια είναι γεγονός ότι ο όρκος του Ιπποκράτη έχει καταργηθεί από τις τελετές ορκωμοσίας σε Ιατρικές σχολές του εξωτερικού. Διότι θεωρήθηκε παρωχημένος, καθώς ο όρκος γίνεται σε Ελληνες Θεούς όπως ο Απόλλωνας κι ο Ασκληπιός, απαγορεύει στον γιατρό να κάνει εγχειρήσεις, εκτρώσεις κι ευθανασία ή να συμμετέχει σε υποβοηθούμενη αυτοκτονία. 

«Του πτυχίου της Ιατρικής αξιωθείς, όρκον ομνύω προ του Πρυτάνεως και του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής και πίστιν καθομολογώ τήνδε: Από του ιερού περιβόλου του σεπτού τούτου τεμένους των Μουσών εξερχόμενος κατ’ επιστήμην βιώσομαι, ασκών ταύτην δίκην θρησκείας εν πνεύματι και αληθεία. Ούτω χρήσιμον εμαυτόν καταστήσω προς άπαντας τους δεσμένους της εμής αρωγής, και εν πάση ανθρώπων κοινωνίας αεί προν ειρήνην και χρηστότητα ηθών συντελέσω, βαίνων εν ευθεία του βίου οδώ, προς την αλήθειαν και το δίκαιον αποβλέπων και τον βίον ανυψών εις τύπον αρετής υπό την σκέπην της σοφίας. Ταύτην την επαγγελίαν επιτελούντι είη μοι, συν τη ευλογία των εμών καθηγητών και πεφιλημένων δασκάλων, ο θεόν εν τω βίω βοηθός«

Αυτό το πετσοκομμένο πράμα αντικατέστησε τον Όρκο του Ιπποκράτη και φυσικά δεν φέρει ίχνος δεοντολογίας και ηθικής στην άσκηση της ιατρικής, όπως αυτή προσδιορίστηκε από τον Ελληνα Ιπποκράτη. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά και γιατί φυσικά είναι αδιανόητο για την γνωστή μιαρή φυλή, στην σημερινή εποχή της δήθεν «προόδου κι εξέλιξης» να ορκίζεται κάποιος σε όλους τους Ελληνες Ολύμπιους Θεούς και συγκεκριμένα στον Θεό Απόλλωνα, τον Ασκληπιό, την Υγεία και την Πανάκεια, όχι δα, μπορεί όμως να ορκίζεται «πίστιν καθομολογώ» στον Εβραίο Μαμωνά.

Έτσι για την ιστορία να προσθέσω ότι το Ασκληπιείο στην Κω -εκεί που σήμερα για τουριστικούς λόγους διαβάζουν τον αυθεντικό Λόγο του Ιπποκράτη- κατέκαψε και κατέστρεψε ο βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον 4ο αι. κ.ε. …ναι, αυτόν που η χριστιανική εκκλησία αποκαλεί σήμερα «Μέγα» (LOL) γιατί θέλει μέγα κόπο να σε βαφτίσουν έτσι, αν δεν έχεις μία-δυο γενοκτονίες των Ελλήνων στο βιογραφικό σου.

Ενώ οι ανθρωπιστές και φιλόσοφοι που τους χαλούσαν την σούπα του Γιαχβέ-Σαβαώθ-Χρηστού, βαφτίστηκαν «παραβάτες». Διάβασε «Ιουλιανός ο Μέγας: Κατά Χριστιανών» τους πολλούς λόγους που έχουν, ειδικά οι Έλληνες, να τιμούν και να προσφωνούν με το σωστό του όνομα τον Μέγα Ιουλιανό. Τώρα πώς γίνεται σήμερα όλοι αυτοί οι ζηλωτές της του Γιαχβέ-Χρηστού (κι ουχί Χριστού, αγράμματοι) να είναι και υπέρμαχοι της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, Ιστορίας και Πολιτισμού είναι το λιγότερο άξιο απορίας, όταν δεν είναι γελοίο.

Η επίθεση που δέχεται ο Ορκος του Ιπποκράτη είναι από την μιαρή φυλή της «Mystery Babylon», αν και υπάρχουν ακόμα και σήμερα αρκετοί γιατροί που πασχίζουν να διατηρήσουν και να προστατεύσουν την αξία που έχει ο Ορκος για τον Ανθρωπο και την Ιατρική. Διάβασε πρώτα δυνατά τον αυθεντικό όρκο του Ιπποκράτη στο πρωτότυπο κι αμέσως μετά την απόδοσή του στην νέα ελληνική γλώσσα:

Ακόμα και σε ιατρικές σχολές που ακολουθούν σήμερα το αυθεντικό κείμενο αποδίδονται μόνο αποσπάσματα απ’ αυτόν, καθώς τα σημεία που απαγορεύουν την ευθανασία, την έκτρωση και τις εγχειρήσεις παραλείπονται (sic). Ο Oρκος έχει υποστεί αλλαγές πολλές φορές και από πάρα πολλές χώρες με σημαντικότερη ίσως εκείνη της Διακήρυξη της Γενεύης του 1948 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Παρόλο που δεν υπάρχει καμία νομική διάταξη που να αφορά την ανάγνωση κάποιου ειδικού όρκου στην αποφοίτηση των σπουδαστών των Ιατρικών σχολών, το 98% των Αμερικανών φοιτητών δίνουν κάποιον όρκο, ενώ μόλις το 50% ισχύει για τους Βρετανούς φοιτητές της Ιατρικής.

Βυζαντινό χειρόγραφο του 12ου αιώνα του Ιπποκρατικού Ορκου,
επιχειρεί την σύνδεση με χριστιανικές ιδεοληψίες.

Είναι μάλιστα ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι σε κάποια Ιατρικά Παν/μια ήδη ο Oρκος του Ιπποκράτη έχει αντικατασταθεί με τον όρκο του Μαϊμονίδη, ενός Εβραίου γιατρού που έζησε τον 12ο αι. κ.ε. Γεννημένος στην πόλη Κόρδοβα (στην σημερινή Ισπανία) ο Mosheh ben Maimon ήταν ραββίνος, γιατρός με πεδίο δράσης την Αίγυπτο και το Μαρόκο, και από τις πηγές παρουσιάζεται κάτι σαν «δεύτερος Μωυσής.» (sic)

Ο όρκος του Μαϊμωνίδη που είναι μεταφρασμένος στα Ελληνικά παρακάτω δεν πρέπει να συγχέεται με το κείμενο «Η καθημερινή προσευχή ενός γιατρού» που γράφτηκε αργότερα από έναν Γερμανό γιατρό, τον Marcus Herz, μαθητή του Ε. Κάντ και γιατρό του Moses Mendelssohn. Για πρώτη φορά αυτό το κείμενο τυπώθηκε το 1793. Διάβασε τον θρησκευτικό όρκο του Μαϊμωνίδη, αυτόν που σήμερα έχει αντικαταστήσει τον Oρκο του Ιπποκράτη σε πολλές χώρες και σκέψου… Μαϊμονίδης: «αρχή παιδεύσεως ή τών ονομάτων επίσκεψις»

Έλληνες ιατροί εκφράζουν τους φόβους τους ότι υπάρχει περίπτωση και στην Ελλάδα να αντικατασταθεί ο όρκος του Ιπποκράτη με το παραπάνω, που δεν χρειάζεται και πολύ προσπάθεια για να αντιληφθεί κάποιος πως ούτε εκφράζει, ούτε προβάλει την άσκηση της ιατρικής δίνοντας προτεραιότητα στην πρέπουσα ηθική και δεοντολογία. Είναι αφηρημένο, απολύτως απρόσωπο κι ανήθικο, που ανοίγει τον δρόμο στον άνθρωπο να μετατραπεί σε πειραματόζωο των πολυεθνικών εταιρειών που ελέγχουν την βιομηχανία της υγείας, όπως γνωρίζουμε πως έχει ήδη συμβεί.

Η σύγχρονη τροποποίηση του Ορκου του Ιπποκράτη το 1964 από τον Ιταλό Louis Lasagna, Κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Tufts. Πρόσεξε, «συνθήκη» κι όχι *Ορκος.

Δυστυχώς για άλλη μία φορά, το πρότυπο του γιατρού σαν ανιδιοτελής κι ενάρετος λειτουργός του Λόγου του Ιπποκράτη είναι κατεξοχήν καταβαραθρωμένο κάτω από την εικόνα του διάσημου γιατρού που φιγουράρει στις εκπομπές της τηλεόρασης, κρατώντας στο ένα χέρι το νυστέρι και στο άλλο οδηγώντας πολυτελή αυτοκίνητα και ιστιοπλοϊκά σκάφη. Γιατί να κολλήσουμε λοιπόν στην αλλαγή του Ορκου; Αναλογιζόμενοι την νέα τάση που παρατηρείται παντού σήμερα να μην «θιχτούν» τα πιστεύω και οι ιδέες μειονοτήτων που εισέβαλαν στην γειτονιά μας και ευρύτερα σε ολόκληρες χώρες, ο όρκος του Μαϊμονίδη (στην θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε άλλο κείμενο ανάλογα ουδέτερο, γελοίο κι απρόσωπο) καταργεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τις αληθινές ρίζες της Ελληνικής Ιατρικής και της ιστορίας της που ανάγονται στον Ασκληπιό, στον *Αλκμαίωνα και στον Ιπποκράτη και είναι παρακαταθήκη για τον Ελεύθερο Ανθρωπο. Οι κατά συνθήκη άνθρωποι από την άλλη, μπορούν να συναγελάζονται με τους κατά συνθήκη γιατρούς.

Άλλωστε, η έκφραση «Από του ιερού περιβόλου του σεπτού τούτου τεμένους των Μουσών εξερχόμενος» που αναφέρεται σήμερα στον κουτσουρεμένο Ορκο του Ιπποκράτη της Ιατρικής Σχολής Αθηνών γίνεται κόκκινο πανί γι’ αυτούς που προωθούν προπαγανδιστικά τους πιστούς άλλου μαντριού και τους οποίους οφείλεις να σέβεσαι.

Με εμάς εδώ … άλλη ιστορία, μην ξαναλέμε ότι υπάρχει θεόπνοο σχέδιο και γνωρίζουμε από πούθε πηγάζει. Νοσούν αγιάτρευτα οι μιαροί γονυπέτες της «Mystery Babylon» από το «σύνδρομο της εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους, δηλαδή προπαγανδίζουν τα μιμίδια με ολοφώτεινους αγγέλους που έρχονται να ανεβάσουν την ανθρωπότητα στην 5η διάσταση κι απόκοντα οι ημίθεοι,  Ανδρομέδιοι, Πλειάδειοι,  ΜΕΛ, ΚΟΥΝΕΛ …  Μωυσής, Κθούλου, Αζώρ …κι όλο το κακό συναπάντημα. Ποιά ανθρωπότητα να σώσουν και γιατί να την σώσουν ορέ;

Μια άσωτη ανθρωπότητα δεν σώζεται με τίποτε.

@Ιων Μάγγος / miastala.com / 2010 -2019

*συνθήκη: 1. (λόγ. έκφρ.) κατά συνθήκην, συμβατικά, με ρητή ή σιωπηρή αμοιβαία παραδοχή: Tα κατά ~ ψεύδη. Kατά συνθήκην άνθρωπος, μειωτικά για κπ. που θεωρούμε ότι στερείται τις ανώτερες ψυχικές ιδιότητες του ανθρώπου, που είναι κτηνώδης.

*όρκος: 1. επίκληση του ονόματος κάποιου θεού, ενός προσώπου, συνήθως ιερού, ή μιας ηθικής αξίας, την οποία κάνει κάποιος για να ενισχύσει την εγκυρότητα μιας μαρτυρίας ή υπόσχεσής του ή γενικά για να αποδείξει την ειλικρίνειά του: Δίνω / κάνω / παίρνω όρκο, ορκίζομαι. Παίρνω όρκο πως αυτός είναι ο κλέφτης. ~ σε δικαστήριο. Ψεύτικος ~. || για υπόσχεση: Bεβαιώνω / υπόσχομαι κτ. με όρκο. ~ πίστεως / φιλίας / αγάπης. Kρατώ / τηρώ τον όρκο μου. ANT πατώ / παραβαίνω τον όρκο μου. (έκφρ.) δεν παίρνω όρκο, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για κτ. 2. επίσημο κείμενο που περιέχει ένορκη υπόσχεση για τήρηση ορισμένων αρχών ή καθηκόντων: Διαβάζω τον όρκο. Ο ~ των Φιλικών. Ο ~ του Iπποκράτη, που αναφέρει τις αρχές της ιατρικής δεοντολογίας στην αρχαία Ελλάδα και τον οποίο οφείλουν να δίνουν οι απόφοιτοι της ιατρικής.

Ο Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης (5ος π.κ.ε αιώνας), κατάγονταν από τον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας ήταν ένας από τους πιο επιφανείς φυσικούς φιλοσόφους και ιατρός της αρχαιότητας. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πειρίθους. Υπήρξε μαθητής του Πυθαγόρα κι ενδέχεται να είχε γεννηθεί το 510 π.κ.ε. Εγραψε κυρίως για ιατρικά θέματα και υπήρξε ένας σημαντικότατος φιλόσοφος της επιστήμης, καθώς είχε μελετήσει αστρολογία και μετεωρολογία.