Επιστολή ΚΟΛΑΦΟΣ καίει τον Χαρδαλιά: Άσχετοι μετακλητοί ΔΑΠιτες στην Πολιτική Προστασία

Καταγγελίες στρατηγού σε βάρος Χαρδαλιά για «κομματικό στρατό» και διορισμό «αρεστών»

Επιστολή που εστάλη σε ανύποπτο χρόνο, 3 Ιανουαρίου 2020, στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, με τίτλο «Οι σκοπιμότητες του νομοσχεδίου για την Πολιτική Προστασία» απέστειλε ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία της Πυροσβεστικής, Ανδριανός Γκουρμπάτσης. Οπως φαίνεται, δυστυχώς για την Αττική και Εύβοια μετά από τις φωτιές των τελευταίων ημερών αποδεικνύεται προφητική,

Η επιστολή, η οποία κοινοποιήθηκε στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας, Νίκο Χαρδαλιά, κάνει λόγο για νομοσχέδιο που εξυπηρετεί προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες και επιχειρεί να δημιουργήσει «κομματικό στρατό», μέσω του διορισμού αρεστών και όχι αρίστων. Αναλυτικότερα, ο κ. Γκουρμπάτσης γράφει ότι το νομοσχέδιο οικοδομεί έναν γιγαντιαίο, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό και πολυδαίδαλο μηχανισμό πολιτικής προστασίας, που δεν θα λειτουργήσει σωστά, λόγω της κακής δομής του, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών.

Στην επιστολή αναφέρεται ότι για πρώτη φορά προβλέπεται η Γενική Γραμματεία να διαθέτει πίστωση για δαπάνες απόρρητων αναγκών (άρθρο 53 νομοσχεδίου). Ο εν αποστρατεία αντιστράτηγος προσθέτει ότι με το νομοσχέδιο ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας «γίνεται στην πράξη ο άτυπος μεν, πλην όμως ο απόλυτος ουσιαστικά αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, επισκιάζοντας την προβλεπόμενη θεσμικά μέχρι σήμερα φυσική ηγεσία της Πυροσβεστικής».

Αναλυτικά η επιστολή του Ανδριανού Γκουρμπάτση προς τον πρωθυπουργό:

«Δεν θα σταθώ στο νομοτεχνικά απαράδεκτο και πλημμελέστατο κείμενό του, με εμφανή πληθώρα λαθών, παραλείψεων, κενών, ασαφειών, νομοτεχνικών ατελειών και αντικρουόμενων ρυθμίσεων, όπως λ.χ χαρακτηριστικά: α) η ΓΓΠΠ, κατά το άρθρο 28, παρ. 1 του νομοσχεδίου, αποτελεί υπέρτατη Επιχειρησιακή Δομή του Εθνικού Μηχανισμού, ενώ κατά το άρθρο 3, παρ. 2, αποτελεί Διοικητική Δομή αυτού και β) Με το άρθρο 94 παρ. 5 του Ν. 4623/2019 αντικαταστάθηκε η παρ. 5 του άρθρου 15 του Ν. 3013/2002, σύμφωνα με την οποία <<Το σύνολο των Υπηρεσιών του της ΓΓΠΠ λειτουργεί σε 24ωρη βάση>>, κι αυτό με το άρθρο 182 του νομοσχεδίου καταργήθηκε, τα οποία θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα κατά την εφαρμογή των ρυθμίσεών του στην πράξη, αλλά θα στηλιτεύσω και θα σχολιάσω την ουσία των ρυθμίσεών του.

Πιο συγκεκριμένα με το ως άνω νομοσχέδιο επιχειρείται η ίδρυση του Εθνικού Μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, όχι όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, προκειμένου να ξεπεραστούν οι υφιστάμενες στο ισχύον σήμερα νομικό πλαίσιο χρόνιες αγκυλώσεις και αδυναμίες, αλλά για να ικανοποιηθούν προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις αρμοδίων οργάνων και η δημιουργία ενός ΄΄κομματικού στρατού΄΄ με το διορισμό αρεστών και όχι αρίστων οργάνων.

Ειδικότερα με το εν λόγω νομοσχέδιο σε συνδυασμό και με τις συναφείς ρυθμίσεις των άρθρων 91 έως 94 του Ν. 4623/2019 οικοδομείται ένας γιγαντιαίος, δυσκίνητος, γραφειοκρατικός, αναποτελεσματικός και πολυδαίδαλος (με πληθώρα οργάνων) μηχανισμός πολιτικής προστασίας σε επίπεδο Γενικής Γραμματείας, η οποία ωστόσο προβλέπεται να έχει διαρθρωτική δομή ενός Υπερυπουργείου εντός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με διογκωμένες αδικαιολόγητα υπερεξουσίες και αρμοδιότητες του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας αντί του αρμοδίου Υπουργού, πρωτόγνωρες για την ιστορία της Δημόσιας Διοίκησης, όπως λχ ο Γενικός Γραμματέας ΠΠ, που είναι μετακλητός υπάλληλος του Κράτους, προβλέπεται να διορίζει άλλον μετακλητό υπάλληλο και συγκεκριμένα τον Διοικητή του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας (άρθρο 91 Ν. 4623/2019) κ.α. Τέτοιες εξουσίες δεν είχε μέχρι σήμερα και θα ζήλευε ακόμη και ένας υπερυπουργός μιας Κυβέρνησης.

Για πρώτη επίσης φορά προβλέπεται Γενική Γραμματεία να διαθέτει πίστωση για δαπάνες απορρήτων αναγκών (άρθρο 53 νομοσχεδίου).

Δεν οικοδομείται προφανώς ο ως άνω μηχανισμός για να προστατεύει αποτελεσματικά το κοινωνικό σύνολο από φυσικές καταστροφές και τεχνολογικά ατυχήματα ή απειλές, αφού αυτός εκ προοιμίου εκτιμάται ότι δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί αποτελεσματικά κρίσεις και καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, λόγω της πολυδαίδαλης δομής του και των πολλών (μονοπρόσωπων και πολυμελών) οργάνων που προβλέπονται να λειτουργήσουν σε τέτοιες καταστάσεις, με αλληλεπικαλυπτόμενες και αλληλοσυγκρουόμενες αρμοδιότητες, αποστολή και καθήκοντα, αλλά για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες, όπως λ.χ να βολευτούν ημέτεροι και προφανώς αρεστοί.

Οι συντάκτες του εν λόγω νομοσχεδίου, όπως διαφαίνεται από το κείμενό του, όχι μόνον είναι αδαείς περί την νομική επιστήμη, αλλά δεν γνωρίζουν και το ισχύον σήμερα θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο πολιτικής προστασίας της χώρας και προφανώς δεν είναι άρτια νομικά καταρτισμένοι και με πλούσια νομοτεχνική εμπειρία, με αποτέλεσμα να παραχθεί αυτό το νομοθετικό μόρφωμα που θα προξενήσει πολλά προβλήματα ερμηνείας και το μόνον που επέτυχαν είναι να προωθήσουν ρυθμίσεις δι΄ ίδιον (προσωπικό) όφελος, όπως λ.χ η σύσταση πολλών θέσεων ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών ΠΣ κ.α. θέματα κρίσεων, οι οποίες θα προκαλέσουν μεγάλη δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό τη στιγμή που δεν απαιτούνται.

Δεν τους ενδιέφερε να θεσπίσουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό πολιτικής προστασίας και να εισάγουν αξιοκρατία στο ΠΣ για το δημόσιο συμφέρον και το γενικότερο καλό, αλλά μόνον να εξυπηρετηθεί το προσωπικό τους όφελος.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ο Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας με οποιαδήποτε νομική μορφή και ονομασία λειτούργησε διαχρονικά στη χώρα, από το έτος 1995 μέχρι σήμερα, δεν προσφέρθηκε – και δεν προσφέρεται – ούτε για την επιδίωξη προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών κανενός ούτε βέβαια για πολιτικά παιχνίδια ή σκοπιμότητες, αλλά για να παρέχει τις υπηρεσίες του με αποτελεσματικότητα στην κοινωνία και να εξυπηρετεί και προάγει το δημόσιο συμφέρον και το γενικότερο καλό του τόπου.

Αν προωθηθεί προς ψήφιση το συγκεκριμένο νομοθετικό κείμενο, ως έχει, να είστε σχεδόν βέβαιος πως σε ενδεχόμενη καταστροφή ή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα θρηνήσουμε και πάλι αθώα ανθρώπινα θύματα, πέραν της καταστροφής περιουσιών συνανθρώπων μας, γιατί ο συγκεκριμένος μηχανισμός συστήνεται όχι για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, αφού αυτός θα πρέπει να είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός, και να επιλύσει προβλήματα, αγκυλώσεις και δυσλειτουργίες του παρελθόντος, αλλά για να εξυπηρετήσει πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.

Έτσι δημιουργείται ένα μηχανισμός – ο Εθνικός Μηχανισμός – για να αποτύχει και τελικά να καταρρεύσει με την πρώτη καταστροφή μεγάλης έκτασης και έντασης, όπως λ.χ συνέβη και με την φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Επισημαίνεται, προκειμένου να γνωρίζετε, ότι δύο από τις πολλές αιτίες κατάρρευσης του υφιστάμενου σήμερα Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και τα πολλά εγκληματικά λάθη και παραλείψεις που οδήγησαν στην εθνική τραγωδία στο Μάτι την 23η Ιουλίου 2018, ήταν: α) η μη λειτουργία του (δυσκίνητου) θεσμού της οργανωμένης απομάκρυνσης των πολιτών, ως προληπτικού μέτρου πολιτικής προστασίας και β) η έλλειψη αυτονομίας και αυτοτέλειας κατά τη λειτουργία του Κέντρου Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας (ΚΕΠΠ), όπως λειτουργούσε πριν το 2014, όπου με τον Ν. 4249/2019 εντάχθηκε και τότε από σκοπιμότητες (δημιουργίων θέσεων ανωτάτων αξιωματικών ΠΣ) επιχειρησιακά και διοικητικά απαραδέκτως μέσα στη δομή του ΠΣ και συγκεκριμένα υπό τη Διοίκηση του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος.

Και στο προωθούμενο λοιπόν νομοσχέδιο τίποτε από τα ανωτέρω δεν αλλάζουν. Και τα δύο ως άνω εγκληματικά λάθη και στρεβλώσεις του ισχύοντος σήμερα συστήματος πολιτικής προστασίας δεν διορθώθηκαν, αφού συμπεριελήφθησαν και στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.

Πιο συγκεκριμένα με τις διατάξεις αυτού συστήνεται το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων (Ε.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.Κ.), που αποτελεί απαραδέκτως Ειδική Κεντρική Υπηρεσία του ΠΣ και όχι της ΓΓΠΠ, όπως θα έπρεπε.

Το Ε.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.Κ δεν προβλέπεται να λειτουργεί και πάλι αυτόνομα και αυτοτελώς, ως Κέντρο Επιχειρήσεων της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, και να υπάγονται επιχειρησιακά τα Επιχειρησιακά – Συντονιστικά Κέντρα όλων των Δυνάμεων Πολιτικής Προστασίας, όπως του ΠΣ, της ΕΛΑΣ, των ΕΔ, του ΛΣ – ΕΛ-ΑΚΤ, του ΕΚΑΒ, το ΕΚΕΠΥ κλπ, όπως είναι το ενεδεδειγμένο επιχειρησιακά αλλά και θεσμικά.

Πολιτική Προστασία στη χώρα από την κείμενη νομοθεσία αλλά και με βάση τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου δεν παρέχεται μόνον από το ΠΣ,  αλλά από το σύνολο των Υπουργείων, Κρατικών Υπηρεσιών, Αρχών και Φορέων με σχετική αρμοδιότητα και αποστολή.

Αυτό και μόνον το εγκληματικό λάθος θέτει εξ αντικειμένου σε κίνδυνο και αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα του προωθούμενου Εθνικού Μηχανισμού, αφού αυτός προβλέπεται να διαχειρίζεται όχι μόνον καταστροφές και τεχνολογικά ατυχήματα ή απειλές αρμοδιότητας μόνον του ΠΣ, αλλά όλων των Δυνάμεων Πολιτικής Προστασίας, όπως για παράδειγμα μεγάλης έκτασης θαλάσσιες ρυπάνσεις, ατμοσφαιρική ρύπανση, θανατηφόρες επιδημίες για ανθρώπους ή ζώα, διασπορά – διαφυγή βιολογικών ουσιών, τρομοκρατικές απειλές κλπ.

Δεν θα αναφερθώ για μια πλειάδα άλλων εσφαλμένων και αναποτελεσματικών επιχειρησικά και θεσμικά ρυθμίσεων του λόγω νομοσχεδίου και τη σύσταση ενός μεγάλου αριθμού συλλογικών και μονοπρόσωπων οργάνων μόνον και μόνον για να βολευτούν ημέτεροι και αρεστοί και όχι να διοριστούν οι άριστοι, όπως λχ συμβαίνει με το θεσμό του Διοικητή Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας και των (13) Περιφερειακών Συντονιστών Πολιτικής Προστασίας, που τον πρώτο διορίζει ο Γενικός Γραμματέας ΠΠ και τους λοιπούς ο οικείος Περιφερειάρχης, με σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα ΠΠ.

Τα ως άνω όργανα το μόνον που θα επιτύχουν είναι να επιβαρύνεται ετησίως ο κρατικός προϋπολογισμός με σημαντικές δαπάνες και βέβαια στα δύσκολα να μετακυλίονται σε αυτούς οι όποιες ποινικές ευθύνες άλλων ουσιαστικά οργάνων σε ενεχόμενη απώλεια ζωής από περιστατικά αρμοδιότητας της ΓΓΠΠ.

Είναι λοιπόν ατελέσφορος και οικονομικά ασύμφορος ο διορισμός τους, αφού δεν χρειάζονται, γιατί ήδη σήμερα προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία σχετικά αρμόδια όργανα με ίδιες αρμοδιότητες και καθήκοντα για την Πολιτική Προστασία, όπως λχ είναι οι θεματικοί και χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες κάθε Περιφέρειας, που εν τέλει δεν καταργούνται αλλά εξακολουθούν να λειτουργούν παράλληλα και αυτά.

Στην πράξη το μόνον που θα συμβεί από τη λειτουργία των προκετεθέντων οργάνων είναι να προκληθεί σύγκρουση αρμοδιοτήτων, δυσλειτουργίες και πολλά επιχειρησιακά προβλήματα.

Επίσης είναι σχεδόν βέβαιο να προκληθούν δυσλειτουργίες του μηχανισμού από την αντιπαλότητα μεταξύ των ως άνω οργάνων, που είναι απόστρατοι αξιωματικοί ΠΣ, με τους εν ενεργεία αξιωματικούς ΠΣ προς τους οποίους προφανώς θα βγουν και αντιταχθούν όλα τα απωθημένα τους από τον χρόνο που βρίσκονταν στην ενέργεια.

Περαιτέρω δεν υπάρχει – σκόπιμα πιστεύω – ρύθμιση που να ορίζει τις κυρώσεις και συνέπειες για βασικά όργανα του Εθνικού Μηχανισμού, όπως για παράδειγμα η αυτοδίκαιη παραίτηση και αποπομπή του Γενικού Γραμματέα ΠΠ και του Διοικητή του ΣΟΠΠ, αν δεν λειτουργήσει αποτελεσματικά ο ως άνω μηχανισμός.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προφανώς και δεν είναι αυτό που είχατε εξαγγείλει προεκλογικά, ούτε αυτό που είχατε κατά νου και προσδοκούσατε να λειτουργήσει εφεξής για το καλό του κοινωνικού συνόλου και για να μην ξαναθρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα. <<Δραστικές παρεμβάσεις στην Πολιτική Προστασία>>, όπως είχατε εξαγγείλει προεκλογικά, δεν είναι εφικτό να γίνουν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, γιατί απλά δεν μπορεί να ιδρυθεί με τις προωθούμενες διατάξεις του ένας αποτελεσματικός μηχανισμός.

Δεν αναδιαρθρώνεται και δεν ανασυγκροτείται η Πολιτική Προστασία της χώρας με ένα νομοσχέδιο που υποκρύπτει και εξυπηρετεί πρωτίστως σκοπιμότητες, ούτε αναδιοργανώνεται το ΠΣ με τη σύσταση θέσεων ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών και με ρουσφετολογικές ρυθμίσεις σε θέματα υπηρεσιακών καταστάσεων, όπως λ.χ κρίσεις, προαγωγές, αποστρατείες και μετακινήσεις αξιωματικών, παρά μόνον με την προώθηση αξιοκρατικών διαδικασιών.

Αξιοκρατία στο ΠΣ καμία Κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν ήθελε και δεν θέσπισε και προφανώς ούτε η δική σας. Με το προωθούμενο νομοσχέδιο, ως έχει, ασφαλώς και δεν επιτυγχάνεται ο επιδιωκόμενος και αναμενόμενος σκοπός.

Απλά με αυτό το μόνον που επιτυγχάνεται είναι απαραδέκτως να ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας να γίνεται στην πράξη ο άτυπος μεν πλην όμως ο απόλυτος ουσιαστικά Στρατάρχης – Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, να ΄΄ευνουχίζεται΄΄ και επισκιάζεται η προβλεπόμενη θεσμικά και λειτουργούσα μέχρι σήμερα φυσική Ηγεσία του ΠΣ, να καθίσταται με τις συγκεκριμένες υπερεξουσίες παντοδύναμος – πανίσχυρος στη διοίκηση του Σώματος ο Γενικός Γραμματέας, αφού λ.χ επιδιώκει να ελέγχει πρωτίστως τις κρίσεις των αξιωματικών συμμετέχοντας ο ίδιος προσωπικά, αν και νομικά έχει κωλύματα, στο Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών ΠΣ (πρωτόγνωρο φαινόμενο για ένστολο Σώμα Ασφαλείας να συμμετέχει διορισμένος από την Κυβέρνηση μετακλητός υπάλληλος), ως Πρόεδρος.

Γενικά το Πυροσβεστικό Σώμα με τον τρόπο αυτό παύει να διατηρεί την αυτοτέλεια και αυτονομία του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όπως η ΕΛΑΣ, ως ένα εκ των δύο Σωμάτων Ασφαλείας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Εξάλλου ουδέποτε μέχρι σήμερα Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας δεν είχε περιβληθεί με παρόμοιες αρμοδιότητες και υπερεξουσίες και όμως λειτούργησε αποτελεσματικά ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας, με εξαίρεση το 2018.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Μην έχετε αυταπάτες. Τίποτε ουσιαστικά και πρακτικά δεν αλλάζει σε σχέση με το ισχύον σήμερα σύστημα πολιτικής προστασίας, αφού η ΓΓΠΠ, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας και γενικά ο Εθνικός Μηχανισμός δεν έχουν επιχειρησιακές αρμοδιότητες, αλλά συντονίζουν μόνον τη δράση των δυνάμεων πολιτικής προστασίας και κατευθύνουν το έργο της πολιτικής προστασίας σε όλες τις φάσεις του κύκλου των καταστροφών και απειλών (άρθρα 28, παρ. 2, 29, παρ. 6 και 30, παρ. 2(α), όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Συνεπώς άνθρακας ο θησαυρός.

Ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας αντλεί και στηρίζει εσφαλμένα και απαραδέκτως την εξουσία του, όπως προκύπτει από τις ρυθμίσεις του ανωτέρω νομοσχεδίου, μόνον στο ΠΣ, το οποίο μπορεί να αποτελεί βασικό βραχίονα πολιτικής προστασίας, όμως δεν είναι μοναδική Κρατική Υπηρεσία που ανήκει στο δυναμικό της Πολιτικής Προστασίας (άρθρο 7 νομοσχεδίου). Οι φυσικές και άλλες καταστροφές και τα τεχνολογικά ατυχήματα ή απειλές που αποτελούν αποστολή της ΓΓΠΠ και διαχειρίζονται από αυτήν και τα όργανά της, εμπίπτουν στην αποστολή και άλλων Κρατικών Υπηρεσιών, Υπουργείων, Φορέων, Οργανισμών και Αρχών.

Περαιτέρω είναι ακόμη ατυχές τη στιγμή που επιδιώκεται η αναδιοργάνωση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας να ρυθμίζονται στο ίδιο νομοσχέδιο και θέματα αναδιοργάνωσης του Πυροσβεστικού Σώματος, αφού αυτή τελευταία φορά έγινε το έτος 2014 επί υπουργίας Ν. Δένδια με το Ν. 4249/2014 και δεν χρήζει σήμερα άλλη αναδιοργάνωση γιατί δεν προέκυψε αυτή η ανάγκη. Απλά επιχειρείται μια νέα αναδιοργάνωση του ΠΣ για να ρυθμιστούν τα θέματα χειραγώγησης του προσωπικού του και κυρίως των αξιωματικών ΠΣ από τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας.

Οι πειραματισμοί αυτοί και η υπέρμετρη χειραγώγηση του ΠΣ και των αξιωματικών του αποβαίνουν σε βάρος της επιχειρησιακής ικανότητας και αποτελεσματικότητας του Σώματος και γενικά του μηχανισμού πυρόσβεσης και δασοπυρόσβεσης και οι επιπτώσεις αυτών αντανακλούν και κλονίζουν την ασφάλεια και προστασία του κοινωνικού συνόλου.

Τέλος, μπορεί η ανασυγκρότηση της Πολιτικής Προστασίας ν΄ αποτελούσε πριν τις εκλογές του Ιουλίου 2019 πρωταρχικό σκοπό, αν η ΝΔ αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά βλέπετε ένα εξάμηνο μετά οι αρμόδιοι κατάφεραν και έφεραν ένα νομοθετικό μόρφωμα με το οποίο ιδρύεται ο Εθνικός Μηχανισμός, που είναι έτοιμος να αποτύχει αμέσως με τη διαχείριση της πρώτης καταστροφής.

Είναι προφανές ότι καθυστέρησε πολύ να προωθηθεί προς ψήφιση το εν λόγω νομοσχέδιο και ο νέος μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας – ο Εθνικός Μηχανισμός – δεν πιστεύω ότι θα προλάβει να οργανωθεί και να προετοιμαστεί επιχειρησιακά σε όλα τα επίπεδα, λχ έκδοση κανονιστικών πράξεων, έκδοση σχετικών εγκυκλίων οδηγιών προς τις δυνάμεις πολιτικής προστασίας, έκδοση από αυτές των επιχειρησιακών τους σχεδίων κλπ, έτσι ώστε να είναι πανέτοιμος για την ερχόμενη αντιπυρική περίοδο (την 1η Μαΐου 2020), μια και η υλοποίηση και εφαρμογή των ρυθμίσεων του απαιτούν αρκετό χρόνο για το σχεδιασμό και οργάνωση όλων των Δυνάμεων Πολιτικής Προστασίας.

Οι δασικές πυρκαγιές όμως δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα προετοιμαστεί και οργανωθεί ο κρατικός μηχανισμός για να εκραγούν και να απειλήσουν ανθρώπινες ζωές. Και τότε τι γίνεται; Θα ισχυρίζονται οι υπεύθυνοι ΄΄ως άλλοθι΄΄, ότι φταίει πάλι η Κλιματική Αλλαγή ή θα φταίνε οι προηγούμενες Κυβερνήσεις; Ο Εισαγγελέας όμως να ξέρετε ότι δεν θα πείθεται από τέτοιου είδους δικαιολογίες σε ενδεχόμενη καταστροφή με ανθρώπινες απώλειες.-

Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2020

Με εκτίμηση

Ανδριανός Γκουρμπάτσης

Αντιστράτηγος – Υπαρχηγός ΠΣ, ε.α, Νομικός

ΠΗΓΗ : netakias