ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ;

Ο Φώτης Μιχαλακόπουλος, υποψήφιος βουλευτής της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, στην εκπομπή «ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ … Ε.ΣΥ.;», με τον Κώστα Κανελλόπουλο.

ΠΩΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ; ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ;

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΜΙΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;

ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΝΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΟΠΩΣ Η ΙΔΙΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ;

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΟΣΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΘΕΣΜΟΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΘΕΣΗ ΑΝΤΙ ΑΥΤΩΝ;

ΑΥΤΟΣ Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΠΕΙ;

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Ελληνικός λαός βιώνει μια στοχοποιημένη επίθεση απαξίωσης, οικονομικής εξαθλίωσης, ηθικής κατάπτωσης, λεηλασίας δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και αποξένωσης από τα ιδανικά του , την γλώσσα του, τα έθιμα και τι συνήθειές του. Αυτή η τραγική πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα μιας συνεπούς ανθελληνικής και προδοτικής συνεχούς πορείας του πολιτικού κατεστημένου όπως αυτή διαγράφεται στην νεότερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους.

Αυτή η τραγική πραγματικότητα είναι η συνέχεια της επιβουλής ανθελληνικών κέντρων επικυριαρχίας η οποία ξεκίνησε με την δολοφονία του εκλεγμένου δημοκρατικά ΄Ελληνα Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια. Αυτή η δολοφονία ακύρωσε οριστικά την Ψήφιση του Πολιτικού Συντάγματος το οποίο είχε προγραμματιστεί για να επικυρωθεί στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση καθώς επίσης σταμάτησε την λειτουργία του κρατικού Πιστωτικού Ιδρύματος την « Ελληνική Χρηματιστική » το οποίο αντικατεστάθη το 1841 με το ιδιωτικό ξένων συμφερόντων πιστωτικό ίδρυμα την «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος».

Από τότε η εξουσία μέσω Δημοκρατικών Διαδικασιών οι οποίες θα ήταν η εγγύηση για την Ανεξαρτησία του Ελληνικού Κράτους πέρασε σε ξένα προς τον Ελληνισμό Κέντρα με εκπροσώπους τα πολιτικά κόμματα μέσω της εγκάθετης και ξενόφερτης μοναρχίας.

Είναι γεγονός ότι ενώ το πολίτευμα άλλαξε πολλές μορφές, η κύρια σταθερά και υπεύθυνη συνιστώσα του Καθεστώτος διαχρονικά από το 1832 μέχρι και σήμερα παραμένει η κομματοκρατία. Από τότε μέχρι σήμερα τα κόμματα είναι υπεύθυνα για τα δεινά του Ελληνικού Έθνους επειδή διαίρεσαν, κομμάτιασαν και διέλυσαν την κοινωνία μας.

Είναι υπεύθυνα γιατί όχι μόνο δεν έκαναν ποτέ το καθήκον τους για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων των Ελλήνων Πολιτών αλλά δημιούργησαν και το περιβάλλον για την επιβολή των συνθηκών αιχμαλωσίας δέσμευσης και υποταγής σε Ανθελληνικά Κέντρα.

Τα κόμματα επέτρεψαν στο Τραπεζικό κατεστημένο να λειτουργεί με πλήρη ασυδοσία αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο ελέγχου και απαλλάσσοντας το από κάθε φόρο και υποχρέωση καταβολής τελών έτσι αυτό σε πλήρη ασυλία έφτασε μέχρι το σημείο να πτωχεύσει το Ελληνικό Κράτος επανειλημμένως. Τα κόμματα εκχώρησαν το δικαίωμα στο Τραπεζικό κατεστημένο να χαράσσει την οικονομική πολιτική του κράτους μας και να δημιουργήσει τις συνθήκες αιχμαλωσίας των Ελλήνων Πολιτών μέσω του χρέους .

Τα κόμματα και η διαίρεση της κοινωνίας που δημιουργούνε είναι η αιτία της Μικρασιατικής Καταστροφής και γενοκτονίας.

Τα κόμματα και η διαίρεση της κοινωνίας που δημιουργούνε είναι η αιτία του Εμφυλίου πολέμου πού τόσο ακριβά στοίχησε στο Έθνος μας και ο διαμελισμός του Ελληνισμού όπως στην Κύπρο. Τα κόμματα είναι υπεύθυνα γιατί αυτά δημιουργούν την διαπλοκή, το πελατειακό κράτος , την διαφθορά, την ανομία και την κατάρρευση των Εθιμικών Αξιών .

Το πολιτικό καθεστώς επέτρεψε σε οργανισμούς και Συμβούλια ξένα Ελληνικών συμφερόντων να είναι ενταγμένα μέσα στον Κρατικό Μηχανισμό απολαμβάνοντας ιδιαίτερα προνόμια από την Ελληνική Πολιτεία καθώς επίσης να έχουν ενεργή συμμετοχή σε νευραλγικούς τομείς όπως η οικονομία, η παιδεία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κλπ Το πολιτικό καθεστώς είναι η αιτία της καταστροφής του Παραγωγικού ιστού της πατρίδος μας, του υπερδανεισμού που ακολούθησε και την παράδοση Εθνικής Κυριαρχίας στους Δανειστές του με τα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, έχοντας φέρει το μεγαλύτερο τμήμα του Ελληνικού λαού σε κατάσταση λιμοκτονίας με δύο εκατομμύρια ανέργους , στρατιά αυτοχείρων, με ανύπαρκτη κρατική πρόνοια και με μόνες υπαρκτές τις προοπτικές επιδείνωσης.