Απεργιακές συγκεντρώσεις: η κομματική εργαλειοποίηση των ανθρώπων

Απεργιακές συγκεντρώσεις: η κομματική εργαλειοποίηση των ανθρώπων

Του Πέτρου Ιακωβου

Η 9^η Νοεμβρίου 2022 ήταν άλλη μία μέρα απεργιακών κινητοποιήσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας.

Το σκηνικό που δημιουργούν αυτές οι απεργίες είναι επαναλαμβανόμενο και σταθερά το ίδιο, όπως στήνεται συνεχώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια και όλοι εμείς είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές».

 Το σενάριο περιλαμβάνει κλειστούς δρόμους, χωρίς κυκλοφορία, συνδικαλιστές και κομματάνθρωπους που κρατούν σημαίες διαφόρων κομμάτων και ομάδων.

Πανό στα οποία αναγράφονται διάφορες απαιτήσεις. Ντουντούκες που φωνάζουν τα ίδια επαναλαμβανόμενα συνδικαλιστικά και κομματικά συνθήματα.

Πολιτικούς που παρεισφρέουν μέσα στον κόσμο και κάνοντας τάχα ότι διαμαρτύρονται και αυτοί, για να κάνουν τις γνωστές τους ανούσιες δηλώσεις.

Αστυνομικοί με κλομπ, ασπίδες και άλλο πολεμικό εξοπλισμό περιμένουν τους διαμαρτυρόμενους πολίτες στην γωνία, μαζί με δημοσιογράφους που καταγράφουν φωτογραφίζοντας και βιντεοσκοπώντας την κάθε δράση.

Το επόμενο στάδιο είναι η μετατροπή των δρόμων σε πεδίο μάχης.

Ομάδα παρακρατικών κουκουλοφόρων από τους «γνωστούς αγνώστους» αποσπάται από τον κύριο κορμό των διαδηλωτών και επιτίθεται στους αστυνομικούς εκτοξεύοντας πέτρες και βόμβες μολότοφ. Οι αστυνομικοί απαντούν με εκτόξευση προς τους συγκεντρωμένους πολίτες χημικών (καπνογόνα, δακρυγόνα, ασφυξιογόνα) και χειροβομβίδων κρότου λάμψης.

Ακολουθούν ξυλοδαρμοί, προσαγωγές, συλλήψεις, ασθενοφόρα με τις σειρήνες τους να ουρλιάζουν μεταφέροντας τους τραυματίες στα νοσοκομεία.

Κάπου εκεί ολοκληρώνεται το έργο της διαμαρτυρίας στους δρόμους, αλλά ακολουθεί η θεατρική παράσταση, δημοσιογράφων, πολιτικών, συνδικαλιστών και διαμαρτυρόμενων στις τηλεοπτικές οθόνες και στα διαδικτυακά μέσα.

 Το καθεστωτικό αυτό έργο το έχουμε δει όλοι μας σε επανάληψη αναρίθμητες φορές, ανεξαρτήτως πιο κόμμα κυβερνάει την χώρα.

Έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι μετά από κάθε απεργία και τις παρελκόμενες διαδηλώσεις και πορείες που την συνοδεύουν, η κατάσταση της χώρας αντί να βελτιωθεί, γίνεται κάθε φορά χειρότερη!

Το γεγονός αυτό μας αποδεικνύει ότι αυτού του τύπου οι δράσεις είναι οργανωμένες από το ίδιο το καθεστώς το οποίο τις χρησιμοποιεί για να εργαλειοποιεί τους ανθρώπους. Η εργαλειοποίηση αυτή αποτελεί την δικλείδα ασφαλείας του καθεστώτος για να μπορέσει να αποσυμπιέσει την δίκια οργή των ανθρώπων. Με τον τρόπο αυτό και με τα δοκιμασμένα κομματικά τεχνάσματα του, το καθεστώς κρατάει μαγκωμένους τους πολίτες, για να μπορέσει στην συνέχεια να τους σφίξει ακόμη περισσότερο στην καθεστωτική του μέγγενη.

Η στοχοποιημένη επίθεση της απαξίωσης, της οικονομικής εξαθλίωσης, της ηθικής κατάπτωσης και της λεηλασίας δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού λαού δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει, όσο οι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στο περιβάλλον των κομμάτων.

Τα κόμματα είναι υπεύθυνα για όλα τα δεινά του Ελληνικού Έθνους, (Μικρασιατική καταστροφή, γενοκτονία Ποντίων, Εμφύλιος Πόλεμος, διαμελισμός της Κύπρου κ.α.),  επειδή διαίρεσαν, κομμάτιασαν και διέλυσαν την κοινωνία μας, δημιουργώντας την διαφθορά, την διαπλοκή, την ανομία, το πολιτειακό κράτος, την καταστροφή του Παραγωγικού ιστού της χώρας, την κατάρρευση των Εθιμικών Αξιών. Ακόμη είναι αυτά που παρέδωσαν με τα Μνημόνια την Εθνική κυριαρχία στους Δανειστές.

Οι κομματικές πράξεις και τεχνικές, μας έχουν μεταβάλει σε στιγμιαίους ψηφοδότες, σε υπηκόους που δεν έχουμε καμία συμμετοχή στις αποφάσεις, στις επιλογές, στην χάραξη και την εφαρμογή της πολιτικής πρακτικής που καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας.

Αυτή είναι μία κατάσταση που πρέπει να την αλλάξουμε. Πρέπει να σταματήσουμε να ενδίδουμε στις συναισθηματικές φορτίσεις που μας προκαλεί το καθεστώς με τους μηχανισμούς του. Δεν πρέπει να σπαταλάμε την μαχητικότητα μας ενδίδοντας στα συναισθήματα που μας διαμορφώνει η δόλια κομματική προπαγάνδα με τους μηχανισμούς της.

Οφείλουμε να δράσουμε μόνο με την αξία της λογικής και να αποκηρύξουμε όλα τα πολιτικά κόμματα γιατί δεν μας εκπροσωπούν, δεν εκπροσωπούν ούτε τα συμφέροντα μας, ούτε τα κληρονομικά μας δικαιώματα.

Η εγκατάλειψη του κομματικού μίσους και οποιασδήποτε κομματικής μισαλλοδοξίας που οδηγεί στην χωριστικότητα των ανθρώπων είναι μονόδρομος για όλους μας.

Μόνο η ένωση προάγει τα συμφέροντά μας. Αυτή η ένωση είναι εφικτή μόνο με την ένταξή μας στον πολιτικό φορέα του Έθνους μας, την «Ελλήνων Συνέλευσις».