Η Εισαγγελία Πειραιά ως θεματοφύλακας της καρέκλας Βαρβιτσιώτη

Για τη στυγερή δολοφονία του Αντώνη από τα τέρατα του Blue Horizon, η ποινική δίωξη που ασκήθηκε από την εισαγγελία Πειραιώς για ανθρωποκτονία που τελέστηκε με.. ε ν δ ε χ ό μ ε ν ο δόλο (αντί της ανθρωποκτονίας με ά μ ε σ ο δόλο) αποσκοπεί στο να γλιτώσει την καρατόμηση Βαρβιτσιώτη.. Ας δούμε γιατί.

Στο άρθρο 299 ΠΚ (Ανθρωποκτονία με πρόθεση) προβλέπεται ότι, όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον, τιμωρείται με την ποινή του θανάτου ή με ισόβια κάθειρξη.

Στην δεύτερη παράγραφο του άρθρου 306 ΠΚ τυποποιείται η έκθεση σε κίνδυνο ζωής (υπό στενή ή υπό ευρεία έννοια) που έχει ως περαιτέρω αποτέλεσμα τον θάνατο του παθόντος (θανατηφόρα έκθεση).

Τα τέρατα του Μπλού Οράϊζον, πρωτίστως δε το τέρας αυτό που άσκησε σωματική βία στον Αντώνη και τον έριξε στη θάλασσα, διέπραξαν ανθρωποκτονία με πρόθεση, ενεργώντας με άμεσο δόλο πρώτου βαθμού. Το τέρας που έσπρωξε τον Αντώνη στη θάλασσα τη στιγμή που οι προπέλες του πλοίου ήταν σε πλήρη λειτουργία απόπλου, πλησίον της προβλήτας, ε π ι δ ί ω ξ ε το θάνατο του Αντώνη (θανατηφόρα βλάβη). Τα τέρατα αυτά στη συνέχεια διέπραξαν το έγκλημα τής παράλειψης λύτρωσης από κίνδυνο ζωής που είχε ως περαιτέρω αποτέλεσμα τον θάνατο του παθόντος (θανατηφόρα έκθεση).

Στο νομικό ζήτημα, ποιοι είχαν ιδιαίτερη — ειδική και όχι γενική — νομική υποχρέωση να σώσουν τον Αντώνη, δηλαδή ποιοι όφειλαν εκ του νόμου να ενεργήσουν, είτε παρεμποδίζοντας τα τέρατα να ρίξουν τον Αντώνη στη θάλασσα, είτε — όταν ο Αντώνης σπρώχτηκε στη θάλασσα — να τον σώσουν πετώντας ένα σωσίβιο, ή πέφτοντας οι ίδιοι στη θάλασσα, ήτοι να ενεργήσουν κατά τρόπο που τείνει στην παρεμπόδιση του θανατηφόρου αποτελέσματος, η απάντηση έχει ως εξής.

Τα τέρατα, ιδίως το τέρας που έριξε τον Αντώνη στη θάλασσα, όφειλε εκ του νόμου – είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσει τον Αντώνη, αφού ο δράστης της παράλειψης έχει ο ίδιος τ ρ α υ μ α τ ί σ ε ι το θύμα υπαίτια· αναδύεται εδώ η ύπαρξη ιδιαίτερης νομικής σχέσης μεταξύ δράστη και θύματος που υποχρεώνει εν προκειμένω το τέρας σε ενέργεια αποτροπής του θανάτου τού Αντώνη. Βλέπουμε λοιπόν ότι ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσουν τον Αντώνη δεν έχουν οι επιβάτες του πλοίου γενικώς, αλλά εκείνος που τραυμάτισε τον Αντώνη και τον υπέβαλε σε θανατηφόρο έκθεση· σε κάθε δε περίπτωση το πλήρωμα του πλοίου οφείλει εκ του νόμου – έχει ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσει τον Αντώνη ανεξαρτήτως υπαίτιου τραυματισμού, πολλώ δε μάλλον όταν οι ίδιοι τον πέταξαν στη θάλασσα.

Ποιος άλλος όφειλε εκ του νόμου – είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσει τον Αντώνη;

Η Λιμενική Αρχή όφειλε εκ του νόμου – είχε νομική υποχρέωση, πρώτον να παρεμποδίσει τα τέρατα να διαπράξουν το στυγερό έγκλημα. Δεύτερον, εφόσον οι λιμενικοί δεν προλάβαιναν να αποτρέψουν τα τέρατα να σκοτώσουν τον Αντώνη, είχαν υποχρέωση να πέσουν στη θάλασσα να τον σώσουν, ή κατ’ ελάχιστο να του πετάξουν ένα σωσίβιο.

Για να συμβούν όμως αυτά, οι λιμενικοί όφειλαν να είναι ε κ ε ί κατά τον απόπλου του πλοίου – όχι να πίνουν μπίρες στο καφενείο απέναντι. Η με δόλο δολοφονία του Αντώνη, με τους λιμενικούς να πίνουν μπύρες, σημαίνει π α ρ α ί τ η σ η   Β α ρ β ι τ σ ι ώ τ η.

Η Εισαγγελία Πειραιά, αν δε λειτουργούσε ως θεματοφύλακας της καρέκλας Βαρβιτσιώτη, όφειλε να ασκήσει ποινική δίωξη για βαριά με δόλο σκοπού / επιδίωξης – θανατηφόρα σκοπούμενη ή επιδιωκόμενη θανατηφόρο σωματική βλάβη, σε πραγματική αληθινή συρροή (ά. 94 παρ. 1 ΠΚ) με την έκθεση υπό ευρεία έννοια της παρ. 1 του άρθρου 306 ΠΚ.