Δουλειά των ΜΜΕ είναι να μην κάνουν δημοσιογραφία …
Στα αλλεπάλληλα, διαδοχικά γεγονότα καταστροφής αυτού του καλοκαιριού, πυρκαγιές, πλημμύρες, ναυάγια και δολοφονίες, αναδείχθηκε για μία ακόμη φορά η τεράστια ευθύνη των ΜΜΕ, στα οποία η ενημέρωση παραδόθηκε από τους ιδιοκτήτες τους στα news room του Μαξίμου με το αζημίωτο.
Η δολοφονία του 36χρονου Αντώνη λίγες ώρες μετά την τεράστια καταστροφή από τις πλημμύρες σε Πήλιο, Βόλο, Καρδίτσα, λίγες μέρες μετά την ανείπωτη τραγωδία της πυρκαγιάς στον Έβρο, επικύρωσε αυτή την ευθύνη. Τα Μέσα ενημέρωσης, που ανήκουν σε μια χούφτα επιχειρηματικών ομίλων στη χώρα, έκαναν πρωτοσέλιδο στις ιντερνετικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες τους την «ντροπή» της υποταγής τους στο Μαξίμου.
Κάποτε, πριν η δημοσιογραφία στα συστημικά ΜΜΕ γίνει το μαντρόσκυλο της εξουσίας, εάν δημοσιογράφος αντέγραφε το δελτίο του ΑΠΕ, το πιθανότερο ήταν πως θα έπαιρνε την αποζημίωση του. Σήμερα, αποτελεί τη μία και μοναδική πηγή πληροφόρησης για τη συντριπτική πλειονότητα των μίντια. Στις ενημερωτικές ιστοσελίδες, ακόμη και των μεγάλων ομίλων που διαθέτουν εφημερίδες και κανάλια, δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι. Δεν ζητείται από όσους εργάζονται στο Διαδίκτυο να ασκήσουν δημοσιογραφία. «Ανεβαστήρια» είναι, έτσι πληρώνονται, μηχανές αναπαραγωγής και αντιγραφής κειμένων. Με υποχρέωση να ανεβάζουν 4-6-8-10 ειδήσεις ανά ώρα, επί 8-10 ώρες, χωρίς διάλειμμα. Ειδήσεις από το ΑΠΕ, το Facebook, το Instagram, για τα πάντα, από ένα πυρηνικό χτύπημα έως την εμφάνιση ελαφιών στην Πάρνηθα, χωρίς έλεγχο.
Η είδηση της δολοφονίας αναπαράχθηκε σε εκατοντάδες σελίδες με παρόμοιο τίτλο, αλλά τους ίδιους χαρακτηρισμούς, («σκοτώθηκε», «πήδηξε για να προλάβει το πλοίο») γιατί αντιγράφηκε αυτούσιο το τηλεγράφημα του ΑΠΕ το οποίο έγραψε την είδηση βασιζόμενο στα όσα υποστήριξε η εταιρεία, ο καπετάνιος, το Λιμενικό. Χωρίς ο συντάκτης να κάνει κάποια άλλη αναζήτηση. Δεν ήταν δουλειά του…
Οι ιδιοκτήτες μίντια και τα μεγαλοστελέχη διευθυντές τους βλέπουν αριθμούς, έσοδα από διαφημίσεις, «χτυπήματα» και επισκέψεις, όπως ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί του Blue Horizon βλέπουν ώρα αναχώρησης, άφιξης, μπόνους. Και στις δυο περιπτώσεις, κανείς δεν τους ελέγχει, και στις δυο περιπτώσεις «δολοφονούν»
