Που πας ρε μπάρμπα; η νέα γενια τρολάρει τους 40άρηδες που κυκλοφορούν ακόμα με πορτοφόλι

Κι εγώ μπορώ να σε τρολάρω σε περίπτωση που ..(για κακή σου τύχη) σου κλέψουν, ή χάσεις το κινητό με όλα τα υπάρχοντά σου μέσα, αλλά δεν το κάνω, γιατί δεν με αφορά. Θα είναι δικό σου πρόβλημα.

Και γελάω επίσης (κρυφά) μη σε φέρω σε δύσκολη θέση, κάθε φορά που αφήνεις ασθμαίνοντας τα βάρη της μπάρας του γυμναστηρίου, επειδή το κινητό ρολόι σου “σφύριξε”…. Μου κάνει κάπως αστείο. Αλλά τι με νοιάζει;

Αν έχεις εξάρτηση;

Και φοβάσαι μη χάσεις κλήση;

Και εμένα μου φαίνεσαι λίγο παράξενος που την ώρα που κάνεις διαλογισμό και γιόγκα, έχεις το κινητό στο πλάι και είμαι υποχρεωμένη να δέχομαι την ακτινοβολία σου, αλλά δεν το έκανα ποτέ θέμα.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί σου αναγνωρίζω το δικαίωμα να είσαι, ό,τι είσαι, να σκέφτεσαι ό,τι σκέφτεσαι και να πράττεις ό,τι πράττεις.

Ξέρεις πως το λένε αυτό;

Σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Σεβασμό και στη βλακεία σου και στην εξάρτησή σου και στον εθισμό σου.

Σεβασμό το λένε και κάποιοι δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται.

Και κάποιοι άλλοι, απείρως χειρότεροι, ξέρουν περί τίνος πρόκειται, αλλά χρησιμοποιούν τη “μέθοδο του χλευασμού” για να σε κάνουν ίδιο.

Χειραγώγηση μαζών το λένε.

Ε λοιπόν!!! Χάσατε!!!!

Ο άνθρωπος που δρα συνειδητά, ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει.

Αλλά δεν περιμένει και από τους άλλους το ίδιο.

Ξέρει ότι στα “στάδια της ωρίμανσης” και της ψυχοπνευματικής εξέλιξης, κάποιοι θα σκοντάψουν, κάποιοι θα ακινητοποιηθούν και κάποιοι θα επιλέξουν να…πάνε με τη “μόδα”.

Επίσης κάποιοι ακολουθούν με ευλάβεια την τεχνολογία και δε δίνουν καμμία σημασία στην ηθική των πραγμάτων. Αυτό κι αν είναι γνωστό τοις πάσι!!!

Ε λοιπόν, εσείς που ανοήτως νομίζετε θα με κάνετε να νιώσω μειονεκτικά, εμένα που επιλέγω μετρητά, κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι δεν μπορώ να γίνω σαν εσάς.

Ειρωνική και χλευαστική.

Μπορώ όπως κι εσείς.

Αλλά δεν το επιλέγω.

Ξέρεις τι σημαίνει επιλογή;

Ή σε παρέσυρε το “ρέμα” και ξέχασες πως στη ζωή αυτή, υπάρχει κάτι, που το λένε επιλογή;

Και οι επιλογές, γίνονται σύμφωνα με τις εσωτερικές πυξίδες του καθενός.

Κι αν το να είσαι μοντέρνος, trendy (που λένε) και με τις…. “Ευκολίες σου”, είναι το σημαντικότερο για εσένα, κάνε ό,τι θες. Αλλά ποιος νομίζεις ότι είσαι, για να πεις και να δείξεις στους άλλους τι θα κάνουν;

Ποιός;

Να σου πω, τι βαθύτατα υποπτεύομαι;

Είσαι κάποιος που νιώθει “ασφαλής” μόνο μέσα σε ένα πλήθος που σου μοιάζει.

“Χάνεις τη μπάλα” με τους διαφορετικούς.

Τους φοβάσαι. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις από αυτούς.

Και να σου πω και κάτι ακόμη;

Έχεις απόλυτο δίκιο.

Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις από κάποιον που σκέφτεται και πράττει κατά βούληση.

Ποτέ.

Άρα, είναι “ανεξέλεγκτοι”. Και άρα, (κάτ’ εσέ) εχθροί.

Το κατανοώ. Μέχρι εκεί φτάνει η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου,

η αυτοπεποίθησή σου και η αυτοεκτίμησή σου.