Πιέρια Όρη:Μετά τις πυρκαγιές «Παίρνουν» σειρά οι ανεμογεννήτριες.

Σάλο έχει προκαλέσει στην τοπική κοινωνία της Πιερίας η πρόθεση εταιρείας να εγκαταστήσει στην καρδιά του Βουνού των Μουσών, στα Πιέρια Όρη, ανεμογεννήτριες, με τους πολίτες να τάσσονται κατά της επενδυτικής δραστηριότητας κάνοντας λόγο για τεράστια καταστροφή για το παρθένο δάσος, χωρίς καμία μέριμνα για την πανίδα και τη χλωρίδα, την ίδια ώρα που η χώρα μετρά τις πληγές της από την καταστροφή των δασών στην Εύβοια μετά από τις πυρκαγιές.

Μεγάλη μερίδα πολιτών από την Πιερία αλλά και τους πέριξ νομούς έχει συσπειρώσει τις δυνάμεις της και με υπόμνημα προς τους φορείς ζητά να σταματήσει το έργο. Οι πολίτες μάλιστα βασίζονται σε ακαδημαϊκή μελέτη από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σχετικά με τη διάνοιξη δρόμων μέσα σε απάτητες περιοχές με πλούσιο φυσικό κόσμο, η οποία καταδεικνύει την καταστροφή την οποία επιφέρει τέτοιου είδους δραστηριότητα μέσα στα δάση.

Σημειώνεται πως για τη διάνοιξη, εκτός από την αποψίλωση των δέντρων, γίνεται χρήση και δυναμίτη όπως αναφέρουν οι πολίτες, ενώ παράλληλα τα μπάζα που προκύπτουν από τις εργασίες, συμπληρώνουν, δεν απομακρύνονται από το φυσικό τοπίο.

«Ο απλός νους ενός πολίτη λέει το εξής: Μετά από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021 που κάηκε η μισή Ελλάδα εμείς πάμε μόνοι μας να βάλουμε τα χέρια μας και να βγάλουμε τα μάτια μας; Σε παρθένα δάση πάμε να εγκαταστήσουμε ανεμογεννήτριες επειδή το θέλει ο επενδυτής;», αναφέρει στο ThessToday.gr ο Ηλίας Τσολακίδης, ιδρυτικό μέλος της εθελοντικής ομάδας δράσης Ν. Πιερίας «Ο τόπος μου».

Ο κ. Τσολακίδης εξηγώντας το ιστορικό του επενδυτικού ενδιαφέροντος για δημιουργία αιολικού πάρκου μέσα στα δάση, τόνισε πως η πολιτεία δεν έχει μεριμνήσει για την χωροταξική οριοθέτηση με νομοθεσία, ώστε να προστατεύονται παρθένες περιοχές, ενώ επίσης το όφελος από αυτές τις δραστηριότητες αφορά ιδιώτες και όχι το δημόσιο και την τοπική κοινωνία.

«Η ιστορία με τις ανεμογεννήτριες ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια όταν εμφανίστηκε μια εταιρεία η οποία ζήτησε την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Άνω Μηλιά Πιερίας. Τότε μια ομάδα πολιτών ξεκίνησε αυτόν τον αγώνα τον οποίο όμως έχασε, διότι ο δήμος Κατερίνης γνωμοδότησε θετικά με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή η εταιρεία να έχει την άδεια στα χέρια της. Αυτό αφορά την Άνω Μηλιά, στην τοποθεσία Πέντε Πύργοι, με 11 ανεμογεννήτριες.

Το καλοκαίρι όμως πληροφορηθήκαμε ότι ετοιμάζονται να εγκατασταθούν 77 ανεμογεννήτριες σε διαφορετικά σημεία των Πιερίων. Ανησυχήσαμε και αφού ήρθαμε σε συνεννόηση με πολίτες από την Κοζάνη, τον Βελβεντό και τα Σέρβια αποφασίσαμε να ιδρύσουμε μια πρωτοβουλία πολιτών και φορέων για την προστασία των Πιερίων.

Μέσα στον Δεκέμβρη μάθαμε ότι μια εταιρεία έχει ανεβάσει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ζητά την άποψη των πολιτών για το έργο που πρόκειται να υλοποιήσει στην τοποθεσία «Παπά Χωράφια». Είναι το παρθένο δάσος των Ριζωμάτων στο Ελατοχώρι. Και το χιονοδρομικό κέντρο απέχει χίλια μέτρα από το σημείο όπου θα εγκατασταθεί η τελευταία ανεμογεννήτρια. Δηλαδή είναι τόσο κοντά που θα ακούμε τον θόρυβο της ανεμογεννήτριας».

Όπως σημειώνει ο κ. Τσολακίδης, η επόμενη ενέργεια της κίνησης των πολιτών ήταν να αναθέσει σε εξειδικευμένο δικηγορικό γραφείο να μελετήσει το έγγραφο της εταιρείας και να συντάξει μια έκθεση. Η έκθεση έχει εκπονηθεί και αναδεικνύει όπως προσθέτει εννέα σημεία όπου υπάρχουν νομικά κενά στα λεγόμενα της εταιρείας.

«Ζητάμε να σταματήσουν αυτό το έργο διότι βρίσκεται εκτός νομιμότητας. Π.χ. αναφέρεται ότι θα γίνει διάνοιξη πεντέμισι χιλιάδων μέτρων μέσα στο δάσος και πλάτους πέντε μέτρων. Όμως από την έκταση που δείχνουν ότι θα αφαιρέσουν τα δέντρα για τις διανοίξεις των δρόμων προκύπτει ότι ο μέσος όρος πλάτους του δρόμου θα είναι 12,5 μέτρα.

Επίσης αυτοί οι δρόμοι που διανοίγονται μέσα στο δάσος, επειδή είναι μεγάλη η κλίση, πρέπει να γίνονται “ζιγκ ζαγκ” και στις στροφές επάνω μπορεί να φτάσουν και τα 20 μέτρα. Στη μελέτη δεν αναφέρεται τι θα γίνει με τα μπάζα που θα δημιουργηθούν. Πού θα πάνε αυτά; Επίσης δεν υπάρχει απολύτως καμία πρόβλεψη για τις επιπτώσεις στην πανίδα και στη χλωρίδα.

Αλλά το βασικότερο που μας ανησυχεί εμάς ως πολίτες πέρα από τα νομικά, είναι το εξής: Πρώτον, τι θα γίνει μετά από 20 χρόνια όπου έχουν διάρκεια ζωής αυτές οι ανεμογεννήτριες; Θα μείνουν πάνω στο βουνό;

Δεν υπάρχει κανένας νόμος στην Ελλάδα που να υποχρεώνει τον επενδυτή να αποκαταστήσει το τοπίο. Δεύτερον, αυτές οι διανοίξεις δρόμων θα υποβαθμίσουν το τοπίο, θα έχουμε μια βιομηχανοποίηση της περιοχής με αποτέλεσμα να πληγεί όχι μόνον ο τουρισμός και η οικονομία, αλλά και ο πολιτισμός. Διότι πρόκειται για ένα ιστορικό βουνό».

Και εξηγεί πως οι πολίτες δεν τάσσονται εν γένει κατά της αιολικής ενέργειας παρά ζητούν να τηρηθούν μέτρα που τηρούνται στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Ευρώπης, το οποίο εδράζεται στη Δανία.

«Εμείς δεν είμαστε ενάντια στην αιολική ενέργεια. Είμαστε υπέρ των ανεμογεννητριών, έτσι όπως αυτές τοποθετούνται στη Δανία. Δηλαδή ένα χιλιόμετρο μακριά από το δάσος, δεν κόβουμε δέντρα, αποκαθιστούμε το τοπίο μετά από 20 χρόνια. Και να επιτρέπουμε στην τοπική κοινωνία να συμμετέχει με το 49% στις μετοχές της επένδυσης». Σημειώνεται πως το δάσος των Ριζωμάτων ανήκει κατά 75% σε ιδιώτη και κατά 25% στη δικαιοδοσία του δημοσίου.

Ο κ. Τσολακίδης επισημαίνει πως εκπρόσωποι εταιρειών μίλησαν με απλούς πολίτες και υποσχέθηκαν μεγάλα οφέλη, τα οποία ωστόσο χρίζουν συζήτησης για τη βασιμότητά τους. «Ήρθαν και “μοίρασαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς”, τάζοντάς τους ρεύμα αξίας 45 ευρώ τον χρόνο και θέσεις εργασίας. Ποιες θέσεις εργασίας; Το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Ευρώπης απασχολεί τρία άτομα προσωπικό».

Η μελέτη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων που εκπονήθηκε μετά από αίτημα της πολιτείας, καταδεικνύει μάλιστα τα απότοκα από τη διάνοιξη δρόμων στα δάση. «Η πολιτεία ανέθεσε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στην κα. Κατή να εκπονήσει μια μελέτη για τους δρόμους που διανοίγονται στα βουνά σε απάτητες περιοχές και τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Και η μελέτη είναι καταπέλτης.

Η μεγαλύτερη ζημιά που κάνει ένα τέτοιο αιολικό πάρκο είναι η διάνοιξη των δρόμων. Και δεν είναι μόνο ότι θα κοπούν τα δέντρα. Οι εταιρείες συνήθως ρίχνουν τα μπάζα στην πλαγιά του βουνού. Δεν τα μεταφέρουν. Και καταστρέφουν άλλο τόσο μέρος. Επίσης οι διανοίξεις των θεμελίων γίνονται με ανατινάξεις, με δυναμίτη. Φανταστείτε τι θα γίνει σε ένα τέτοιο παρθένο δάσος που έρχεται κάποιος με δυναμίτη να ανατινάξει και να σκάψει με μηχανήματα».

Διαβάστε-Δάσος Δαδιάς:Ανατροπή στη δημιουργία του αιολικού σταθμού