Η ΑΡΧΑΙΑ ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Ιδού ο αρχαίος Πελασγός ?? δεξαμενή νερού στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης ανάμεσα στον Παρθενώνα και το Ερέχθειο, στο δεξί μας χέρι περπατώντας κατά μήκος της διαδρομής της πομπής με το χαλί που στρώθηκε πρόσφατα,
για την ασφαλέστερη προσέγγιση των επισκεπτών στα μεγάλα κλασικά μνημεία της αρχαιότητας και που συνήθως δεν μας δίνουν σημασία.

Είχε ένα πέτρινο στρογγυλό στόμιο στη λαξευμένη δεξαμενή για την ανύψωση του δοχείου (κουβά), που χρονολογείται τουλάχιστον από τους μυκηναϊκούς χρόνους,
για να εξυπηρετεί το Βασιλικό Παλάτι της Εποχής του Χαλκού μαζί με το Υδραγωγείο Θησέα (3.200 π.Χ.),
και στη συνέχεια συνεισέφερε στο κατασκευή των ναών της θεάς Αθηνάς καθώς η επεξεργασία του μαρμάρου απαιτούσε ιδιαίτερα νερό για λιθοτριψία.

Επίσης, το νερό ήταν εξαιρετικά απαραίτητο για την καθαριότητα του λατρευτικού περιβάλλοντος της Ακρόπολης και οι τελετές που γίνονταν κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες με έλλειψη νερού και μάλιστα για τις εκατόν δύο θυσίες λευκών ταύρων
και φυσικά ξεδιψάσουν το ιερατείο
και τις παρθένες ιέρειες που υπηρέτησαν στον Παρθενώνα και ίσως τους πολυάριθμους προσκυνητές της Μικρής και Μεγάλης Παναθήναιας, που δεν έφεραν μαζί τους προμήθειες υγρών.

Ο επιγράφος και ποιητής Καλλίμαχος (310-240 π.Χ.) αναφέρει ότι ούτε τα ζώα επέτρεπαν στον εαυτό τους να πιουν το βρώμικο νερό του Ηριδανού ποταμού, ενώ ο Κηφισός και ο Ιλισσός ξεραίνονταν τα καλοκαίρια.

Λοιπόν, η μόνη σωτήρια λύση ήταν τα πηγάδια και οι λαξευμένες δεξαμενές, αφού 11 αρχαία πηγάδια βρέθηκαν σε υπόγεια καρστικά σπήλαια, πάνω και γύρω από την Ακρόπολη, που ανοίχτηκαν γύρω στο 11 π.Χ. αιώνα,
και άλλα (62) αργότερα που περιελάμβαναν και τα κτισμένα πηγάδια του Φρεαττύδα (πηγάδια) κάθε φορά σε μεγαλύτερο βάθος.

Το έτος (621 π.Χ.) ο Δράκος θέσπισε φόρο στο πόσιμο νερό…ο οποίος καταργήθηκε (ευτυχώς) από τον Σόλωνα (596 π.Χ.) ως κοινωνικό αγαθό που θεωρούσε επιτακτικά δωρεάν για δημόσια χρήση.

Υπήρχε υπεύθυνος δημόσιος υπάλληλος στην αρχαία Αθήνα για τη διαχείριση πηγών, στέρνων, ποταμών και πρόστιμο για τη ρύπανση τους.

Μόνο σε ξηρές εποχές, κάθε πολίτης δικαιούνταν ποσότητα (39) λίτρων νερού την ημέρα, την οποία έπαιρνε από τα πηγάδια της Αθήνας!