Λειψυδρία. Τα αιολικά πάρκα μειώνουν τις βροχοπτώσεις – για αυτό γεμίζουν την Ελλάδα;

Γιώργος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας και Τεχνικής Γεωλογίας, Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Επιτροπής Μελέτης της τράπεζας της Ελλάδος για τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις της.

-Σαχίνης Γιωργος : Είναι δυνατόν τα αιολικά να μειώνουν τις βροχοπτώσεις;»

-Γιώργος Στουρνάρας : Ξέρετε, τα αιολικά πάρκα είναι κάτι το πρόσφατο και τώρα, σιγά-σιγά, συνειδητοποιούμε, πέρα απ’ τις γενικότερες άλλες επιπτώσεις, ενεργειακές, οικονομικές, χωροταξικές ή αισθητικές αν θέλετε, που είναι πολύ σοβαρές επιπτώσεις, και κάποιες άλλες μορφές τις οποίες ανακαλύπτουμε με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον θα έλεγα.

Είναι δυνατόν τα αιολικά να μειώνουν τις βροχοπτώσεις;

, ειδικά στα μέρη στα οποία δεν έχει πάρα πολύ νερό, διότι οι υδρατμοί αυτοί, η δρόσος, η πάχνη, ο παγετός, η ομίχλη, καλύπτουν τις ανάγκες της εδαφικής ζώνης, δηλαδή συντηρούν τη χλωρίδα και την πανίδα της εδαφικής ζώνης και συγχρόνως εμποδίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες να ανέλθουν τριχοειδώς και να εξατμιστούν.

Ξέρετε ότι αν η εδαφική ζώνη είναι ξερή το νερό που είναι στον υδροφόρο ορίζοντα από κάτω, ανεβαίνει τριχοειδώς και εξατμίζεται.

Οι υδρατμοί, λοιπόν, κοντά στην επιφάνεια του εδάφους παίζουν αυτό το ρόλο, δηλαδή συντηρούν την πανίδα και την χλωρίδα στην εδαφική ζώνη και εμποδίζουν την ανύψωση και εξάτμιση του νερού του υδροφόρου ορίζοντα.

Αυτό, όσον αφορά τους υδρατμούς κοντά στην ατμόσφαιρα, δηλαδή λειτουργούν σαν ανεπιθύμητοι ανεμομείκτες. Αλλά υπάρχουν και είδη βροχών, κυρίως οι τοπικές βροχές, τις οποίες οι μετεωρολόγοι τις ονομάζουν κατακόρυφης μεταφοράς ή ορογραφικής, κυρίως αυτές που είναι δίπλα στα βουνά.

Οι υδρατμοί που είναι μαζεμένοι εκεί δεν μπορούν να συμπυκνωθούν και να δημιουργήσουν βροχή, γιατί δεν τους αφήνει να συμπυκνωθούν η δράση των ανεμογεννητριών, επομένως έχουμε μια, θα λέγαμε, καταστροφή εν τη γενέσει τους των τοπικών βροχών και έναν εμποδισμό των υδρατμών κοντά στο έδαφος να κάτσουν στο έδαφος και να πάρουν μέρος στον υδρολογικό κύκλο της περιοχής.

Τώρα, στην Τήνο υπάρχουν κι άλλα προβλήματα. Εκεί η επίδραση των ανεμογεννητριών φτάνει μέχρι τον υδροφόρο ορίζοντα, διότι τα πετρώματα της Τήνου είναι πετρώματα μεταμορφωμένα και πυριγενή, δηλαδή μικρής συλλεκτικής ικανότητας, αλλά καλής κυκλοφορίας στο εσωτερικό τους, δηλαδή αν μπει το νερό μέσα, έχει χώρο να κυκλοφορήσει, το πρόβλημα είναι ότι δεν μπαίνει εύκολα.

Αν λοιπόν, με τις εκσκαφές, τις ισοπεδώσεις και όλα αυτά, τις στεγανοποιήσεις, αποψιλώσεις των αιολικών πάρκων, καταστραφεί, απομονωθεί, στεγανοποιηθεί θα λέγαμε, ένα 20% της υδρολογικής λεκάνης, επειδή είναι και μικρές οι υδρολογικές λεκάνες εκεί, καταλαβαίνετε ότι αυτό το 20% της στέρησης, της κατείσδυσης του νερού, θα είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο σε μια περιοχή που έχει φοβερές πιέσεις ειδικά το καλοκαίρι και επομένως είναι μια πρόσθετη ζημιά για την υδατική κυκλοφορία και διαχείριση.