Δείτε ποια είναι τα συμπτώματα όταν το ουρικό οξύ αρχίζει να αυξάνεται

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος, θα πρέπει να γίνει γνωστό πώς μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις όπως η ουρική αρθρίτιδα και οι πέτρες στα νεφρά.

Τι είναι το ουρικό οξύ και πώς επηρεάζει το σώμα.

Το ουρικό οξύ είναι ένα απόβλητο προϊόν, που παράγεται από τις πουρίνες σε ορισμένα τρόφιμα και ποτά.

Κανονικά, τα νεφρά φιλτράρουν το ουρικό οξύ από την κυκλοφορία του αίματος και έτσι αποβάλλεται μέσω των ούρων. Ωστόσο, όταν το σώμα παράγει πάρα πολύ ουρικό οξύ ή τα νεφρά δεν μπορούν να το φιλτράρουν αποτελεσματικά, τα επίπεδα αυξάνονται, προκαλώντας δυνητικά ουρική αρθρίτιδα, πέτρες στα νεφρά και άλλες επιπλοκές.

Τι συμβαίνει εάν το ουρικό οξύ είναι υψηλό

Όταν τα επίπεδα ουρικού οξέος αυξάνονται, κρύσταλλοι ουρικού οξέος μπορούν να σχηματιστούν και να συσσωρευτούν στις αρθρώσεις, οδηγώντας σε μια επώδυνη μορφή αρθρίτιδας, την ουρική αρθρίτιδα.

Μπορεί επίσης να οδηγήσει στην ανάπτυξη λίθων στα νεφρά. Το μακροχρόνιο υψηλό ουρικό οξύ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νεφρικής βλάβης και καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Ποια είναι τα συμπτώματα όταν το ουρικό οξύ αρχίζει να αυξάνεται

Τα συμπτώματα του υψηλού ουρικού οξέος ποικίλλουν ανάλογα με τις επιπτώσεις του στον οργανισμό. Τα πρώιμα σημάδια είναι συχνά ανεπαίσθητα, αλλά μπορεί να γίνουν πιο σοβαρά καθώς αυξάνονται τα επίπεδα:

• Πόνος και πρήξιμο στις αρθρώσεις: Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος και η φλεγμονή στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, στον αστράγαλο, στο γόνατο και στον αγκώνα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας έξαρσης ουρικής αρθρίτιδας.
• Ερυθρότητα και ζεστασιά στις προσβεβλημένες αρθρώσεις: Η περιοχή της άρθρωσης μπορεί να γίνει κόκκινη, τρυφερή και να την αισθάνεστε ζεστή στην αφή, κάτι που συνήθως σηματοδοτεί την έναρξη της ουρικής αρθρίτιδας.
• Δυσκολία στην κίνηση των αρθρώσεων: Η δυσκαμψία και η δυσκολία στην κίνηση αρθρώσεων μπορεί να αναπτυχθούν, καθώς συσσωρεύονται κρύσταλλοι, ιδιαίτερα σε επαναλαμβανόμενες εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας.
• Συχνή ούρηση: Σε περιπτώσεις όπου το ουρικό οξύ επηρεάζει τα νεφρά, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν συχνουρία, δυσφορία ή ακόμα και πόνο.
• Σχηματισμός λίθων στα νεφρά: Το υψηλό ουρικό οξύ μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη λίθων στα νεφρά. Αυτό προκαλεί σταδιακά έντονο πόνο στην πλάτη ή στα πλευρά, ναυτία, έμετο και αίμα στα ούρα.
• Σκληροί σβώλοι ουρικού οξέος: Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, κάτω από το δέρμα μπορεί να σχηματιστούν σκληροί σβώλοι κρυστάλλων ουρικού οξέος. Αυτοί είναι συνήθως ανώδυνοι, αλλά μπορεί να γίνουν προβληματικοί και να επηρεάσουν την κίνηση.

Τι εξουδετερώνει το ουρικό οξύ στο σώμα

Διάφοροι παράγοντες μπορούν να συμβάλλουν στην μείωση και στην εξουδετέρωση των υπερβολικών επιπέδων ουρικού οξέος, μειώνοντας τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας και λίθων στα νεφρά:

• Ενυδάτωση: Ένας από τους απλούστερους τρόπους διαχείρισης των επιπέδων ουρικού οξέος είναι να παραμένετε καλά ενυδατωμένοι. Η κατανάλωση άφθονου νερού βοηθά τα νεφρά να απομακρύνουν την περίσσεια ουρικού οξέος, εμποδίζοντάς το να συσσωρευτεί και να σχηματίσει κρυστάλλους.
• Διατροφικές προσαρμογές: Η μείωση της κατανάλωσης τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες -όπως το κόκκινο κρέας, τα κρέατα οργάνων, τα οστρακοειδή και το αλκοόλ- μπορεί να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα ουρικού οξέος. Η επιλογή τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες -όπως φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως- μπορεί να υποστηρίξει μια πιο υγιεινή ισορροπία.
• Κεράσια και βιταμίνη C: Μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση κερασιών ή χυμού κερασιού μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος και των εξάρσεων ουρικής αρθρίτιδας. Ομοίως, η αύξηση της πρόσληψης βιταμίνης C μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του ουρικού οξέος, προάγοντας την λειτουργία των νεφρών.
• Αποφυγή ζαχαρούχων τροφίμων και ποτών: Τα ζαχαρούχα τρόφιμα και ποτά, ειδικά εκείνα που περιέχουν σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης, μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος. Η μείωση των τροφών με ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση της περίσσειας ουρικού οξέος.
• Φάρμακα: Για όσους δεν μπορούν να ελέγξουν το ουρικό οξύ μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, φάρμακα όπως η αλλοπουρινόλη, η φεβουξοστάτη και η προβενεσίδη μπορεί να συνταγογραφηθούν για την μείωση της παραγωγής ουρικού οξέος ή τη βελτίωση της απέκκρισής του.

Τι θα συμβεί εάν η υπερουριχαιμία αφεθεί χωρίς θεραπεία

Η υπερουριχαιμία που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ουρική αρθρίτιδα, σοβαρή νεφρική βλάβη και σχηματισμό σβώλων από κρυστάλλους ουρικού οξέος.

Οι επαναλαμβανόμενες εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των αρθρώσεων, απώλεια λειτουργικότητας και έντονο, επαναλαμβανόμενο πόνο.

Επιπλέον, ο κίνδυνος ανάπτυξης λίθων στα νεφρά αυξάνεται σημαντικά, εάν δεν ελέγχονται τα επίπεδα ουρικού οξέος.

Σύνοψη

Η κατανόηση των συμπτωμάτων του αυξημένου ουρικού οξέος και του τρόπου εξουδετέρωσής του είναι κλειδί για την πρόληψη επιπλοκών, όπως η ουρική αρθρίτιδα και οι πέτρες στα νεφρά.