Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
Ο αλγόριθμος ξέρει τι θέλεις… όχι την αλήθεια που θέλεις, αλλά την αλήθεια που χρειάζεσαι...
Ο αλγόριθμος ξέρει τι θέλεις… όχι την αλήθεια που θέλεις, αλλά την αλήθεια που χρειάζεσαι…

Ο αλγόριθμος ξέρει τι θέλεις… όχι την αλήθεια που θέλεις, αλλά την αλήθεια που χρειάζεσαι…

Ο αλγόριθμος αφουγκράζεται τα πολιτικά σου φρονήματά και σε ταϊζει post αυτο-επιβεβαίωσης για να αισθανθείς καλύτερα με τις επιλογές σου

Ο αλγόριθμος ακούει τις συζητήσεις σου και σου παρουσιάζει “χρήσιμες” διαφημίσεις προκειμένου να πιάσεις το μάξιμουμ των καταναλωτικών δυνατοτήτων σου

Μην καλύπτεις την κάμερά σου σαν κάτι περίεργους συνωμοσιολόγους, ο αλγόριθμος προσπαθεί να σε δει να αυνανίζεσαι

Ο αλγόριθμος ξέρει τι θες

Ο αλγόριθμος είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από σένα

Δεν έχεις κοροϊδέψει ούτε μια φορά τον αλγόριθμο

Ο αλγόριθμος ξέρει ότι το παίζεις ωραίος και άνετος με αυτοπεποίθηση, αλλά κατά βάθος αισθάνεσαι ανεπαρκής και πληκτρολογείς “επιθυμητό μέγεθος” πέους και στήθους

Μην ανησυχείς

Το μυστικό σου είναι ασφαλές με τον αλγόριθμο

Είναι ένα μικρό προσωπικό μυστικό ανάμεσα σε σένα, τον αλγόριθμο και τις υπηρεσίες πληροφοριών

Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι φοβούνταν θεούς που δεν είχαν δει ποτέ

Τώρα που ο θεός είναι τόσο αληθινός όσο εμείς, και πανταχού Παρών, τον αγνοούμε

Φόρεσέ μου VR χαλινάρι κι άσε τον Ζούκερμπεργκ να με στείλει στον παράδεισο
Παράδεισο εικονικό, με ενδιάμεσα διαφημιστικά σποτάκια

Κάνε skip αυτήν την ενοχλητική διαφήμιση και επίστρεψε στη νιρβάνα σε 3, 2, 1…

Ο αλγόριθμος ξέρει τι θες….Ε.ΣΥ???

Πάμε να δούμε τι είναι οι αλγόριθμοι, πώς «κυβερνούν» τον κόσμο και γιατί είναι τόσο «επικίνδυνοι»

Οι αλγόριθμοι έχουν εισβάλει αθόρυβα στο λεξιλόγιο των ανθρώπων και -το κυριότερο- στις ζωές τους. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι μάλλον δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη. Και αυτό δεν είναι καλό για μια κοινωνία.

Ένας αλγόριθμος είναι μια σειρά εντολών και ενεργειών με τις οποίες ένας υπολογιστής λύνει ένα πρόβλημα ή επιτυγχάνει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Και δεν εννοούμε μόνο μαθηματικά προβλήματα, καθώς το οτιδήποτε στη ζωή μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα.

Στην αναδυόμενη εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχει πλέον μια «έκρηξη» ολοένα πιο πολύπλοκων αλγόριθμων, που προσπαθούν να εξομοιώσουν όσο γίνεται περισσότερο την ανθρώπινη σκέψη – με τα καλά και τα κακά της- και, ανάμεσα στα άλλα, να κάνουν προβλέψεις. Από το τι θα θέλαμε να αγοράσουμε, έως το τι ψηφίζουμε, ποιό είναι το φύλο μας ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός μας και ποιός είναι ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας.

Αλλά αυτό, αντί για την επίλυση ενός προβλήματος, μπορεί να αποδειχθεί προβληματικό το ίδιο, επειδή ο αλγόριθμος επιχειρεί να προβλέψει τη μελλοντική συμπεριφορά μας μόνο με βάση αυτά που έχει μάθει για μας (συχνά χωρίς τη συγκατάθεσή μας), ιδίως μέσω του διαδικτύου και των διαφόρων βάσεων δεδομένων. Μέσα από αυτές τις προβλέψεις τους, οι αλγόριθμοί -που εμείς φτιάξαμε- «φτιάχνουν» εμάς και εμείς σπάνια έχουμε επίγνωση γι’ αυτή την επίδραση πάνω μας.

Πίσω από αναρίθμητα πράγματα στο σύγχρονο ψηφιακό κόσμο, από τις αναζητήσεις της Google έως τα ηλεκτρονικά ψώνια στο Amazon και τις σελίδες του Facebook, βρίσκονται κρυμμένοι άγρυπνοι αλγόριθμοι, που καταγράφουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και την επηρεάζουν όλο και περισσότερο. Αν η διαδικτυακή αναζήτησή σας στη Google για παπούτσια ή κινηματογραφικές ταινίες φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου και αν το Facebook «ξέρει» τι περιεχόμενο προτιμάτε να δείτε ή το Amazon τι προτιμάτε να αγοράσετε, αυτό οφείλεται στους πανταχού παρόντες αλγόριθμούς τους.

Οι αστυνομίες όλο και συχνότερα χρησιμοποιούν αλγόριθμους για να προβλέψουν πού θα συμβεί κάποια εγκληματική πράξη και οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν κατά κόρον τους αλγόριθμους για να παρακολουθούν μαζικά όποιους θεωρούν ύποπτους για τρομοκρατία ή εχθρούς του κράτους. Οι δορυφόροι και τα διαστημόπλοια πετούν χάρη στους αλγόριθμούς τους, ενώ τα ρομπότ θα ήσαν χαζές μηχανές χωρίς τους δικούς τους αλγόριθμους. Τα αυτόνομα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, που θα κυκλοφορούν στους δρόμους στο όχι μακρινό μέλλον, στην ουσία οδηγούνται από αλγόριθμους.

Οι ιατρικοί αλγόριθμοι έχουν αρχίσει να κάνουν διαγνώσεις ασθενειών (π.χ. του καρκίνου του δέρματος) εξίσου καλά με τους γιατρούς, αν όχι καλύτερα. Στις επιχειρήσεις οι αλγόριθμοί κρίνουν ποιός από τους υποψήφιους θα πάρει την κενή θέση εργασίας και ποιός εργαζόμενος θα πρέπει να απολυθεί. Ενώ με τη βοήθεια αλγόριθμων οι ασφαλιστικές εταιρείες αποφασίζουν αν θα ασφαλίσουν κάποιον ή κάτι και με ποιό κόστος.

Στα δικαστήρια οι δικαστές έχουν πια βοήθεια από τους αλγόριθμους για τις αποφάσεις τους και στα καλλιστεία χρησιμοποιήθηκαν οι πρώτοι αλγόριθμοι για να βαθμολογήσουν τις ωραίες. Όσο για τα μέσα ενημέρωσης, οι αλγόριθμοι έχουν αρχίσει να γράφουν άρθρα (όχι ακόμη τόσο καλό πάντως, όσο αυτό που διαβάζετε τώρα!).

Βασική δουλειά των αλγόριθμων είναι να «φιλτράρουν» τον τεράστιο όγκο πληροφοριών, πράγμα χρήσιμο αναμφισβήτητα. Αλλά εδώ επίσης κρύβεται ένας κίνδυνος: οι άνθρωποι σταδιακά ζουν σε ψηφιακά σύμπαντα που οι αλγόριθμοι έχουν δημιουργήσει για τη διευκόλυνση της ζωής μας. Αλλά το τίμημα είναι ότι έτσι περιορίζεται η οπτική γωνία των ανθρώπων, οι πεποιθήσεις τους «στενεύουν», οι υπάρχουσες απόψεις τους απλώς αυτοτροφοδοτούνται από την ηχώ τους, που αντανακλάται στους αόρατους τοίχους της ψηφιακής «φυλακής» τους.

Συχνά οι αλγόριθμοι, όπως αυτοί του Facebook ή του Twitter, δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα, καθώς κρίνουν με βάση πόσο δημοφιλής είναι μια πληροφορία (ή μάλλον παραπληροφόρηση) που διαδίδεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι, όπως φάνηκε και στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, οι ψευδο-ειδήσεις εξαπλώνονται σαν πυρκαγιά και η μετα-αλήθεια σκεπάζει την αλήθεια.

Όπως επεσήμανε μια πρόσφατη έκθεση του Λευκού Οίκου των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, «τα αλγοριθμικά συστήματα δεν είναι αλάνθαστα. Εξαρτώνται από τις ατέλειες των δεδομένων, της λογικής, των πιθανοτήτων και των ανθρώπων που σχεδιάζουν τους αλγόριθμους». Γι’ αυτό, προειδοποίησε ότι «οι αλγόριθμοι μπορεί συστηματικά να θέτουν σε μειονεκτική θέση συγκεκριμένες ομάδες».

Οι αλγόριθμοι καλούνται να απαντήσουν σε δύσκολα ερωτήματα, που δεν είναι δυνατό να έχουν μία και μοναδική αντικειμενική «λύση». Για παράδειγνμα, το ερώτημα «ποιόν πρέπει να προσλάβει η επιχείρηση;» αναπόφευκτα οδηγεί σε μια υποκειμενική, ανοικτή και αξιολογική απάντηση, ανάλογα με την ηθική και τα κριτήρια κάθε ανθρώπου. Με άλλα λόγια υπάρχουν πολλές «λύσεις». Όμως ο αλγόριθμος μπορεί να έχει «διδαχθεί» να προτιμά μια συγκεκριμένη απάντηση-λύση (π.χ. τους χριστιανούς λευκοούς άνδρες και όχι τιςω μουσουλμάνες μαύρες γυναίκες), την οποία μάλιστα «ντύνει» με τον μανδύα της αντικειμενικότητας.

Με άλλα λόγια, οι αλγόριθμοι μπορούν να πάρουν κακές αποφάσεις, που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις ανθρώπινες ζωές. Όμως οι δημιουργοί των αλγόριθμων -ιδίως οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας- είναι πολύ μυστικοπαθείς για το πώς δουλεύουν οι αλγόριθμοί τους, προκειμένου να αποτρέψουν την αντιγραφή τους από τους ανταγωνιστές τους.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ