Προμηθευτές ρεύματος κοροϊδία κάθε ενέργεια για βελτίωση των τιμών

Αυτό που γίνεται με τους προμηθευτές του ηλεκτρικού ρεύματος λέγεται “κοροϊδία” σε βάρος συνολικά όλων των καταναλωτών και της επιχειρηματικής δραστηριότητας των παραγωγικών μονάδων της οικονομίας. Ο χαρακτηρισμός είναι βαρύς, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη λέξη που να εστιάζει με ακρίβεια στο πρόβλημα της άπληστης κερδοφορίας των παρόχων, παρότι η ελληνική οικογένεια στενάζει από την συνολική ακρίβεια.

Και η κυβέρνηση, συνειδητά πλέον εθελοτυφλεί (η τους κάνει πλάτες;;), ενώ γνωρίζει το πρόβλημα της τιμολόγησης του ηλεκτρικού ρεύματος. Και υποστηρίζω αυτά γιατί θα μπορούσε η κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα, τουλάχιστον να αμβλύνει το πρόβλημα των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Έχουμε ακούσει από κυβερνητικά χείλη, πολλά λόγια του αέρα περί νουθεσίας των προμηθευτών ενέργειας να βελτιώσουν τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά συμβαίνει το αντίθετο, αν κρίνουμε από τα νέα δεδομένα των τιμολογίων των παρόχων.

Θα αποδείξω μαθηματικά γιατί μνημόνευσα τα παραπάνω σχόλια. Και αναφέρω καταρχήν ως παράδειγμα τα πράσινα τιμολόγια της ΔΕΗ – η οποία κατέχει τουλάχιστον το 50% των συμβολαίων της αγοράς – για τον μήνα Νοέμβριο. Η μεσοσταθμική χονδρική τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας για τον μήνα Οκτώβριο έκλεισε στα 0.09 €/Kwh, ενώ τον μήνα Σεπτέμβριο είχε κλείσει 0.11235 €/Kwh, δηλαδή έχουμε μία μείωση της χονδρικής τιμής της τάξης κοντά στο 20%.

Η βασική τιμή για κατανάλωση μέχρι τις 500 Kwh είναι στα 0.16 €/Kwh, ενώ για κατανάλωση μεγαλύτερη των 500 Kwh είναι 0.17200 €/Kwh. Έχουμε μία έκπτωση της τάσης του 12%, οπότε οι τελικές τιμές διαμορφώνονται στα 0.14080 €/Kwh και 0.15136 €/Kwh αντιστοίχως. Μετά από διερεύνηση παρατήρησα ότι για τους μήνες Σεπτέμβριο και Αύγουστο (ενδεχομένως και προηγούμενοι μήνες) η βασική τιμή για κατανάλωση μέχρι τις 500 Kwh ήταν πάλι στα 0.16 € και για κατανάλωση μεγαλύτερη των 500 Kwh ήταν πάλι στα 0.17200 €.

Τι παρατηρούμε; Ότι παρότι έχουμε μία μείωση της μεσοσταθμικής χονδρικής τιμής για τον μήνα Οκτώβριο της τάξης του 20% η βασική τιμή της ΔΕΗ για το πράσινο τιμολόγιο παραμένει η ίδια. Τι θα περιμέναμε; Μία μείωση της βασικής τιμής λογικά της τάξης του 20%. Δηλαδή οι χρεώσεις της βασικής τιμής θα έπρεπε λογικά να είναι 0.128 €/Kwh μέχρι τις 500 Kwh και 0.1376 € /Kwh για κατανάλωση μεγαλύτερη των 500 Kwh. Και αν ήθελαν να βελτιώσουν περαιτέρω τις τιμές τους με έκπτωση της τάξης του 12%, οι τελικές τιμές θα έπρεπε να ήταν 0.11264 €/Kwh μέχρι τις 500 Kwh και 0.121008 €/Kwh για κατανάλωση μεγαλύτερη των 500 Kwh.

Ομοίως παρατηρούμε ότι και για το κίτρινο τιμολόγιο της ΔΕΗ ισχύει πάλι ακριβώς η ίδια λογική! Κρατεί την ίδια βασική τιμή των προηγουμένων μηνών Σεπτεμβρίου, Αυγούστου παρότι έχουμε μία μείωση της χονδρικής τιμής της τάξης του 20%. Και καταλήγει (για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια) σε τελική τιμή μετά από την ίδια έκπτωση του 12% σε 0.13640 €/Kwh μέχρι τις 500 Kwh και 0.18568 €/Kwh για μεγαλύτερη κατανάλωση των 500 Kwh.

Τί ισχύει με τα τιμολόγια

Προσέξτε κάτι που οφείλουν να το γνωρίζουν οι καταναλωτές. Στα πράσινα τιμολόγια, αν ο καταναλωτής υπερβεί τις 500 Kwh, έστω ότι καταναλώσει 700 Kwh για ένα μήνα, τότε θα χρεωθεί για τις 700 Kwh με την δεύτερη τιμή, δηλαδή με 0.15136 €/Kwh. Ενώ στα κίτρινα θα χρεωθεί για τις πρώτες 500 kwh με την πρώτη τιμή, δηλαδή με 0.13640 €/Kwh και για τις υπόλοιπες 200 kwh με την δεύτερη τιμή, δηλαδή 0.18568 €/Kwh. Για τα σταθερά μπλε τιμολόγια το κόστος είναι 0.145 €/Kwh με συμβατική υποχρέωση 12 μήνες. Στα 100 € είναι το πέναλτι για τους πρώτους τρεις μήνες διακοπής, με σταδιακή μείωση του ποσού ανάλογα του χρόνου διακοπής του συμβολαίου.

Αν ένας καταναλωτής μελετήσει προσεκτικά τα τιμολόγια των τριών ειδών (πράσινο, κίτρινο, μπλε) θα διαπιστώσει ως προς το κόστος των τιμολογίων, οι διαφορές είναι σχεδόν τετριμμένες, στην παρούσα χρονική περίοδο, και γι’ αυτές τις μικρομεταβολές των τιμολογίων, το κόστος είναι συνάρτηση της κατανάλωσης σε Kwh. Που σημαίνει ότι οι πάροχοι έχουν δημιουργήσει άριστα τις συνθήκες, ώστε να έχουν αφενός το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους, και αφετέρου να φαίνεται ότι είναι ευαίσθητοι, και μειώνουν τις τιμές προς όφελος των καταναλωτών.

Όπως αντιλαμβάνεστε βρισκόμαστε σε μία ανεξέλεγκτη κατάσταση, όπου ο κάθε πάροχος με διάφορα “ τρικ” προσπαθεί να έλξη τους καταναλωτές αγνοώντας τους κανόνες της αγοράς ως προς το περιθώριο του λογικού κέρδους. Και μία κυβέρνηση που αποφεύγει? συστηματικά να διερευνήσει το πρόβλημα των τιμών μεθοδικά με τους κατάλληλους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να αναγκάσει τους προμηθευτές να μειώσουν τις τιμές των τιμολογίων σε λογικά επίπεδα, σε συνδυασμό με την ακρίβεια των άλλων αγαθών.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι τα οικονομικά συμφέροντα εκατέρωθεν είναι μεγάλα και επομένως η κάθε ενέργεια για βελτίωση των τιμών είναι τουλάχιστον επιφανειακή, και η κοροϊδία από ό,τι φαίνεται θα έχει συνέχεια.