Αλ Τζουλάνι: Ένας τρομοκράτης που προωθεί την ατζέντα Ερντογάν

Δέκα εκατομμύρια δολάρια. Αυτό ήταν το ποσό με το οποίο είχαν επικηρύξει οι ΗΠΑ τον Αμπού Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι το 2017. Ένας από τους πιο μισητούς τρομοκράτες για το αμερικανικό έθνος σήμερα πλασάρεται ως το νέο πρόσωπο της Συρίας, μετά την φυγή Άσαντ, και «ξαναβαφτίζεται» με τον σουρεαλιστικό όρο «προοδευτικός τζιχαντιστής».

Στις 10 Μαΐου 2017, όταν ακόμη δεν είχε… ανακαλυφθεί, όπως σήμερα, ότι ο σκληρός τρομοκράτης ιδρυτής της Αλ Νούσρα ήταν ένας τζιχαντιστής κατά βάθος «προοδευτικός» και «παρεξηγημένος», το FBI ζητούσε επισήμως την κεφαλή του επί πίνακι:

«Το FBI αναζητά πληροφορίες για την ηγεσία του μετώπου al Nusrah, μιας ξένης τρομοκρατικής οργάνωσης, που θα συμπεριλαμβάνουν πληροφορίες για τον Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι. Σήμερα το πρόγραμμα Ανταμοιβών για τη Δικαιοσύνη του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε μια ανταμοιβή  έως 10 εκατ. δολ. για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στην ταυτοποίηση ή στον εντοπισμό του».

Το 2011 ο Αλ Τζουλάνι ίδρυσε την αιμοδιψή τρομοκρατική οργάνωση Αλ Νούσρα. Το 2013, ως ηγέτης της, ορκίστηκε την πίστη της οργάνωσής του στην Αλ Κάιντα. Μετά την ήττα του ISIS σε παγκόσμια κλίμακα εγκαταστάθηκε στην Iντλίμπ στη βόρεια Συρία. Μάζεψε διάφορες σκόρπιες ομάδες τζιχαντιστών τρομοκρατών και δημιούργησε μια νέα «οντότητα», την Hayat Tahrir al-Sham (HTS, Οργάνωση για την Απελευθέρωση του Λεβάντε).

Χθες κατέλαβε τη Δαμασκό. Μόλις τρεις μέρες πριν, ο κάποτε επικηρυγμένος από τις ΗΠΑ τζιχαντιστής έδινε συνέντευξη στο… CNN. Εκεί ο περιβόητος τρομοκράτης μάς είπε ότι «οι άνθρωποι που φοβούνται την ισλαμική διακυβέρνηση είτε έχουν δει λανθασμένες εφαρμογές της είτε δεν την κατανοούν σωστά». Και ενημέρωσε ότι ο ίδιος είναι ένας τζιχαντιστής… θεσμικός: Χάρη σ’ αυτόν η Συρία θα μεταβεί «σε ένα κράτος διακυβέρνησης και θεσμών».

Ο καιροσκόπος πολέμαρχος κατάλαβε ότι υπάρχει χώρος για να πρωταγωνιστήσει στη διεθνή ατζέντα, αρκεί να μην εμφανίζεται «ανελαστικός»: «Οι άνθρωποι αλλάζουν. Για να ηγηθείς σε κάτι μεγάλο, δεν μπορείς να είσαι «άκαμπτος», πρέπει να είσαι ευέλικτος, οι αξίες δεν πρέπει να κυριαρχούν στην «πραγματικότητα», έχει δηλώσει.

Όσον αφορά τον «τζιχαντισμό» του και την επικήρυξη των 10 εκατομμυρίων με την οποία η Αμερική ζητούσε το κεφάλι του; Όλες οι επικηρύξεις και οι κατηγορίες για τρομοκρατία είναι, πρώτον, «πολιτική δυσφήμηση» και, δεύτερον, «σχετίζονται με το Ιράκ πριν από 15 χρόνια» απαντάει.

Το Πρόγραμμα Προσφοράς Αμοιβής για Απονομή Δικαιοσύνης προσφέρει αμοιβή ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων για παροχή πληροφοριών σχετικά με τον Μοχάμεντ αλ Τζαουλάνι, γνωστό επίσης ως Άμπου Μοχάμεντ αλ Γκολάνι και Μοχάμεντ αλ Τζουλάνι. Ο Αλ Τζαουλάνι ηγείται του Μετώπου Αλ Νούσρα (ANF), συνδέσμου της Αλ Κάιντα (AQ) στη Συρία. Τον Ιανουάριο του 2017, το ANF ενώθηκε με διάφορες άλλες σκληροπυρηνικές ομάδες αντίστασης για να δημιουργήσουν την Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σιαμ (HTS). Ενώ ο Αλ Τζαουλάνι δεν είναι ο ηγέτης της HTS, παραμένει ηγέτης του συνδεδεμένου με την Αλ Κάιντα, ANF, το οποίο είναι ο κορμός της HTS.

Υπό την ηγεσία του αλ Τζαουλάνι, το ANF διεξήγαγε πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλη τη Συρία, στοχοποιώντας συχνά πολίτες. Τον Απρίλιο του 2015, το ANF φημολογείται ότι απήγαγε και αργότερα απελευθέρωσε σχεδόν 300 Κούρδους πολίτες από ένα σημείο ελέγχου στη Συρία. Τον Ιούνιο του 2015, το ANF ανέλαβε την ευθύνη για τη σφαγή 20 κατοίκων του χωριού Ντρουζ της πόλης Καλπ Λαουζέχ στην επαρχία Ιντίμπ στη Συρία.

Τον Απρίλιο του 2013, ο ΑλΤζαουλάνι παραδέχθηκε υποταγή στην Αλ Κάιντα και στον ηγέτη της Αίμαν αλ Ζαουάχρι. Τον Ιούλιο του 2016, ο Αλ Τζαουλάνι επαίνεσε την Αλ Κάιντα και τον Αλ Ζαουάχρι σε ένα διαδικτυακό βίντεο και υποστήριξε ότι το ANF άλλαζε την ονομασία του σε Τζαπχάτ Φαθ Αλ Σιαμ (“Κατάκτηση του Μετώπου της Ανατολικής Μεσογείου”)

Στις 16 Μαίου 2013, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χαρακτήρισε τον αλ Τζαουλάνι ως Ειδικά Επισημασμένο Διεθνή Τρομοκράτη σύμφωνα με την Εκτελεστική Οδηγία 13224, όπως αυτή τροποποιήθηκε. Ως αποτέλεσμα αυτής της επισήμανσης,μεταξύ άλλων συνεπειών, όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα συμφέροντα στα περιουσιακά στοιχεία του αλ Τζαουλάνι, τα οποία υπάγονται στη δικαιοδοσία των ΗΠΑ, δεσμεύονται και γενικά απαγορεύεται στους Αμερικανούς να εμπλέκονται σε οποιεσδήποτε συναλλαγές με τον αλ Τζαουλάνι. Επιπρόσθετα, είναι έγκλημα να παρέχουν εις γνώση τους ή να αποπειρώνται ή να συνωμοτούν στην παροχή υλικής στήριξης ή πόρων στο ANF ,μια επισημασμένη από τις ΗΠΑ Ξένη Τρομοκρατική Οργάνωση.

Σήμερα ο τρομοκράτης Αλ Τζουλάνι είναι ξαφνικά το αγαπημένο παιδί του δυτικού Τύπου. To rebranding του άρχισε ήδη από το 2017, όταν η τζιχαντιστική του οργάνωση HTS αποσχίστηκε από την Αλ Κάιντα, «τα έσπασε» με τον ISIS και ανέλαβε τον έλεγχο της επαρχίας Ιντλίμπ, τελευταίου οχυρού των αντικαθεστωτικών δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία.

Τα δυτικά μέσα άρχισαν να του δίνουν βήμα ώστε ο ίδιος να εμφανίζεται και να καθησυχάζει τη Δύση ότι η δράση της οργάνωσής του HTS περιορίζεται αποκλειστικά στη Συρία.

Το 2021 ο τρομοκράτης ήταν ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ «Ο τζιχαντιστής» του αμερικανικού δημόσιου δικτύου PBS. Εκεί απέταξε την «άδικη πολιτική ετικέτα» του τρομοκράτη και διαβεβαίωσε ότι «δεν αποτελεί απειλή για την Ευρώπη ή τις δυτικές κοινωνίες».

Στο ίδιο ντοκιμαντέρ «αγιογραφία» του Αλ Τζουλάνι εμφανίστηκε ο Αμερικανός βετεράνος διπλωμάτης Τζέιμς Τζέφρι, πρώην πρεσβευτής στην Τουρκία και στο Ιράκ. Ο Αλ Τζουλάνι «είναι η λιγότερο κακή επιλογή από διάφορες άλλες στην Ιντλίμπ» δήλωνε ο Αμερικανός αξιωματούχος. Γιατί, μερικές φορές, «καταλήγεις με οργανώσεις που κάνουν πράγματα που δεν σου αρέσουν, όμως με αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να συνεργαστείς για να αποφύγεις ακόμα χειρότερα πράγματα».

Κι έτσι ο Αλ Τζουλάνι μετατρέπεται σε… Ζελένσκι της Συρίας.

Ο ηγέτης τρομοκρατών, σύμφωνα με Στέιτ Ντιπάρτμεντ και Ε.Ε., εμφανίστηκε στο CNN ως «άλλος άνθρωπος». Το τουρμπάνι του και η μακρά γενειάδα των τζιχαντιστών, αλά Μπιν Λάντεν, είχαν εξαφανιστεί. Τρίμαρε τα μούσια, φόρεσε σακάκι και υποδύεται τον «θεσμικό». Μιλάει για «σεβασμό στις μειονότητες», χρησιμοποιώντας σχεδόν δημοκρατική ρητορική. Αντίθετα, το 2014 δήλωνε στο Al Jazeera ότι υπό την ηγεσία του η Συρία δεν θα φιλοξενεί χριστιανούς.

Το βολικό στίγμα που δίνει είναι: Ο εχθρός δεν είναι κάποιο παγκόσμιο σύστημα, αλλά μόνο ο Άσαντ. Με δυο λόγια, μπορεί έτσι να υπάρξει μια ευρεία εταιρική σχέση με τους Τούρκους, ακόμα και τους Ισραηλινούς.

Ο Τζουλάνι τώρα θα προωθήσει την ατζέντα της Τουρκίας υπό την ηγεσία του Ερντογάν. Οι ΗΠΑ και η Δύση θα τον χρησιμοποιήσουν προσωρινά ως «δικό τους» κουμανταδόρο της Συρίας, τώρα που εκδιώχθηκε ο Άσαντ.

Το 2003 ο Τζουλάνι πήγε στο Ιράκ για να ενταχθεί στην Αλ Κάιντα και να πολεμήσει την κατοχή των ΗΠΑ. Συνελήφθη από τους Αμερικανούς και πέρασε πέντε χρόνια σε μια αμερικανική φυλακή στο Ιράκ. Ξαναεμφανίστηκε αργότερα, στη Συρία, όταν άρχιζε ο εμφύλιος, και σχημάτισε την τρομοκρατική Αλ Νούσρα, θυγατρική της Αλ Κάιντα, που τελικά εξελίχθηκε στην HTS.

Τα τελευταία χρόνια έχει κατηγορηθεί από το εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας για χρήση αυταρχικών τακτικών και άγρια καταστολή στην περιοχή όπου κυβερνούσε. Κατηγορείται και για «εξαφανίσεις» ακτιβιστών που κανείς δεν έμαθε τι απέγιναν. Αλλά τώρα το στοίχημα της Δύσης είναι να τον μεταμορφώσει σε καινούργιο Ζελένσκι. Το ζητούμενο είναι να αποκτήσει ο τρομοκράτης διεθνή νομιμότητα…

Το βιογραφικό του

Γεννήθηκε ως Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σάρα, το 1982, στη Σαουδική Αραβία, παιδί Σύρων εξορίστων. Η οικογένειά του επέστρεψε στη Συρία το 1989. Ο πατέρας του είναι μηχανικός στην πετρελαϊκή βιομηχανία και ο Αλ Τζουλάνι σπούδασε ειδικός δημοσίων σχέσεων, αλλά τα παράτησε όταν άρχισε ο δεύτερος πόλεμος στο Ιράκ. Το 2003 μετέβη στο Ιράκ, όπου εντάχθηκε στην Αλ Κάιντα και ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις της.

Η εφημερίδα «Times of Israel» είχε γράψει ότι ο Αλ Τζουλάνι ήταν στενός συνεργάτης του ηγέτη της Αλ Κάιντα, Αμπού Μουσάμπ αλΖαρκάουι. Το 2006 συνελήφθη από τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και φυλακίστηκε πέντε χρόνια. Έπειτα ανέλαβε να ιδρύσει την Αλ Νούσρα, το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία. Συνεργάστηκε στενά με τον Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, επικεφαλής του ISIS. Το 2014 δήλωνε στο Al Jazeera ότι η Συρία θα πρέπει να διοικείται σύμφωνα με τη δική του ερμηνεία του «ισλαμικού νόμου» και ότι οι μειονότητες της χώρας, όπως χριστιανοί και αλαουίτες, θα εκδιωχθούν.

Το τέλος του Άσαντ και η αμήχανη σιωπή των Ελλήνων πολιτικών

Δημοκρατικό δεν το έλεγες σίγουρα το καθεστώς Άσαντ. Το να χύνουν όμως δάκρυα (κροκοδείλια) όσοι έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο τη δημοκρατία σε ολόκληρη τη Δύση είναι η επιτομή της υποκρισίας. Για άλλη μια φορά…

Στο όνομα της δημοκρατίας μεθοδεύτηκε και η ανατροπή του Καντάφι. Η Λιβύη παραμένει βυθισμένη στο χάος 13 και πλέον χρόνια μετά. Και τώρα φαίνεται η Συρία να είναι «Λιβύη νούμερο δύο».

Ως χθες η πολιτική τάξη της χώρας -λαλίστατη στα λοιπά- είχε πάθει αφωνία για τις εξελίξεις στη Συρία. Και ποιοι, αλήθεια, να πάρουν θέση, είτε βρίσκονται σήμερα στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση; Επί παραδείγματι, εκείνοι που δήλωναν (μετά την πρώτη απόπειρα ανατροπής του Άσαντ) το 2011 ότι «ο λαός της Συρίας δίνει ένα αξιοθαύμαστο μάθημα θάρρους και αντίστασης σε ένα βάρβαρο καθεστώς» τι διαφορετικό θα έλεγαν σήμερα;

Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας αποδείχθηκε άλλη μια φορά φοβικό και κατώτερο των περιστάσεων. Και δεν είναι μόνο το Ισραήλ μεγάλος νικητής. Είναι και η Τουρκία μέσα από μια εντυπωσιακή και ραγδαία ανατροπή των συμμαχιών στην περιοχή, έστω και με τη μορφή της λυκοφιλίας. Από τη διανομή των ιματίων της Συρίας η Ελλάδα τι έχει να κερδίσει; Τίποτε. Αντιθέτως…

Οι τουρκοθρεμμένοι τζιχαντιστές, μακιγιαρισμένοι επικοινωνιακά, γίνονται trendy και ο Ερντογάν -που μας τον περιέγραφαν ως «αποδυναμωμένο» και «απομονωμένο»- με την κατάληψη της Συρίας υλοποιεί εν τοις πράγμασι πλέον το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Ο διαμελισμός της Συρίας σε «ζώνες» απειλεί να ανοίξει πρόωρα τον ασκό του Αιόλου για την επαναχάραξη των συνόρων κατά τρόπο που θυμίζει 19ο αιώνα. Μένει να δούμε και τα ανταλλάγματα προς τον Πούτιν (στο Ουκρανικό) ώστε να μείνει αδρανής και να πουλήσει -όπως και το Ιράν- τον Άσαντ, μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, προσφέροντάς του «ανθρωπιστικό άσυλο»…

Αντί να κρύβονται στα λαγούμια τους οι ιθύνοντες κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, ήρθε έστω και καθυστερημένα η στιγμή να βάλουν, όλοι, τέρμα στις ψευδαισθήσεις τους. Κάθε πλευρά στη διεθνή σκακιέρα κοιτάζει αποκλειστικά τα δικά της συμφέροντα φροντίζοντας να έχει πάντοτε κάτι στο τραπέζι για να μπορεί να διαπραγματευτεί. Μόνο εμείς αρκούμαστε στον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου». Το ζούμε δυστυχώς και τώρα.

Ήδη συζητείται το σενάριο να γίνουν τουρκικές οι ρωσικές βάσεις ακριβώς απέναντι από την Κύπρο, επιδεινώνοντας κι άλλο το συσχετισμό στη Μεγαλόνησο όπου η «πολιτική ισότητα» είναι ο δούρειος ίππος για τη διχοτόμηση. Και τώρα που θα ανοίξει κι άλλο η όρεξή του «σουλτάνου» για το Αιγαίο και τη Θράκη, ποιος θα τον εμποδίσει;

Με το τέλος του Άσαντ η Ρωσία εξώνεται από τη Μεσόγειο και η Τουρκία εγκαθίσταται ως περιφερειακός ηγεμόνας στην Εγγύς Ανατολή. Και μαζί με όλα τα άλλα θα «επανέλθει» ο αγωγός φυσικού αερίου από το Κατάρ στην Ευρώπη μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Συρίας και Τουρκίας, αφήνοντας απέξω την Ελλάδα…