Σταθερή η έκταση των πάγων στην Αρκτική εδώ και 18 χρόνια

Κάθε χειμώνα οι πάγοι στο Βόρειο Πόλο αυξάνονται σε έκταση, και κάθε καλοκαίρι λιώνουν. Ο πιο ζεστός μήνας είναι συνήθως ο Ιούλιος, αλλά και μετά από αυτόν οι πάγοι συνεχίζουν να λιώνουν μέχρι η θερμοκρασία να πέσει κάτω από πλην δύο βαθμούς, που είναι περίπου το σημείο τήξης του θαλασσινού νερού. Η ελάχιστη έκταση είναι κάποια στιγμή το Σεπτέμβριο.

Για πολλά χρόνια τα μέσα ενημέρωσης κάθε τέλη Σεπτεμβρίου έκαναν τεράστιο θέμα το πόσο λίγοι ήταν οι πάγοι και πόσο καταστροφικό θα μπορούσε να είναι αυτό για τις πολικές αρκούδες. Το έχω αναφέρει σε παλιότερο άρθρο.

Εκεί είχα παραθέσει αυτό το διάγραμμα, που δείχνει την εξέλιξη της ελάχιστης έκτασης πάγων τα τελευταία χρόνια:

Όποτε έρθει Οκτώβριος και, όπως συνέβη φέτος, τα μέσα ενημέρωσης δεν έχουν πει τίποτε για την έκταση των πάγων της Αρκτικής, καταλαβαίνω ότι δεν ήταν πολύ μικρή. Πράγματι, ήταν όση του 2007, δηλαδή περίπου όση του 2023, δηλαδή κοντά στο μέσο όρο των τελευταίων 18 ετών. Με άλλα λόγια, η ελάχιστη έκταση των πάγων της Αρκτικής διατηρεί αξιοσημείωτη σταθερότητα τα τελευταία 18 χρόνια.

Αν το ψάξετε όμως, θα βρείτε δημοσιεύματα που κάνουν θέμα την έκταση της Ανταρκτικής, που αυτό τον καιρό είναι η μέγιστη του έτους, γιατί στο Νότιο Πόλο είναι τέλος του χειμώνα. Λένε ότι αυτή η μέγιστη έκταση του έτους είναι ασυνήθιστα μικρή, δηλαδή άλλες χρονιές η μέγιστη έκταση του έτους ήταν μεγαλύτερη. Αυτό μάλλον είναι αλήθεια, και θα μπορούσα να βρω τα δεδομένα και να ψάξω πόσο μικρή ήταν και αν αυτό έχει επαναληφθεί στο παρελθόν και πόσο συχνά, και αν υπάρχει τάση, κλπ. Δεν πρόκειται όμως να το κάνω, γιατί δεν έχει νόημα.

Μπορεί κάποια χρονιά να είναι ασυνήθιστα μικρή η ελάχιστη έκταση των πάγων στην Αρκτική, ή η ελάχιστη έκταση των πάγων στην Ανταρκτική, ή η μέγιστη στην Αρκτική, ή η μέγιστη στην Ανταρκτική, ή το ελάχιστο άθροισμα των δύο, ή το μέγιστο άθροισμα των δύο, ή η μέση τιμή, ή η διαφορά ανάμεσα στη μέγιστη και στην ελάχιστη, ή η έκταση των παγετώνων του Κιλιμάντζαρου, ή ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Το λογικό είναι μια στις τόσες να συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο. Όπως έγραψα παλιότερα, είναι συνηθισμένο να συμβαίνουν ασυνήθιστα πράγματα.

Υπήρξε το ασυνήθιστο, απ’ το 1996 ως το 2007, να υπάρχει μεγάλη πτώση στην ελάχιστη έκταση των πάγων της Αρκτικής. Στη διάρκεια όλης εκείνης της περιόδου, τα μέσα ενημέρωσης βομβάρδιζαν για το πόσο δραματικό είναι αυτό, για το ότι η Αρκτική είναι το θερμόμετρο του πλανήτη, και για το ότι το 2013 δεν θα υπάρχει πια καθόλου πάγος τα καλοκαίρια. Τι συμβαίνει τώρα, που επί 18 χρόνια η ελάχιστη έκταση των πάγων της Αρκτικής έχει σταθεροποιηθεί; Απλά κάνουμε πως δεν το βλέπουμε, και βρίσκουμε ένα άλλο μέγεθος που να μας βοηθάει να δραματοποιήσουμε την κατάσταση.

Ξέρετε ότι η Αρκτική, λένε, ζεσταίνεται τέσσερις φορές γρηγορότερα απ’ τον υπόλοιπο πλανήτη; Αφού ισχύει αυτό γιατί έχουν σταθεροποιηθεί οι πάγοι επί 18 χρόνια; Μια ιδέα για την απάντηση μπορείτε να πάρετε διαβάζοντας ένα παλιότερο άρθρο μου: