Ανεμογεννήτριες παντού…….

Πριν από 14 χρόνια η κυβέρνηση έθεσε σε διαβούλευση νομοσχέδιο που ουσιαστικά έλεγε ότι θα βάλουν ανεμογεννήτριες παντού. Υποβάλαμε έκθεση που έλεγε μην το κάνετε αυτό, δεν έχει νόημα, πρέπει να μελετηθούν έργα αποθήκευσης ενέργειας και να μπουν τόσες ανεμογεννήτριες όσες μπορούν να υποστηριχθούν από αυτά τα έργα.

Παρόλα αυτά, η Βουλή αποφάσισε να ψηφίσει το νομοσχέδιο περίπου ως είχε. Να βάλουν δηλαδή ανεμογεννήτριες παντού. Μετά από 14 χρόνια βλέπουμε τα αποτελέσματα κοιτάζοντας αφενός τα βουνά μας και αφετέρου τους λογαριασμούς του ηλεκτρισμού. Βοήθησε αυτό καθόλου την υποτιθέμενη «κλιματική αλλαγή»;

Όχι βέβαια. Είναι μάλιστα αμφίβολο το κατά πόσον οι ανεμογεννήτριες παράγουν χρήσιμη ενέργεια, αφού την παράγουν όποτε θέλουν αυτές και όχι όποτε θέλουμε εμείς.

Αποθήκευση ενέργειας σε υδροηλεκτρικά έργα

Μπορούμε να ανεβάζουμε νερό όταν έχουμε πλεόνασμα ενέργειας

Ο  τρόπος αποθήκευσης της ηλεκτρικής ενέργειας είναι με κατάλληλα υδροηλεκτρικά έργα.

Αν φυσάει αέρας και οι ανεμογεννήτριες παράγουν περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι χρειαζόμαστε, αντλούμε τα νερά σε ένα υδροηλεκτρικό και τα ανεβάζουμε από μια λίμνη χαμηλά σε μια λίμνη ψηλά.

Αν δεν φυσάει αέρας και έχουμε λιγότερη ενέργεια απ’ ό,τι χρειαζόμαστε, τότε αφήνουμε το νερό να κατέβει, και στο κατέβα του παράγει ενέργεια. Η τεχνολογία υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο τέτοια υδροηλεκτρικά: της Σφηκιάς (1985) και του Θησαυρού (1996).

“Δεν έχω φωτογραφία της Σφηκιάς ή του Θησαυρού, έχω όμως αυτή της λίμνης Πλαστήρα, που τράβηξα το 2001. Το υδροηλεκτρικό της λίμνης Πλαστήρα δεν έχει δυνατότητα αποθήκευσης, το τοπίο όμως είναι εξίσου ωραίο με αυτό της Σφηκιάς και του Θησαυρού.”

Λύσαμε λοιπόν το πρόβλημα της μεταβλητότητας της ενέργειας που παράγουν οι ανεμογεννήτριες; Η απάντηση είναι ότι θα μπορούσαμε να δώσουμε κάποια λύση αν μελετούσαμε αυτά τα ερωτήματα:

• Πού μπορούμε να φτιάξουμε τέτοια υδροηλεκτρικά έργα; (Χρειάζονται το κατάλληλο ανάγλυφο, αφού έχουν δύο λίμνες, μια κάτω και μια πάνω.)
• Ποια ισχύ μπορούν να έχουν αυτά τα έργα;
• Ποιος είναι ο όγκος αποθήκευσης νερού κάτω και ο όγκος αποθήκευσης πάνω, και ποια είναι η ενέργεια που περιέχει αυτός ο όγκος;
• Αν σταματήσει να φυσάει και αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το υδροηλεκτρικό για να καλύψουμε την έλλειψη, για πόσο χρονικό διάστημα φτάνει ο όγκος του νερού;

Αυτά είναι μερικά βασικά ερωτήματα. Υπάρχουν κι άλλα, όπως το πόσες βροχές ρίχνει στην περιοχή, πόσο νερό θέλουμε να παίρνουμε για άρδευση, και άλλα. (Περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρουμε στην έκθεση που υποβάλαμε το 2009 στη διαβούλευση για σχετικό νομοσχέδιο.)

Απαντώντας σ’ αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσαμε να βρούμε πόσες ανεμογεννήτριες μπορούν να υποστηρίξουν αυτά τα έργα αποθήκευσης.

Μπαταρίες

Πόσο κατάλληλες είναι η μπαταρίες για αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας;

Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ενέργεια όποτε θέλουν αυτές και όχι όταν τη χρειαζόμαστε. Η οικονομία μας δεν επιτρέπει ο σταθμός φόρτισης να λέει «δεν μπορείτε να φορτίσετε τώρα το αυτοκίνητό σας γιατί δεν φυσάει».

Παλιά, στις περιοχές που το σιτάρι το άλεθαν σε ανεμόμυλους, όπως στη Λευκάδα και στη Μύκονο, έπρεπε να περιμένουν να φυσήξει. Το αλεύρι, αν δεν έχει πολλά συντηρητικά, κι αν δεν έχεις ψυγείο, χαλάει και δεν μπορείς να το κρατήσεις πάνω από μήνα.

Έτσι οι μύλοι έπρεπε να δουλεύουν όλο το χρόνο. Ιούλιο και Αύγουστο οι Λευκαδίτες σίγουρα δεν είχαν πρόβλημα, γιατί ο άνεμος, σχεδόν σαν ρολόι, αρχίζει να φυσάει κάθε μέρα γύρω στη 1 το μεσημέρι. Τις υπόλοιπες εποχές, αν ο καιρός έκανε τα κόλπα του και αργούσε μια-δυο εβδομάδες να φυσήξει, υποθέτω ότι ενίοτε θα ξέμεναν, αλλά δεν ξέρω κιόλας.

Πείτε τώρα πως ταξιδεύετε με το ηλεκτρικό σας αυτοκίνητο από τη Λευκάδα στην Αθήνα, και κάνετε στάση για να το φορτίσετε (γιατί βέβαια δεν μπορεί να βγάλει την απόσταση χωρίς φόρτιση), και πως στο σταθμό φόρτισης έχει μια πινακίδα που λέει «δεν μπορείτε να φορτίσετε τώρα γιατί δεν φυσάει». Θα πρέπει να διανυκτερεύσετε στο σταθμό φόρτισης. Μπορεί να δουλέψει έτσι η σημερινή κοινωνία; Αν μπορεί, θα χρειάζονταν γιγαντιαίες αλλαγές.

Στην πραγματικότητα, καμιά οικονομία δεν το επέτρεπε αυτό. Το άλεσμα του σιταριού μπορούσε να περιμένει, αλλά για να μαγειρέψεις, να ζεστάνεις το σπίτι και να μεταφέρεις πράγματα ή να οργώσεις το χωράφι χρειαζόταν κάτι πιο αξιόπιστο (ξύλα και σανό, με μια λέξη βιοκαύσιμα, αλλά αυτό είναι συζήτηση για άλλη φορά).

Όταν μιλάμε για αποθήκευση της ενέργειας, ο νους των περισσότερων ανθρώπων πηγαίνει στις μπαταρίες. Δοκιμάστε να εξοπλίστε το σπίτι σας με μπαταρίες για να λειτουργεί κανονικά λίγες μέρες (ή έστω λίγες ώρες) όταν γίνεται διακοπή ρεύματος, και θα καταλάβετε πως δεν είναι τόσο απλό.

Ίσως καταφέρετε να δουλεύει ένας υπολογιστής, αλλά για να μαγειρέψετε ή να πλύνετε τα ρούχα ή να ζεστάνετε ή να δροσίσετε το σπίτι η μόνη λύση είναι η γεννήτρια. Κι αν θέλετε να νιώθετε ασφαλής στο ηλεκτρικό σας αυτοκίνητο ότι δεν θα ξεμείνετε, η λύση είναι να κουβαλάτε μαζί σας γεννήτρια και πετρέλαιο.

Μπορεί να αποθηκευτεί η ενέργεια; Η απάντηση είναι ότι μπορεί μεν να αποθηκευτεί, αλλά δεν είναι κάτι εύκολο. 

Η άλλη λύση για αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας είναι τα υδροηλεκτρικά έργα αντίστροφης λειτουργίας.