Η «κλιματική αλλαγή» είναι πολιτικό ζήτημα

Στις 21 Ιανουαρίου 2025, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε την «κλιματική αλλαγή» σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με την οικονομία (δικιά μου η έμφαση):

Τι είναι η πράσινη μετάβαση; Είναι προσπάθεια να μειωθούν οι εκπομπές άνθρακα και να έχουμε μηδενικό ισοζύγιο ως το 2050. Γιατί το κάνουμε αυτό;

Γιατί θέλουμε να συνεισφέρουμε στη γενική προσπάθεια να βεβαιωθούμε ότι οι θερμοκρασίες δεν θα ανέβουν σε επίπεδο όπου η ζωή στον πλανήτη μας θα είναι ανυπόφορη. Μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα μόνοι μας; Σίγουρα όχι, γιατί σε μας αντιστοιχεί μόνο το 6% ή 7% των παγκόσμιων εκπομπών.

Πρέπει να εφαρμόσουμε την πράσινη μετάβαση με ρυθμό που θα καταστρέψει τη βιομηχανία μας και θα την καταστήσει λιγότερο ανταγωνιστική και θα την επιβαρύνει με περιττούς κανονισμούς;

Η απάντηση, και πάλι, είναι σαφώς όχι, αν και κάποια στιγμή υπήρξε ο κίνδυνος να στείλουμε μηνύματα στην αγορά ότι αυτή ήταν η πρώτη μας προτεραιότητα, και ίσως ήμασταν υπερβολικά βολονταριστές στη σκέψη μας, με την έννοια ότι «αν το κάνουμε εμείς, όλοι θα μας ακολουθήσουν» και «θα είμαστε πρωτοπόροι» προς ένα πολύ λαμπρότερο μέλλον.

Αποδείχθηκε ότι ο κόσμος είναι πιο περίπλοκος από αυτό.

Μα όμως, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν είχε απόλυτη προτεραιότητα; Δεν έπρεπε να κάνουμε θυσίες εφόσον η εναλλακτική θα ήταν να καεί ο πλανήτης; Δεν είναι προτιμότερη η κατεστραμμένη οικονομία απ’ ό,τι το να μην υπάρχει ζωή; Την απάντηση την έδωσε λέγοντας ότι «η ζωή στον πλανήτη μας θα είναι ανυπόφορη».

Η κλιματική αλλαγή υποβαθμίστηκε λοιπόν. Θα είναι απλά ανυπόφορη, ενώ πριν τρία χρόνια ήταν υπαρξιακή απειλή.

Ο αναγνώστης σίγουρα δεν πέφτει από τα σύννεφα βλέποντας έναν πολιτικό να κάνει κωλοτούμπα. Όμως πρόκειται για ζωντανό παράδειγμα του ότι η «κλιματική αλλαγή» είναι πολιτικό θέμα, και ήταν πολιτικό από τότε που ξεκίνησε πριν 50 περίπου χρόνια—ποτέ δεν ήταν επιστημονικό.

Το 2022, μια εκπρόσωπος του ΟΗΕ είχε πει ότι «η επιστήμη ανήκει σε μας» και είχε δηλώσει υπερήφανη για τη λογοκρισία της όποιας αντίθετης άποψης.

«Η επιστήμη ανήκει σε μας»

«Η επιστήμη», αναφέρει αυτή η εκπρόσωπος του ΟΗΕ, «μας ανήκει. Θεωρούμε πως ο κόσμος πρέπει να το ξέρει, και το ίδιο θεωρούν και οι πλατφόρμες». Όταν λέει «οι πλατφόρμες», εννοεί Google, Facebook, YouTube, κλπ.

Τι σημαίνει ότι η επιστήμη ανήκει σε κάποιον; Αυτό που εννοεί η εκπρόσωπος είναι προφανές από τα υπόλοιπα που λέει: θεωρεί ότι τους ανήκει το δικαίωμα να αποφασίζουν ποια επιστήμη είναι σωστή και ποια όχι, και επίσης το δικαίωμα να αποφασίζουν με ποια επιστήμη θα μας φέρνει σε επαφή η Google και οι λοιπές πλατφόρμες. Τους ανήκει δηλαδή το δικαίωμα της λογοκρισίας.

Δεν χρησιμοποιούν βέβαια τη λέξη «λογοκρισία», όμως αυτό ακριβώς κάνουν. Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για κλιματική αλλαγή, τότε, όπως λέει η YouTube, «τα συστήματα του YouTube προωθούν στα αποτελέσματα της αναζήτησης και τις συστάσεις το περιεχόμενο από πηγές ψηλής ποιότητας».

Δηλαδή αποφεύγουν να δείχνουν στα αποτελέσματα της αναζήτησης και στις συστάσεις το περιεχόμενο που κάποιος θεωρεί ότι δεν είναι ψηλής ποιότητας. Κάποιος λοιπόν λογοκρίνει το περιεχόμενο.

Επίσης, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, ιδρυθείσα το 1988, είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος της—διακυβερνητική. Είναι πολιτικός οργανισμός, και οι επιστήμονες που υπηρετούν εκλέγονται από τις 195 κυβερνήσεις.

Τα περί κλιματικής αλλαγής τα ξεκίνησε ο γνωστός αμερικανός πολιτικός Χένρυ Κίσιντζερ το 1974, πράγμα που ήταν καρπός σπόρου που είχαν φυτέψει παλαιότερα οι Ροκφέλερ.

Η πολιτική αφετηρία της ατζέντας της κλιματικής αλλαγής

Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Κίσιντζερ είναι αυτός που ξεκίνησε τα περί κλιματικής αλλαγής πριν σχεδόν 50 χρόνια.