Ο “Εθνοσωτήρας” Μητσοτάκης που θεωρείται αθάνατος, δεν μπορεί να αποφύγει την πτώση του!Η Πολιτική παρακμή μιας αποτυχημένης «Δημοκρατίας»!

Όταν μία οργανωμένη πολιτεία αποκτά έναν καταστατικό χάρτη που είναι πλήρως προσαρμοσμένος στις ανάγκες ενός “εθνοσωτήρα”, του οποίου η εξουσία απορρέει από προσωπικές φιλοδοξίες και όχι από τις συλλογικές ανάγκες της κοινωνίας, τότε το πολιτικό σύστημα υιοθετεί έναν τρόπο λειτουργίας που εξυπηρετεί ατομικά συμφέροντα, αγνοώντας την υγιή διαδοχή της εξουσίας.

Αυτό συνδέεται με την περιορισμένη αντιπροσωπευτικότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν η κομματική πειθαρχία των βουλευτών επιβάλλεται ως αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση του κόμματος.

Οι βουλευτές, αν δεν ακολουθήσουν τη γραμμή του κόμματος, αντιμετωπίζουν την απειλή της διαγραφής τους. Έτσι, η ατομική ελευθερία του βουλευτή, ως αντιπροσώπου του λαού, περιορίζεται, και η πραγματική εκπροσώπηση του εκλογικού σώματος θυσιάζεται στο βωμό της κομματικής πειθαρχίας.

Στην περίπτωση των υπουργών και υφυπουργών, η ατιμωρησία τους ενισχύεται με την εξαίρεσή τους από τη δικαιοδοσία του φυσικού δικαστή για συγκεκριμένα αδικήματα. Αντί να κρίνεται η αθωότητά τους από τη δικαιοσύνη, το κόμμα στο οποίο ανήκουν παίρνει τον ρόλο του δικαστή, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εξαιρετικά ασταθούς νομικού πλαισίου που ενδυναμώνει τη διαφθορά και τις πολιτικές σκοπιμότητες.

Η κατάσταση επιδεινώνεται και σε άλλα επίπεδα, όπως όταν πολιτευτές, δικαστές, δημόσιοι υπάλληλοι και δημοσιογράφοι δηλώνουν την περιουσία τους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δικαιολογήσουν τη προέλευση αυτής, κάτι που αφήνει ανοιχτό το πεδίο για φαινόμενα διαφθοράς και αναξιοκρατίας.

Επιπλέον, η ηγεσία της δικαιοσύνης επιλέγεται από την κυβέρνηση με πολιτικά κριτήρια, ενώ δεν αφήνεται το δικαστικό σώμα να επιλέξει τους επικεφαλής του. Όλα αυτά συντελούν στην αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και στην ενίσχυση του κομματικού ελέγχου.

Από την άλλη, η οικονομία παραμένει αδύναμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου. Η ανάπτυξη είναι ανεπαρκής και ατελής, αδυνατώντας να εξασφαλίσει δημογραφική ισορροπία και σταθερότητα. Ο κατώτατος μισθός, για παράδειγμα, δεν είναι αρκετός για την κάλυψη των βασικών αναγκών, όπως είναι η πληρωμή του ενοικίου, ενώ τα καρτέλ των ακινήτων και η ασυδοσία των επιχειρήσεων εντείνουν την ανισότητα και την αδικία.

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι φορολογούνται με βάση την κλίμακα των εκατομμυριούχων, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες επιβαρύνονται με τεκμαρτούς φόρους, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική τους οικονομική κατάσταση. Παράλληλα, η ιδιοκτησία ακινήτου επιβαρύνεται με φόρους και ενοίκια, χωρίς να υπάρχει ανταπόδοση από το κράτος για την παροχή υπηρεσιών όπως η αποχέτευση, η πυρασφάλεια ή η ρυμοτομία.

Η κατάσταση αυτή διευρύνεται και στον τομέα της εκπαίδευσης, όπου οι καθηγητές στα κρατικά πανεπιστήμια διορίζονται με βάση τις συγγενικές τους σχέσεις και όχι τις επιστημονικές τους επιδόσεις. Αυτό οδηγεί σε μία στρέβλωση του ακαδημαϊκού τοπίου και την ενίσχυση ενός κατεστημένου που δεν προάγει την αριστεία και την καινοτομία.

Η κυβέρνηση, εξάλλου, δεν υπόκειται σε καμία ουσιαστική αξιολόγηση. Απουσιάζει μία ολοκληρωμένη πολιτική για τα θέματα της οικιστικής ανάπτυξης, της δημογραφίας, της πολεοδομίας και της αποκέντρωσης. Παρά τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, το δημόσιο συμφέρον συχνά υποκαθίσταται από ιδιωτικά συμφέροντα και οργανισμούς, ενισχύοντας τη διαπλοκή. Οι διοικητικές και δημοτικές υπηρεσίες συχνά καταλήγουν σε “άβατα” για τον πολίτη, με υπερβολική γραφειοκρατία να καθυστερεί και να εμποδίζει την καλή λειτουργία του κράτους.

Σε εξωτερικό επίπεδο, η πολιτική της κυβέρνησης δεν ανταποκρίνεται στη θέληση της πλειοψηφίας του λαού και συχνά ακολουθεί ενέργειες που δεν έχουν συμφωνηθεί προεκλογικά. Το δημογραφικό ζήτημα, για παράδειγμα, αντιμετωπίζεται με την ανεξέλεγκτη εισαγωγή οικονομικών μεταναστών, χωρίς να εξετάζονται οι συνέπειες για την κοινωνική συνοχή.

Τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας τίθενται επίσης σε κίνδυνο, καθώς η κυβερνητική πλειοψηφία δεν καταφέρνει να διασφαλίσει την εθνική κυριαρχία και τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματα της χώρας.

Η πολιτική του “πολιτικού κόστους” εμποδίζει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ενώ η ενεργειακή πολιτική φαίνεται να ακολουθεί ιδεολογήματα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Η αξιοποίηση των εγχώριων πόρων παραμελείται, με αποτέλεσμα η χώρα να εξαρτάται από εξωτερικές πηγές ενέργειας και να αδυνατεί να εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια για τους πολίτες της.

Η αγροτική οικονομία βρίσκεται υπό την επιρροή ξένων συμφερόντων που δεν κατανοούν τις πραγματικές ανάγκες των αγροτών, και ο αθλητισμός ελέγχεται από ομαδικά συμφέροντα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των ιδιοκτητών αθλητικών σωματείων, αφήνοντας τους αθλητές και το ευρύτερο κοινό σε δεύτερη μοίρα.

Τα μέσα ενημέρωσης, αντί να στηρίζονται σε καθαρά οικονομικά κριτήρια, συντηρούνται από κρατικές παροχές και δεν λειτουργούν ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Οι κομματικοί ηγέτες συχνά επιλέγονται με αμφιλεγόμενες διαδικασίες, χωρίς τη συμμετοχή των μελών του κόμματος, ενώ οι επικεφαλής της κυβέρνησης αναγορεύονται σε “αναντικατάστατους” λόγω της ανεπάρκειας των πολιτικών τους αντιπάλων.

Όταν οι υπουργοί δεν επιλέγονται από το εκλεγμένο σώμα, αλλά από τον επικεφαλής της κυβέρνησης και την προσωπική του παρέα, η νομιμοποίηση της εξουσίας αμφισβητείται. Η κυβέρνηση δεν σέβεται τις παραδεκτές αξίες της κοινωνίας και τις βασικές αρχές που διασφαλίζουν την ευημερία της χώρας. Όταν ο επικεφαλής της κυβέρνησης, που δεν έχει την αναγκαία ικανότητα, καταλήγει να χλευάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, το κράτος κινδυνεύει να χάσει την αξιοπιστία του και να οδηγηθεί σε κρίση.

Υστερόγραφο: Για να διατηρήσουν την εξουσία οι ολιγαρχίες, επιδιώκουν να δημιουργήσουν “κοινοβουλευτικές συμμαχίες” με κόμματα που είναι υπεύθυνα για την κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω. Ωστόσο, αυτές οι συμμαχίες είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, καθώς οι αλαζονικές φιλοδοξίες των ηγετών δεν επιτρέπουν τη συνεννόηση και τη συνεργασία.

ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΑΛΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΗ ΒΛΕΠΕΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΕΙΣ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΝΟΜΙΑ- ΜΕ ΕΝΑ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ….ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ.

#ΕΠΑΡΣΗ #ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ #ΣΥΝΤΑΓΜΑ #ΔΙΑΣΗΛΩΣΕΙΣ #ΒΟΥΛΗ #ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ #ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ #ΓΕΩΡΓΙΑ #ΠΑΡΑΓΩΓΗ #ΑΓΡΟΤΗΣ #ΘΕΣΣΑΛΙΑ #ΚΡΗΤΗ #ΚΟΜΜΑΤΑ