Πόσο δεσμευτικές είναι οι οδηγίες της Ευρώπης προς τους εταίρους της;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ  

Η ΕΕ είναι θεσμός που έφτασε στις ημέρες μας και απαρτίζεται από σύνολο 27 κρατών.

Τα κράτη μέλη διατηρούν το εθνικό κοινοβούλιο τους και τις κυβερνήσεις τους ενώ η ΕΕ
έχει τα δικά της θεσμικά όργανα (Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο,
Συμβούλιο Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Δικαστήριο της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό
Συμβούλιο).

Τους δικούς της οργανισμούς (την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Εξωτερικής
Δράσης, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή
Επιτροπή Περιφερειών, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, τον Ευρωπαίο
Διαμεσολαβητή, τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων ) και τις δικές της υπηρεσίες (την ομάδα
αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική (CERT-EU), την Ευρωπαϊκή
Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού (EPSO)
και την Υπηρεσία Εκδόσεων).

Είναι δίκαιο όμως να διευκρινίσουμε ότι δύο από τα κύρια θεσμικά όργανα που είναι το
Συμβούλιο Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μπορούν να προτείνουν
νομοθετικές πράξεις, παρόλο που ορισμένα από τα μέλη τους, (π.χ. ορισμένοι
υπουργοί), δεν είναι εκλεγμένα στις ευρωεκλογές, από τους λαούς των κρατών μελών,
με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, σε σχέση με τα συμφέροντα που μπορούν να
εξυπηρετήσουν.

Ας έλθουμε στα δικά μας. Χρόνια τώρα έρχονται οδηγίες και κανονισμοί, που αποτελούν
τους νόμους της ΕΕ, οι οποίοι είναι υποχρεωτικά εφαρμοστέοι. Παρόλα αυτά όμως, σε
αρκετές περιπτώσεις οι κυβερνήσεις μας, δεν έχουν εφαρμόσει ορισμένους από αυτούς,
παρακάμπτοντας τους, γεγονός που έχει οδηγήσει την χώρα μας να επιβαρυνθεί με
τσουχτερά πρόστιμα γι’ αυτό

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν
στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα, που σχετίζονται με περιβαλλοντικά θέματα, (μη
επεξεργασία αστικών λυμάτων και αποβλήτων, ατμοσφαιρική ρύπανση), παραβιάσεις
σε αγροτικά θέματα, (όπως ο χαρακτηρισμός των βοσκοτόπων, η προστασία των
υδάτων των ποταμών από το φαινόμενο του ευτροφισμού, λόγω νιτρορύπανσης και
φωσφορικών λιπασμάτων γεωργικής προέλευσης), κ.α.

Στην χώρα μας βιώνουμε την πολυνομία και το ίδιο καλούμαστε να βιώνουμε και ως
μέλος της ΕΕ.
Εδώ βλέπουμε την Ευρώπη να λειτουργεί τιμωρητικά στους εταίρους της που ορισμένες
φορές δεν εφαρμόζουν αυτά που ορίζονται από την νομοθεσία της ΕΕ ενώ θα έπρεπε
να λειτουργεί εποικοδομητικά.

Αυτό θα μπορεί να ερμηνευτεί ως έλλειψη συμφωνίας;

Ας δούμε όμως τι σημαίνει αυτό για εμάς στην χώρα μας και βάσει ποιων κριτηρίων οι
εκάστοτε κυβερνώντες αποφασίζουν τι θα εφαρμοστεί και τι όχι.

Τα μνημόνια γιατί εφαρμόστηκαν, με ποιο κριτήριο; Αφού ξεκάθαρα βλέπουμε ότι άλλες
οδηγίες εφαρμόζονται και άλλες όχι. Γιατί δεν εφαρμόστηκαν για το Λουξεμβούργο ή
κάποια άλλη χώρα, αφού όλες έχουν τεράστιο δημόσιο χρέος. Και γιατί τα όργανα της
ΕΕ δεν φρόντισαν να διορθώσουν τις παρατυπίες που έγιναν στην χώρα μας από την
ΕΛΣΤΑΤ, η οποία είχε παραποιήσει μεγαλύτερο ποσοστό του δημόσιου χρέους επί του
ΑΕΠ; Που είναι η αντικειμενικότητα;

Και τι έκαναν οι Ευρωβουλευτές μας για αυτό;

Οι Ευρωβουλευτές που στέλνουμε στην ΕΕ είναι επιβεβλημένο να έχουν πολιτικό λόγο
και να παρίστανται με σοβαρότητα σε όλα τα θέματα που διαμορφώνουν τα θεσμικά
όργανα της ΕΕ.
Δυστυχώς έχουμε δει πολλές περιπτώσεις όπου οι Ευρωβουλευτές μας ακολουθώντας
την κομματική τους ιδεολογία έχουν δράσει εναντίον των συμφερόντων των πολιτών της
Ελλάδος.
Πρόσφατο και τρανταχτό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι η ψήφιση των
εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, όπου η Ελλάδα
μαζί με την Γαλλία, την Γερμανία, την Ολλανδία και την Εσθονία ψήφισαν κατά των
δικαιωμάτων των εργαζομένων και υπέρ των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.

Οι Έλληνες ευρωβουλευτές, οφείλουν να γνωρίζουν και να έχουν ελέγξει την συμφωνία
που έχει κάνει η χώρα μας με την ΕΕ. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις προς την ΕΕ, που
δικαίως οφείλει να πράττει η χώρα μας, αλλά πρέπει να γνωρίζουν και το τι
υποχρεώσεις οφείλει η ΕΕ στην χώρα μας και οι οποίες πρέπει να διεκδικηθούν, από
πραγματικά Ελληνικές φωνές, οι οποίες λείπουν έως τώρα από το Ευρωκοινοβούλιο.

‘Οι ευρωβουλευτές της Ελλήνων Συνέλευσις αισθανόμενοι την ανάγκη προάσπισης των
συμφερόντων της χώρας μας δίνουν δυναμικό παρόν στις ευρωεκλογές
με στόχο και σκοπό να πράξουν τα δέοντα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τους
οργανισμούς αλλά και τις υπηρεσίες, υπέρ του ανθρώπου και της ευημερίας του και όχι
για το συμφέρον των ολίγων.

Η παρουσία μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πολύ
σημαντική και αναγκαία, καθόσον θα αποτελέσουμε την πραγματικά σοβαρή πολιτική
φωνή, υπέρ των συμφερόντων της χώρας μας, κάτι που λείπει συστηματικά από το
Ευρωκοινοβούλιο.