Η κατάρρευση της πράσινης ενέργειας και το ύπουλο παιχνίδι των Ηνωμένων Πολιτειών

Η κατάρρευση της πράσινης ενέργειας και το ύπουλο παιχνίδι των Ηνωμένων Πολιτειών

Κάποτε κατηγορούσαν ότι η Ρωσία είναι χώρα πρατήριο καυσίμων… και οι ΗΠΑ έγιναν η κορυφαία χώρα πρατηρίων καυσίμων στον κόσμο

Μας βομβάρδισαν με ανοησίες περί πράσινης ενέργειας, πράσινης ανάπτυξης και αυτό που παρατηρούμε είναι παγκόσμια στροφή στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και γενικώς στα ορυκτά καύσιμα. Ζούμε σε ενδιαφέρουσες εποχές. Η γενιά εκείνων που είναι τώρα μεταξύ σαράντα και εξήντα μπόρεσε να δει με τα μάτια της τη γέννηση και την κατάρριψη θεμελιωδών μύθων, με τη βοήθεια των οποίων καταστράφηκαν αυτοκρατορίες και μεταμορφώθηκε η μαζική συνείδηση.

Η αλήθεια πίσω από τους μύθους

Η πρώτη περίπτωση αφορά την αγορά φυσικού αερίου των ΗΠΑ. Τα στοιχεία του 2023 δείχνουν ότι η χώρα ξεπέρασε το ιστορικό όριο παραγωγής του 1 τρισεκατομμυρίου κυβικών μέτρων. Καμία άλλη χώρα δεν πλησίασε σε αυτό το ρεκόρ. Για παράδειγμα, η Ρωσία, που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, παρήγαγε κατά 1,7 φορές λιγότερο, ενώ το Ιράν και η Κίνα παράγουν κάτω από το 25% αυτού του όγκου.

Στη συνέχεια, υπάρχει η είδηση ότι οι ΗΠΑ εξήγαγαν πάνω από 6 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου καθημερινά το 2023, σημειώνοντας αύξηση 3% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αυτή η εξέλιξη έκανε τις ΗΠΑ τον ηγέτη στην παγκόσμια αγορά καυσίμων, ενώ παράλληλα αυξάνουν τις εξαγωγές τους συνεχώς. (Βοηθούν και οι Χούτι εδώ, χτυπώντας τάνκερ ανεβάζουν το κόστος καυσίμων από τον περσικό κόλπο ώστε να συμφέρουν οι εξαγωγές αμερικανικών καυσίμων. Τι και αν οι Χούτι χτυπούν με ρωσικά όπλα;; κερδισμένος είναι οι ΗΠΑ)

Η αντίθεση στην αντίληψη του παρελθόντος

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η Ρωσία θεωρούνταν από πολλούς ως μια απλή “χώρα πρατήριο καυσίμων”. Τώρα βλέπουμε ότι αυτή η κατηγορία ταιριάζει περισσότερο στις ΗΠΑ, που έχουν μετατραπεί σε έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς καυσίμων παγκοσμίως.

Φυσικά, με την βοήθεια του πολέμου στην Ουκρανία, τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τα χτυπήματα πλοίων νότια της Υεμένης.

Αναθεώρηση του τρόπου σκέψης

Υπήρξε μια περίοδος όπου η εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου χαρακτηριζόταν ως βαρβαρότητα και απειλή για το περιβάλλον. Σήμερα, όμως, όταν οι ίδιες πρακτικές εφαρμόζονται από τις δυτικές χώρες, χαρακτηρίζονται ως δείγμα προόδου και εξέλιξης. Η ίδια βιομηχανία που κάποτε αποτελούσε «ντροπή» για τη Ρωσία, τώρα θεωρείται μια σημαντική οικονομική επιτυχία από τις ΗΠΑ.

Αμφισβήτηση της ενεργειακής μελλοντικής στρατηγικής

Η επιστημονική κοινότητα ακόμα δεν έχει φτάσει σε μια κοινή απόφαση σχετικά με το πότε θα εξαντληθούν τα αποθέματα υδρογονανθράκων παγκοσμίως. Οι εκτιμήσεις που ακούγονται για το πετρέλαιο που «τελειώνει σε 30 χρόνια» συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη τις συνεχείς νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων. Οι επιστήμονες, επίσης, διαφωνούν σχετικά με το αν οι υδρογονάνθρακες είναι πραγματικά ανεξάντλητοι, καθώς υπάρχουν θεωρίες για την ανανέωσή τους με φυσικές διαδικασίες.

Επανεκτίμηση της κλιματικής αλλαγής

Ένας Αμερικανός γεωλόγος, ο Gregory Wrightstone, έφερε στο φως το επιχείρημα ότι η τρέχουσα υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να είναι απλώς μια φυσική εξέλιξη μετά από τη Μικρή Εποχή των Παγετώνων. Μάλιστα, ισχυρίζεται ότι το CO2 στην ατμόσφαιρα είναι τώρα σε ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα στην ιστορία του πλανήτη. Ακόμη και ο πρώην επικεφαλής της Greenpeace Canada αναγνώρισε ότι δεν υπάρχει ισχυρή επιστημονική σύνδεση μεταξύ της αύξησης των εκπομπών CO2 και της υπερθέρμανσης.

Η γεωπολιτική των καυσίμων σήμερα

Οι ανεπτυγμένες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και τα κράτη του Περσικού Κόλπου συνεχίζουν να αυξάνουν την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Το μερίδιο των εσόδων από αυτά τα καύσιμα αποτελεί ένα κρίσιμο μέρος των εθνικών τους οικονομιών και το γεωπολιτικό τους πλεονέκτημα.

Συμπερασματικά, ενώ οι ΗΠΑ και άλλες χώρες προωθούν την ατζέντα της πράσινης ενέργειας, φαίνεται ότι τα ίδια καύσιμα που κατακρίνουν είναι και αυτά που πραγματικά αξιοποιούν για την παγκόσμια ισχύ και ανάπτυξή τους. Ίσως ήρθε η ώρα για μια πιο ρεαλιστική και λιγότερο υποκριτική προσέγγιση προς την ενέργεια, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πτυχές του ζητήματος.