Η πιο μαύρη σελίδα των Δεκεμβριανών: η ομηρεία – εξόντωση χιλιάδων αμάχων

Η πιο μαύρη σελίδα των Δεκεμβριανών: η ομηρεία – εξόντωση χιλιάδων αμάχων

Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά, θα αναφερθώ σήμερα στο πιο αποτρόπαιο μαζικό έγκλημα του ΚΚΕ κατά των αμάχων: την ομηρεία χιλιάδων απλών πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, που πάρθηκαν «από τον σωρό», οδηγήθηκαν εκτός Αθηνών και πολλοί απ’ αυτούς δεν κατάφεραν να επιζήσουν! Το έγκλημα αυτό το αποσιωπούν οι ιστορικοί της αριστεράς, για προφανείς λόγους…

Στα τέλη Δεκεμβρίου, ξεκίνησε η γενική επίθεση των βρετανικών δυνάμεων (« Άγγλοι στρατιώτες μαζί με αραπάδες, Ινδούς και αφρικανούς νάνους », σύμφωνα με -άκρως ρατσιστική!- ανακοίνωσή του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ), στις συνοικίες που είχε καταλάβει ο ΕΛΑΣ. Σύντομα η άμυνα του ΕΛΑΣ κατέρρευσε, κι άρχισε η εκκένωση των ανατολικών συνοικιών (Δάφνης, Καισαριανής, Βύρωνα κ.λπ.) και η υποχώρηση εκτός Αθηνών.

Τις επόμενες μέρες, το ίδιο συνέβη και στις υπόλοιπες συνοικίες της Αθήνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που έγιναν γνωστές στις αρχές στις 28 Δεκεμβρίου, ο ΕΛΑΣ έπιασε σωρηδόν απλούς πολίτες της Αθήνας (ανάμεσά τους ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά…) και διαμέσω των (χιονισμένων) βουνών τους οδήγησε πεζή προς την περιοχή της Θήβας. Οι πληροφορίες αφορούσαν αποστολές 1.000 έως 1.500 ομήρων ημερησίως. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι πιο αδύναμοι από τους ομήρους πέθαιναν καθ’ οδόν, από το κρύο και τις κακούχιες. Όσοι δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πορεία, τουφεκίζονταν επιτόπου!

Ο συνολικός αριθμός των ομήρων, ήταν 20.000 με 30.000 ! Κάποιοι επέζησαν, κάποιοι όχι! Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν άμεσα, καθώς χιλιάδες συγγενείς των απαχθέντων αναζητούσαν τους ανθρώπους τους! Στην αρχή, το ΚΚΕ, υποστήριξε πως οι όμηροι ήταν « κατά μεγάλη πλειοψηφία δωσίλογοι » (“Ριζοσπάστης”, 28 Δεκεμβρίου 1944). Στις 14 Ιανουαρίου 1945, ο «Ριζοσπάστης» τους χαρακτήρισε « δωσίλογους και συνωμοτούντες εις βάρος των λαϊκών ελευθεριών » και μερικές ημέρες αργότερα, στις 23 Ιανουαρίου « μισοδοσίλογους και σκάρτους »!

Την εξήγηση του φοβερού αυτού εγκλήματος την δίνει -με γλαφυρό τρόπο- στο βιβλίο του “ Αναμνήσεις ”, ο δεύτερος στην ιεραρχία του ΚΚΕ, Γιάννης Ιωαννίδης : « Ο Γληνός είχε αυτή τη σκέψη επειδή είχε και πείρα από τα πραξικοπήματα που γινόντουσαν στην Αθήνα.

Και μου λέγε: Γιάννη, θα πιάσουμε πέντε έξι χιλιάδες ανθρώπους στην Αθήνα και στoν Πειραιά και μία αντίστοιχη ανάλυση στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Θα τους πιάσουμε ξαφνικά με μία έφοδο… Εμείς που τους εξουδετερώναμε γιατί κάνουμε επανάσταση και η επανάσταση δεν ξέρει άλλα .

Τα άλλα είναι πράσινα άλογα. Όταν κάνεις εμφύλιο πόλεμο δεν τον κάνεις με συναισθηματισμό. Κάνεις εμφύλιο πόλεμο. Θα εξουδετερώσεις τον εχθρό με όλα τα μέσα. Πιο σκληρός πόλεμος από τον εμφύλιο δεν υπάρχει. Έτσι;» Αργότερα, μετά την κατακραυγή της κοινής γνώμης, το ΚΚΕ αναγκάστηκε να “καταδικάσει” την ομηρεία, ομολογώντας ότι επρόκειτο περί αμάχων:

« Η σύλληψη αμάχων , έστω σαν και μέτρο άμυνας κατά του άγριου διωγμού από μέρους των Παπανδρέου -Σκόμπι, ήταν σοβαρό πολιτικό λάθος , που έδωσε την ευκαιρία στην αντίδραση να ξεσηκώσει συκοφαντική εκστρατεία με σκοπό να σκεπάσει τα δικά της εγκλήματα» (Απόφαση της 11ης Ολομέλειας). ΚΕ του ΚΚΕ, 5-10 Απριλίου 1945).

Επίσης, στην ομιλία του στην 12η Ολομέλεια, στις 25 Ιουνίου του ’45, ο Ζαχαριάδης είπε τα εξής: « Αγριότητες έγιναν και τέτοια μέλη του κόμματος. Το λάθος είναι ότι διατάχθηκε η ομηρεία χωρίς πειθαρχία και σχέδιο και έτσι εκφυλίστηκε σε εξωπολιτική πράξη »

Προσέξτε! Δεν χαρακτηρίζουν την ομηρεία “έγκλημα”, αλλά “ πολιτικό λάθος ”, που “ διατάχθηκε χωρίς πειθαρχία και σχέδιο ”.

Δεν μετάνιωσαν για το έγκλημα τους, αλλά γιατί δεν έκαναν με σωστό τρόπο ! Αυτά είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το “ηθικό πλεονέκτημα” της αριστεράς!

Πηγές: Σόλων Γρηγοριάδης, “Δεκέμβριος 1944, το ανεξήγητο λάθος”.

Καλύβας Στάθης – Μαραντζίδης Νίκος, “Εμφύλια Πάθη”.

από

@Daedalus_LXXIV