95 εκ. δολάρια πληρώνει η Apple το κουκούλωμα των υποκλοπών της.

Η Apple, μια πολυεθνική εταιρεία τεχνολογίας που σχεδιάζει, αναπτύσσει και πωλεί καταναλωτικά ηλεκτρονικά είδη, προσφέρει εκατομμύρια δολάρια για να διευθετήσει μια υπόθεση υποκλοπών από τη Siri, έναν εικονικό βοηθό που αποτελεί μέρος των λειτουργικών συστημάτων της και βρίσκεται ενσωματωμένος στο iPhone και σε άλλες συσκευές της.

Στην αγωγή που εκκρεμεί κατά της Apple με ισχυρισμούς ότι η εταιρεία ενεργοποίησε κρυφά τη Siri για να καταγράφει συνομιλίες, η Apple πρότεινε διακανονισμό και συμφώνησε να καταβάλει 95 εκατ. δολάρια, προκειμένου να διευθετήσει την υπόθεση σχετικά με την κατηγορία εις βάρος της, ότι παρακολουθούσε μέσω ηχογραφήσεων και παρά τη θέλησή τους ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν τις συσκευές της.

Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιούνταν, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι δεν επέλεγαν να ενεργοποιήσουν την εικονική βοηθό Siri στη συσκευή τους και στη συνέχεια, αυτές οι καταγεγραμμένες συνομιλίες μοιράζονταν σε διαφημιστές, επιδιώκοντας έτσι να πουλήσουν αγαθά και υπηρεσίες σε καταναλωτές των οποίων γνώριζαν τις προτιμήσεις, αφού ουσιαστικά είχαν υποκλέψει τις τηλεφωνικές επαφές τους.

Ο προτεινόμενος διακανονισμός, στον οποίο η Apple δεν αναγνωρίζει κανένα αδίκημα, επιχειρεί να επιλύσει μια αγωγή 5 ετών, χωρίς αυτή να οδηγηθεί σε δίκη, κατατέθηκε σε αμερικανικό δικαστήριο και πρέπει ακόμη να εγκριθεί από τον περιφερειακό δικαστή των ΗΠΑ Τζέφρι Γουάιτ. Οι δικηγόροι της υπόθεσης έχουν προτείνει τον προγραμματισμό μιας δικαστικής ακρόασης στις 14 Φεβρουαρίου στο Όκλαντ για την επανεξέταση των όρων.

Εάν ο διακανονισμός εγκριθεί δεκάδες εκατομμύρια καταναλωτές που είχαν στην κατοχή τους iPhones και άλλες συσκευές της Apple από τις 17 Σεπτεμβρίου 2014 – όπου κυκλοφόρησε το πρώτο Apple Watch με υποστήριξη Siri – έως τα τέλη του περασμένου έτους, θα μπορούσαν να υποβάλουν αξιώσεις.

Κάθε καταναλωτής θα μπορούσε να λάβει έως και 20 δολάρια (19,5 ευρώ) – ανά συσκευή με Siri που θα καλύπτεται από τον διακανονισμό – με το ποσό αυτό να αυξομειώνεται ανάλογα με τον αριθμό των απαιτήσεων.

Πώς είναι δυνατόν όμως, ενώ από τη μια, η Apple αρνείται ότι διέπραξε κάποιο αδίκημα, από την άλλη, να προσφέρει 95 εκατ. δολάρια υπό μορφήν διακανονισμού, αποδεχόμενη εμμέσως πλην σαφώς, ότι όντως έχει παραβιάσει την ιδιωτικότητα των συνδρομητών της και τώρα επιθυμεί να “κουκουλώσει” το ζήτημα βάζοντας την υπόθεση στο συρτάρι;

Η εταιρεία έρχεται λοιπόν πρακτικά σε αντίφαση με τη θεωρητική μακροχρόνια δέσμευσή της να προστατεύει την ιδιωτική ζωή των πελατών της, προβάλλοντας αυτήν την δέσμευση ως “σταυροφορία” για τη διατήρηση “ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος”.

Οφείλουμε εδώ να πούμε ότι, αν το αδίκημα δεν είχε διαπραχθεί, δεν υπήρχε κανείς λόγος να φθάσει το θέμα στα δικαστήρια, προφανώς από τους χρήστες που υπέστησαν ηθική βλάβη, για την οποία, κατά την εταιρεία,  θα μπορούσαν να αποζημιωθούν με περίπου 20 δολάρια έκαστος.

Το μηδαμινό αυτό ποσό μπορεί άραγε να εξαγοράσει τη σιωπή τους και να κλείσει το θέμα, όταν καταπατάται η θεμελιώδης ανθρώπινη αξία και το δίκαιο της ελευθερίας;

Η ελευθερία και η προστασία της ιδιωτικότητας αποτελούν θεμελιώδη δικαιώματα της ανθρώπινης ύπαρξης, αναγνωρίζονται παγκοσμίως και οι θεσμοί οφείλουν να τα σέβονται και να τα προστατεύουν.

Παραθέτουμε ενδεικτικά δύο άρθρα που αναφέρονται στα συγκεκριμένα ανθρώπινα δικαιώματα:

Δικαίωμα στην ιδιωτικότητα – Άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου:

“Η καταγραφή και η μεταφορά προσωπικών συνομιλιών χωρίς τη συναίνεση των χρηστών παραβιάζει το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να προστατεύει την προσωπική του ζωή από αθέμιτη παρακολούθηση ή παρεμβολή, το οποίο παραβιάζεται όταν συζητήσεις ή δεδομένα καταγράφονται χωρίς την άδειά του”.

Δικαίωμα προστασίας από καταχρηστικές ή απρόβλεπτες παρακολουθήσεις – Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου : “Η συνεχής καταγραφή συνομιλιών χωρίς τη γνώση του χρήστη συνιστά καταχρηστική παρακολούθηση, που είναι αντίθετη με το δικαίωμα των πολιτών να προστατεύονται από αυθαίρετες ή παράνομες επεμβάσεις στην ιδιωτική τους ζωή.” 

Για την κατοχύρωση των παραπάνω δικαιωμάτων, υποτίθεται άλλωστε ότι δημιουργήθηκε και ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των Δεδομένων “GDPR” στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών τιμωρείται με την επιβολή βαρύτατων προστίμων, όπως είδαμε να συμβαίνει στο πρόσφατο παρελθόν, όταν επιβλήθηκε στην Google πρόστιμο 2,4 δισ. για “κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης”.

Η Google επίσης είχε κατηγορηθεί ότι ευνόησε τη δική της υπηρεσία σύγκρισης προϊόντων, έναντι ανταγωνιστικών υπηρεσιών μέσω αλγορίθμων προσαρμογής στις σελίδες των γενικών αποτελεσμάτων της εταιρείας.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο της Ε.Ε. απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως της Google και επικύρωσε τελικά το πρόστιμο των 2,4 δις ευρώ, υπενθυμίζοντας ότι το Δίκαιο της Ενωσης 4 προβλέπει κυρώσεις, όχι για την ίδια την ύπαρξη δεσπόζουσας θέσης, αλλά αποκλειστικά για την καταχρηστική εκμετάλλευσή της.

Πολλοί, ως χρήστες συσκευών από εταιρείες, όπως η Apple ή η Google, έχουμε αντιληφθεί ότι επιχειρείται ή/και συμβαίνει κλοπή προσωπικών δεδομένων και παράνομη παρακολούθηση και το ζήτημα συζητείται συχνά μεταξύ των συμπολιτών μας.

Οι ανεπίτρεπτες αυτές πρακτικές των εταιρειών που διαχειρίζονται το διαδίκτυο εξυπηρετούν βασικά οικονομικούς σκοπούς, τροφοδοτώντας επικερδείς διαφημιστικές καμπάνιες, όπως είδαμε να συμβαίνει στην περίπτωση Apple-Siri, μη διστάζοντας να πωλούν ακόμα και δεδομένα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μεγαλύτερη αγορά προς όφελός τους.

Είναι επίσης ολοφάνερη κι η επιδίωξή τους να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους, εφαρμόζοντας πολιτικές στοχευμένης διαφήμισης και αδιαφορώντας, αν μ΄αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουν πόλωση, ενισχύοντας εστίες συγκεκριμένων αντιλήψεων ανάμεσα στους ανθρώπους, παραβιάζοντας τη νηφάλια και ελεύθερη δυνατότητα επιλογής των πολιτών.

Η εξυπηρέτηση συμφερόντων, τα οποία ήταν, είναι και θα είναι αντίθετα προς το συλλογικό κοινωνικό συμφέρον είναι το μόνο που ενδιαφέρει σχεδόν όλες τις εταιρείες και η μόνιμη και αποτελεσματική τακτική του “διαίρει και βασίλευε” εξασφάλισε την εξουσία όλων των καθεστώτων που μας επιβλήθηκαν.

Είναι αδύνατον να ανεχθούμε πλέον να επικρατούν εις βάρος μας οι αντικοινωνικές και απάνθρωπες αυτές καταστάσεις, που απορροφούν την ενέργειά μας, μας εμπαίζουν και μας δυναστεύουν.

Σύμφωνα με το Νόμο της Δημοσιότητας, έναν από τους τρεις Πολιτειακούς Νόμους που πρέπει διέπουν μια ανθρωποκεντρική Πολιτεία, οποιαδήποτε πολιτική σκέψη, απόφαση ή πράξη που πρόκειται να εφαρμοστεί, πρέπει πρωτίστως να έρχεται άμεσα στο φως της δημοσιότητας, ώστε να λαμβάνει γνώση το σύνολο των πολιτών.

Η διαδικασία της εφαρμογής της κάθε σκέψης ή καινοτόμας πρότασης πρέπει να είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τον νόμο αυτόν, ο οποίος πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του  Πολιτειακού Συστήματος, ώστε να συμβάλλει στη συνεχή ανελικτική αναβάθμιση του συνόλου της κοινωνίας, χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση ή ιδιοτελείς διακρίσεις.

Όλο αυτό το λειτουργικό σύστημα θα πρέπει να διασφαλίζεται αυστηρά και με ουσιαστικό τρόπο από τους θεσμούς και την ίδια τη δικαιοσύνη και όχι με διάσπαρτους νόμους, κανονισμούς ή συνθήκες που, όπως είδαμε, μπορούν και να παραβιαστούν ή να παραβλεφθούν με μια τυπική, πενιχρή αποζημίωση.

 -Αργυρώ Παναγιωτοπούλου