Ό,τι ξεφεύγει από το κυβερνητικό αφήγημα ανακαλείται!

Σήμερα η διορισμένη από τη νυν Κυβέρνηση της χώρας, Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κα. Αδειλίνη, η οποία:

(α) μετά το τραγικό έγκλημα των Τεμπών είπε στους απαρηγόρητους συγγενείς, ότι αυτά γίνονται και μας παρέπεμψε για παρηγοριά στην εκκλησία∙

(β) η οποία σίγησε εκκωφαντικά σε όλες τις καταγγελίες που έχουν γίνει δημοσίως για τον έναν και μόνο Ανακριτή, που διέθεσε η δικαιοσύνη για τη δικογραφία των Τεμπών, και μάλιστα μετά από αφαίρεσή της καυτής αυτής δικογραφίας από την Ανακρίτρια κα. Σούρλα.

Αφαίρεση, η οποία έγινε μάλιστα μετά από παρέμβαση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς τον επίσης διορισμένο από τη Κυβέρνηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Ντογιάκο και η οποία προκάλεσε την εύλογη αντίδραση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων∙

προέβη σήμερα σε νέα κίνηση – παρέμβαση επί της φλέγουσας δικογραφίας των Τεμπών, και διέταξε προκαταρκτική εξέταση για αθέμιτη επιρροή σε δικαστικούς λειτουργούς με αφορμή τις μη βολικές παραγράφους του Πορίσματος της Εθνικού Οργανισμού – ΕΟΔΑΣΑΑΜ που συνδέουν την τεράστια πυρόσφαιρα που είδαμε στην οθόνη μας και κατέκαψε τα παιδιά μας με χημικά (αρωματικούς υδρογονάνθρακες) και αποκλείουν την πρόκλησή της από έλαια σιλικόνης, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε τρανά και το πείραμα Καρώνη που έγινε στο πλαίσιο της ανάκρισης στα τέλη του 2024.

Τι λέει όμως η διάταξη του άρθρου 167Α του Ποινικού Κώδικα που χρησιμοποίησε σήμερα η κα. Αδειλίνη:

Όποιος επιχειρεί με αθέμιτη επιρροή ή πίεση ή με απειλή να επιβάλει σε δικαστικό λειτουργό, διαιτητή ή ένορκο την ενέργεια πράξης που ανάγεται στα καθήκοντά του ή την παράλειψη νόμιμης πράξης ή την ευνοϊκή ή δυσμενή μεταχείριση ορισμένου διαδίκου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.

Από πότε ένα πόρισμα Εθνικού Οργανισμού, που όρισε μάλιστα το ίδιο το Κράτος, αποτελεί «αθέμιτη επιρροή» ή «πίεση» ή «απειλή» σε δικαστικό λειτουργό;

Ακόμη και μη νομικός αντιλαμβάνεται ότι ένα Πόρισμα, είναι ότι λέει η λέξη, και δεν μπορεί να είναι ούτε αθέμιτη επιρροή ή πίεση ή απειλή σε δικαστικό λειτουργό.

Εδώ ακόμη και για τις Πραγματογνωμοσύνες, ο νόμος λέει ότι εκτιμώνται ελεύθερα από τους δικαστές, άρα πως ένα Πόρισμα που κατά ένα λόγο παραπάνω εκτιμάται ελεύθερα, μπορεί να αποτελέσει αθέμιτη επιρροή ή πίεση ή απειλή σε δικαστικό λειτουργό?

Μήπως η μόνη επιρροή που τελικά υφίσταται είναι αυτή καθαυτή η παραγγελία της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, η οποία εμπνέει φόβο για όποιον τολμήσει να εκφράσει επιστημονική άποψη αντίθετη στο κυβερνητικό αφήγημα;

Πως άραγε η Εισαγγελέας του ΑΠ λαμβάνει εμμέσως πλην σαφώς θέση σε ζήτημα που είναι ακόμη υπό διερεύνηση από την Κύρια Ανάκριση, και άρα προκαταλαμβάνει αυτό που όχι μόνο δεν είναι δεδομένο, αλλά αντιθέτως είναι το αναζητούμενο;