ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΦΥΣΙΚΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ…..ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

Σκαλίζοντας το ντουλάπι με τις φωτογραφίες και τα άλμπουμ, παράπεσε μια φωτογραφία παλιά, που με ταξίδεψε στην αθωότητα του χτες και στη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα.
Απόκριες στην Κοζάνη του 1987…Μια παρέα αγοριών ποζάρουν μπροστά στον φακό…ξανθιές περούκες, κατακόκκινα χείλη, μίνι ροζ φουστίτσες, κόκκινα γοβάκια και δικτυωτό καλσόν ,επίτηδες σκισμένο, να περιβάλει τα τριχωτά πόδια ,ενώ το δασύτριχο στήθος να ξεπροβάλλει από το βαθύ ντεκολτέ! Μούσι και φρύδι σμιγμένο…
Πόσο γελάσαμε εκείνες τις Αποκριές με τα τολμηρά αγόρια! Όμως … Απόκριες ήταν και όλα γινόταν αποδεκτά.
Αυτό που δεν μπορούσε κάποιος να κάνει στην καθημερινότητα με τους περιορισμούς της και τους κανόνες της , το έκανε εκείνη την ημέρα και προκαλούσε γέλιο και ίσως θαυμασμό για την τόλμη του. Την ίδια στιγμή κοιτάζω μια φωτογραφία στο διαδίκτυο, με παρόμοια αγόρια ,σαν να ξεπήδησαν από την παλιά φωτογραφία. Η διαφορά?
Η σύγχρονη φωτογραφία δεν τραβήχτηκε σε αποκριάτικη παρέλαση. Ήταν άτομα στην καθημερινότητα τους.
Βροχή τα ερωτηματικά στο μυαλό μου…Πως κατάφερε αυτή η τόσο συντηρητική κοινωνία, που καταδίκαζε αυτόματα αφύσικες συμπεριφορές ,να τις κάνει τώρα αποδεκτές και μάλιστα με νόμο του κράτους?
Συμπεριφορές που δεν αφορούν μόνο τις ερωτικές προτιμήσεις κάποιου (και που στο κάτω κάτω δεν πέφτει λόγος σε κανέναν για αυτές), αλλά που αλλάζουν κοινωνικά δεδομένα και καταρρίπτουν πρότυπα ,όπως αυτό της μητέρας, το οποίο από την εμφάνιση του ανθρώπινου είδους στον πλανήτη, το διεκδικεί η θηλυκή φύση, τώρα όμως το διεκδικεί κι αυτό το νέο είδος ανθρώπου που δείχνει άντρας και γυναίκα μαζί.
Τί είναι αυτό που υπήρχε παλιότερα και δεν υπάρχει σήμερα ή το αντίστροφο?
Μήπως τελικά οι πολύ συντηρητικές κοινωνίες είναι τόσο καταπιεστικές που οδηγούν στα αντίθετα ακραία αποτελέσματα?
Ένα πρότυπο που συνοδεύει το ανθρώπινο είδος από την αρχή της δημιουργίας του, πώς καταρρίπτεται μέσα σε λίγες μόνο γενιές?
Γιατί το πρότυπο του αρσενικού ανέκαθεν ήταν αυτό του αρρενωπού άνδρα, που θέλει να έχει δυνατούς μυς και που σύμφωνα με τις επιταγές της φύσης ,ψάχνει για ένα ελκυστικό θηλυκό ,το οποίο θα το προστατεύει και θα φροντίζει να μην λείπει τίποτα από το σπιτικό του. Αρσενικό και θηλυκό θα φέρουν μέσα από την ιερή ένωσή τους υγιείς απογόνους.
Τί συνέβη ξαφνικά? Πώς ήρθαν τα πάνω κάτω κι αναιρεί η εποχή μας ακόμη και την ίδια τη φύση?

Μόλις πριν λίγες δεκαετίες, η κοινωνία μας είχε σταθερές Αξίες.
Η οικογένεια, ο πατέρας , η μητέρα, ήταν έννοιες αναμφισβήτητες και απόλυτα σεβαστές.
Ήθη και έθιμα ερχόταν από πολύ παλιά και περνούσαν από τη μια γενιά στην άλλη μέσω των παραδόσεων.
Ως ένας οργανισμός, η κοινωνία λειτουργούσε έχοντας τις παραδόσεις της σε περίοπτη θέση κι αυτές λειτουργούσαν ακριβώς όπως το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Ό,τι ξένο κι αντίθετο με τις παραδόσεις επιχειρούσε να εισβάλλει στον οργανισμό της κοινωνίας, το πετούσε αμέσως έξω απ’ αυτόν, διαπομπεύοντάς το ή κρίνοντας το πολύ αυστηρά.

Δυστυχώς όμως έξω από την κοινωνία της Ελλάδος, κάποιοι κατέστρωναν σχέδια εξόντωσης και εισβολής στον υγιή οργανισμό, με σκοπό να τον αποδομήσουν εντελώς .
Τα ξένα πρότυπα εισέβαλλαν σαν τους ιούς σε κάθε κοινωνικό κύτταρο δηλαδή σε κάθε οικογένεια, μέσω της τηλεόρασης.
Πληρωμένοι δημοσιογράφοι παρουσίαζαν κάθε τι αρρωστημένο ως υγιές, κάθε τι αφύσικο ως προοδευτικό, καθετί παραδοσιακό ως ξεπερασμένο.
Τα μουσικά βίντεο ,πρόβαλαν πρότυπα του σεξ έχοντας στόχο να άρουν τον συντηρητισμό και την αιδώ.
Η προστυχιά, οι εξωσυζυγικές σχέσεις, η ομοφυλοφιλία, ήταν το πρώτο θέμα στις τηλεοπτικές σειρές, ενώ τα περιοδικά πρόβαλλαν εικόνες σέξυ μοντέλων και άρθρα γραμμένα από ψυχολόγους κι άλλους ειδικούς επιστήμονες, που πρόβαλλαν τη σεξουαλικότητα ως το κύριο ζήτημα που απασχολεί τον άνθρωπο, άντρες και γυναίκες.
Η τέχνη του οργασμού ήταν αυτό που έπρεπε να απασχολεί και τα δυο φύλα, ενώ παροτρύνονταν η πλήρης απελευθέρωση των ηθών, χωρίς κανέναν περιορισμό, εις το όνομα της ηδονής και μόνον αυτής.
Δε χρειάστηκε πολύς χρόνος για τη” βασίλισσα ηδονή”, να κατακτήσει τους ανθρώπινους εγκεφάλους.
Ολόκληρος ο καλλιτεχνικός κόσμος ,καθώς και ο Τύπος (ΜΜΕ) σε κάθε του μορφή, πάλεψε για να “απολαύσουμε” εμείς σήμερα αυτό το νέο είδος ανθρώπου.
Αρσενικό και θηλυκό μαζί, το οποίο δεν έχει ίχνος αιδούς και που διεκδικεί τη μητρότητα ως κάτι φυσιολογικό.
Δεν μπορεί φυσικά να τεκνοποιήσει από τη δική του φύση, αλλά μπορεί να τεκνοθετήσει.

Και η ερώτηση που ακολουθεί είναι : Μήπως τελικά , εις το όνομα της στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία παραγωγής βρεφών προς πώληση?

Και οι ψυχολόγοι, πώς θα αντιμετωπίσουν τις συγκρούσεις στις παιδικές ψυχές, αυτών των τεκνοθετημένων παιδιών αλλά και των άλλων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε φυσιολογικές οικογένειες και που όταν πάνε στο σχολείο ,θα βλέπουν δυο διαφορετικά πρότυπα μαμάδων?
Άραγε ασχολήθηκε κανείς από τους “ειδικούς επιστήμονες” με αυτό το θέμα?
Ή πρόκειται πάλι για ένα πείραμα γενετικής μετάλλαξης ,που αυτή τη φορά δεν έχει να κάνει με φυτά και ζώα αλλά με τον ίδιο τον άνθρωπο?

Κι αν νομίζουμε πως θα μείνουμε ατιμώρητοι σ’αυτόν τον βιασμό της φύσης σε όλα της τα είδη, είμαστε γελασμένοι. Και η ύβρις που διαπράττουμε προς τον ίδιο τον Δημιουργό ,θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.
Και σ’αυτό το σημείο η ευθύνη θα μοιραστεί σε κάθε έναν από εμάς εξ ίσου, γιατί δεχόμαστε αγόγγυστα κι αδιάφορα την καταστροφή και τη μετάλλαξη της φύσεώς μας και των κοινωνιών μας κι αυτό μας καθιστά όλους συνυπεύθυνους με όσους τα σχεδιάζουν και τα πράττουν.

Αφροδιτη Καρανικου