ΝΟΜΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ 170 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΜΕ ΝΟΜΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ 170 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, που ψήφισαν επί της αρχής στην ονομαστική ψηφοφορία της Συνεδρίασης ΠΑ’ της Ολομέλειας της Βουλής την Τετάρτη 10.03.2010.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

ΣτΕ 350/2011 – Αντισυνταγματικό το δικαίωμα ψήφου σε αλλοδαπούς και μην ξεχνάτε ότι άλλο πράγμα η ιθαγένεια ( nationality) και άλλο η υπηκοότητα (citizenship). Ιθαγενής είναι ο καταγόμενος εκ της χώρας, ο αυτόχθων, ενώ υπήκοος είναι «ο υποκείμενος εις την εξουσίαν κράτους τινός» Όλος ο κόσμος ξέρει ότι ο υπήκοος γίνεται, αλλά ο ιθαγενής μόνον γεννάται, δηλαδή ανήκει σ’ ένα γένος ήτοι -κατ’ επέκτασιν- σύνολον ομογενών, εθνότητα, έθνος, φυλή.
Την 10.03.2010 ψηφιστηκε από την Εληνικη Βουλη το νομοσχέδιο τότε & νυν Νόμο 3838 (ΦΕΚ Α’ 49) Σύγχρονες διατάξεις για την Ελληνική Ιθαγένεια και την πολιτική συμμετοχή ομογενών και νομίμως διαμενόντων μεταναστών και άλλες ρυθμίσεις, του οποίου η ισχύς με το άρθρο 31 άρχισε με τη δημοσίευση & κυκλοφορία αυθημερόν του ΦΕΚ στις 24.03.2010 & η παραγωγή αποτελεσμάτων του είναι εκτελεστή & διαρκής έκτοτε εγινε αποδεκτο εκ των ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ & ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (ΥΠ.ΕΣ.Α.Η.Δ.), ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ & ΔΗΜΩΝ με την ευρεία έννοια του υπαλλήλου, που δίνει το άρθρο 13 Π.Κ., που εκτέλεσαν & εκτελούν κατά παράβαση του καθήκοντος τους τον ανωτέρω νόμο & που παρότρυναν & παροτρύνουν ή ανέχτηκαν & ανέχονται την παράβαση καθήκοντος υφισταμένων τους με την εκτέλεση του.

Ν. Κεφάλαιο Α’ Τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας

Τέθηκε ουσιαστικά εν ισχύι με την Υπουργική Απόφαση (Υ.Α.) με Αριθμ. Φ. 130181/23198/10 Καθορισμός δικαιολογητικών που πρέπει να συνοδεύουν τη δήλωση και αίτηση εγγραφής στο Δημοτολόγιο, λόγω γέννησης ή φοίτησης σε σχολείο στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1Α του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας που υπέγραψε στις 20.04.2010 ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΠ.ΕΣ.Α.Η.Δ.), δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β’ 562 στις 30.04.2010 & του οποίου ΦΕΚ έλαβε χώρα η κυκλοφορία από το Εθνικό Τυπογραφείο στις 06.05.2010. Η Υ.Α. εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 13 του Κεφαλαίου Α’ Τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας του άνωθεν Νόμου & περιλαμβάνει τα δικαιολογητικά που πρέπει να συνοδεύουν τη δήλωση & αίτηση εγγραφής στο δημοτολόγιο αλλοδαπών που αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια λόγω γέννησης ή φοίτησης σε σχολείο στην Ελλάδα σύμφωνα με το άρθρο 1Α που προστέθηκε στον ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ (Ν. 3284/2004)

Κεφάλαιο Β’ Συμμετοχή ομογενών και νομίμως διαμενόντων μεταναστών στην ανάδειξη αιρετών οργάνων της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τέθηκε ουσιαστικά εν ισχύι με την Εγκύκλιο υπ’ αριθμόν 6 με θέμα «Άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι από τους ομογενείς και τους νομίμως διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης» που υπέγραψε ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΠ.ΕΣ.Α.Η.Δ.) & πρωτοκολλήθηκε με Αριθ. Πρωτ. 24592/07.05.2010
Κεφάλαιο Γ’ Μεταβατικές – Τελικές Διατάξεις
Αφορά θέματα του Κεφαλαίου Α’ & τέθηκε ουσιαστικά εν ισχύι με την κυκλοφορία της αναφερόμενης Υ.Α.

Κεφάλαιο Δ’ ‘Άλλες Διατάξεις

Αφορά διάφορα άλλα θέματα, που δεν άπτονται της παρούσας μηνύσεως – εγκλήσεως – πολιτικής αγωγής
Την Υπουργική Απόφαση & την Εγκύκλιο ακολούθησε πλήθος άλλων διοικητικών πράξεων για την εφαρμογή του Ν. 3838/2010, όπως δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΠ.ΕΣ.Α.Η.Δ.)http://www.ypes.gr

Τόσο ο Νόμος 3838/2010 όσο & οι ανωτέρω Υ.Α., Εγκύκλιος & λοιπές διοικητικές πράξεις θεσμοθετούν κατά παράβαση κατ’ ουσίαν διατάξεων του Συντάγματος, νόμων & του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου 2 παράλληλους τρόπους απονομής πολιτικών δικαιωμάτων (πλήρων με την απόκτηση ιθαγένειας & μερικών με την εγγραφή σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους) σε απροσδιόριστο αριθμό αλλοδαπών, αλλοιώνοντας τη λαϊκή κυριαρχία, όπως θεσπίζεται στο άρθρο 1 του Συντάγματος & νοθεύοντας τη βούληση του Ελληνικού λαού στις επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Νοεμβρίου 2010 σε πρώτη φάση, την στιγμή που μόνο μία κατηγορία για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους (ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος, άρθρο 14, παρ. 3, περίπτωση γ) Ν. 3838/2010 & σελίδα 4 της Εγκυκλίου 6) καλύπτεται από 642.905 αλλοδαπούς – πάνω από το 6% του εκλογικού σώματος (άρθρο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟ 643.000 ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ του Γιώργου Φράγκου, εφημερίδα ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ, 04.02.2010 με επίσημα στοιχεία Υπουργείου Εσωτερικών)

Η ανόθευτη στις επιταγές της εκτελεστικής εξουσίας εκδήλωση της λαϊκής θέλησης τίθεται υπό την εγγύηση της Πολιτείας & επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων από τα άρθρα 52 & 120 του Συντάγματος:

Άρθρο 52
Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Νόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής.
Άρθρο 120
1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε’ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο & αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα & τους νόμους που συμφωνούν με αυτό & η αφοσίωση στην Πατρίδα & τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας & των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει & η παραγραφή του εγκλήματος.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται & υποχρεώνονται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Ο Νόμος, όπως θεσμοθετήθηκε από τη Βουλή & εκτελείται από τη Διοίκηση, είναι αντισυνταγματικός & παράνομος για τους ακόλουθους λόγους:

Ο N. 3838/2010 (Κεφάλαια Α’ & Γ’), η Υπουργική απόφαση (Υ.Α.) με Αριθμ. Φ. 130181/23198/10 & οι συναφείς διοικητικές πράξεις:

1. Παραβίαση Ποινικής Νομοθεσίας
Σύμφωνα με την παράγραφο 5iv) της Υ.Α. για τη δήλωση & αίτηση εγγραφής στο Δημοτολόγιο, απαιτείται από τους αλλοδαπούς της παραγράφων 3 (Απόκτηση ιθαγένειας λόγω γέννησης ή φοίτησης από ενηλικιωθέντες – άρθρο 1Α, παρ. 6 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας) & 4i)α (Απόκτηση ιθαγένειας λόγω γέννησης ή φοίτησης από ενηλικιωθέντες πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 3838/2010 σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 24 του Ν. 3838/2010) ένα από τα δικαιολογητικά είναι το ποινικό μητρώο δικαστικής χρήσης για τυχόν ποινικά κωλύματα του άρθρου 5 παρ. 1 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του Ν. 3838/2010.
Στο τροποποιηθέν άρθρο 5 παρ. 1 του Κώδικα, που παραπέμπει η Υ.Α. περιλαμβάνονται μια σειρά αδικήματα που αποτελούν κώλυμα απόκτησης ιθαγένειας, για τα οποία όμως απαιτείται αμετάκλητη καταδίκη του αιτούντος & στο άρθρο 5Β του Κώδικα, όπως προστέθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 3838/2010 απαιτείται να μην συντρέχουν λόγοι δημόσιας ή εθνικής ασφάλειας.

Η διάταξη αυτή της Υ.Α. με τις παραπομπές στις τροποποιήσεις του Κώδικα Ιθαγένειας, έρχεται σε σύγκρουση με την ποινική νομοθεσία, διότι δεν περιλαμβάνει τη διερεύνηση άσκησης ποινικής δίωξης ούτε καν για όλα τα αδικήματα που τιμωρούνται με στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον 3 μηνών για να διαπιστωθεί η επικινδυνότητα για τη δημόσια τάξη ή την ασφάλεια της Χώρας.

Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με το άρθρο 5Β του Κώδικα Ιθαγένειας είναι απαραίτητο να απουσιάζουν λόγοι δημόσιας ή εθνικής ασφάλειας. Οι λόγοι διαπιστώνονται ποινικώς & όχι από γνωμοδοτήσεις του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Ποινικό Δίκαιο

Ν. 3386/2005 Είσοδος, διαμονή & κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια όπως ισχύει
Άρθρο 76 Προϋποθέσεις & διαδικασία διοικητικής απέλασης
1. Η διοικητική απέλαση αλλοδαπού επιτρέπεται εφόσον:
Περ. γ’ Η παρουσία του στο ελληνικό έδαφος είναι επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη ή την ασφάλεια της Χώρας. Ο αλλοδαπός θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια ιδίως όταν σε βάρος του ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον τριών (3) μηνών.
2. Παραβίαση άρθρου 22 παρ. 1 Συντάγματος & Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση & το Άσυλο
Η εργασία αποτελεί δικαίωμα & προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών & για την ηθική & υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού & αστικού πληθυσμού.

O Νόμος 3838/2010 & η Υπουργική Απόφαση, που το συνοδεύει με την αυτόματη & μαζική ιθαγενοποίηση όλων σχεδόν των αλλοδαπών, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα & με τη μη θέσπιση μέγιστου ορίου πληθυσμού αλλοδαπών & προσδιορισμού ποσοστού τους επί του υπάρχοντος πληθυσμού της Ελλάδας, παραβιάζουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εργασία του Έλληνα πολίτη, του οποίου η ανεργία είναι σε διψήφιο ποσοστό με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών να μην έχουν εξασφαλισμένη την επιβίωση τους & με άμεσο κίνδυνο των πάντων την στιγμή που θα εισάγονται αλλογενείς σε δημόσιες λειτουργίες.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση & το Άσυλο, υπάρχει άμεση σύνδεση αριθμού αλλοδαπών με δυνατότητες εργασίας, στέγασης & υγειονομικών, εκπαιδευτικών & κοινωνικών υπηρεσιών, που δε λαμβάνουν καθόλου υπόψη ο Νόμος & η Υ.Α.
Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση & το Άσυλο

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο δε διαθέτει τα μέσα για να δεχθεί αξιοπρεπώς όλους τους μετανάστες που επιδιώκουν μια καλύτερη ζωή. Η μη ελεγχόμενη μετανάστευση μπορεί να διαταράξει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού στις χώρες προορισμού. Συνεπώς, η οργάνωση της μετανάστευσης πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ικανότητα υποδοχής της Ευρώπης, από απόψεως αγοράς εργασίας, στέγασης και υγειονομικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών υπηρεσιών & να προστατεύει τους μετανάστες από τον κίνδυνο να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης εγκληματικών δικτύων.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι η νόμιμη μετανάστευση πρέπει να δηλώνει τη βούληση αμφότερων των πλευρών, τόσο του μετανάστη, όσο και της χώρας υποδοχής, & να αποβλέπει σε αμοιβαίο όφελος. Υπενθυμίζει ότι εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να αποφασίζει τις προϋποθέσεις εισόδου των νόμιμων μεταναστών στο έδαφός του & να καθορίζει ενδεχομένως τον αριθμό τους. Η επιβολή ποσοστώσεων που μπορεί να προκύψει, θα μπορούσε να γίνει σε σύμπραξη με τις χώρες προέλευσης.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν μια επιλεκτική & συντονισμένη μεταναστευτική πολιτική, ιδίως σε συνάρτηση με τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς εργασίας & λαμβανομένων υπόψη των πιθανών επιπτώσεων στα υπόλοιπα κράτη μέλη.

Παραβίαση άρθρων 1 παρ.2 & 52 Συντάγματος & Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου. Παραβιάζουν το άρθρο 1 παρ. 2 του Συντάγματος Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία (Παύει να θεωρείται κυρίαρχος ο Ελληνικός λαός με την Ελληνοποίηση εκατομμυρίων αλλοδαπών σε βάθος χρόνου βάσει των κριτηρίων του Νόμου & των δικαιολογητικών της Υπουργικής Απόφασης, που το συνοδεύει) & το άρθρο 52, που εγγυάται τη λαϊκή θέληση, που εκφράζεται κυρίαρχα μέσα από το θεσμό των εκλογών, το άρθρο 77 ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟ ΆΣΥΛΟ & ΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ και το Πρωτόκολλο αριθ. 23 ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ της Ενοποιημένης απόδοσης της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2008/C 115/01 Εφημ. ΕΕ), καθώς & τις Οδηγίες 2009/50, 2008/115, 2005/71, 2004/81 & τον Κανονισμό 2002/1030, διότι:

i. Εντάσσουν αυθαίρετα ως πολίτες στον ελληνικό & ευρωπαϊκό χώρο όλους τους πρώην λαθρομετανάστες των οποίων απλά μέχρι τώρα είχε νομιμοποιηθεί μονάχα η παραμονή, χωρίς οποιοδήποτε πρόσθετο δικαίωμα σχετικό με ιθαγένεια, με νομοθεσία του εθνικού δικαίου της Ελλάδος κατά τα έτη 1997 (Προεδρικά Διατάγματα 358 & 359), 2001 (Νόμος 2901), 2005 (Νόμος 3386 & Υπουργική Απόφαση (Υ.Α.) 24103 (ΦΕΚ Β’ 1804) όπως τροποποιήθηκε με την Υ.Α. 13703/2007 (ΦΕΚ Β’ 1135) & με την Υ.Α. 933/2009 (ΦΕΚ Β’ 53). Επιπρόσθετα, με αυτούς & άλλους νόμους έλαβαν χώρα μαζικές έμμεσες νομιμοποιήσεις με παράταση αυτοδικαίως της χρονικής ισχύος αδειών διαμονής, ακόμη & μετά τη λήξη της ισχύος τους ή εκ των υστέρων αποδοχή της εκπρόθεσμης κατάθεσης των σχετικών αιτημάτων (Νόμοι 3013/2002, 3103/2003, 3242/2004, 3448/2006 & 3536/2007) Επομένως αλλοιώνει ριζικά τόσο τη λαϊκή κυριαρχία & θέληση του Ελληνικού λαού όσο & τη μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ii. Σε ακολουθία με τον άνω λόγο ο Νόμος & η Υπουργική Απόφαση αλλοιώνουν το Εκλογικό σώμα των Ελλήνων και των Ευρωπαίων ψηφοφόρων. Θα μπορούν πλέον ως «Έλληνες υπήκοοι», οι πρώην υπήκοοι κρατών που δεν έχουν αποδεδειγμένη σχέση με τον «Ευρωπαϊκό χώρο» που ορίζεται στο Προοίμιο της ανωτέρω Συνθήκης, να αναδεικνύονται ακόμα και Βουλευτές & Ευρωβουλευτές.

iii. Συνεπώς παραβιάζουν και την ακεραιότητα του ευρωπαϊκού «χώρου» και κατά την έννοια των άρθρων 3 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (2008/C 115/01 Εφημ. ΕΕ) & 67 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο N. 3838/2010 (Κεφάλαιο Β’), η Εγκύκλιος υπ’ αριθμόν 6 με Αριθ. Πρωτ. 24592/07.05.2010 & οι συναφείς διοικητικές πράξεις:

Το Κεφάλαιο Β’ του Νόμου, η συνοδευτική Εγκύκλιος & συναφείς διοικητικές πράξεις είναι αντισυνταγματικές στο σύνολο τους, διότι δίδουν πολιτικά δικαιώματα σε αλλοδαπούς με διατήρηση της αλλοδαπής ιθαγένειας τους.
1. Σύγκρουση Δικαιώματος Εκλέγειν & Εκλέγεσθαι σε αλλοδαπούς (Άρθρα 14 & 17 Ν. 3838/2010 & σελίδες 3-5 Εγκυκλίου) & Εγγραφής στους Ειδικούς εκλογικούς καταλόγους (Άρθρα 15-16 & 18-21 Ν. 3838/2010 & σελίδες 6-18 Εγκυκλίου. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 29982/31.05.2010 Υπουργική Απόφαση (Υ.Α.) Παράταση προθεσμίας εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους των ομογενών και των νομίμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης (ΦΕΚ Β’ 754/01.06.2010) παρατάθηκε η προθεσμία εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους των αλλοδαπών έως 31.08.2010) με το Ενιαίο των Πολιτικών Δικαιωμάτων, όπως αναγνωρίζεται από την Ποινική Νομοθεσία.

Ποινικός Κώδικας (Π.Κ.)

Στο άρθρο 63 Π.Κ. ως προς τα αποτελέσματα αποστέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων ως παρεπόμενη ποινή, αναφέρονται λεπτομερώς εκείνες οι ιδιότητες, που απονέμονται μόνο στον πολίτη & όχι στον οποιοδήποτε άνθρωπο μερικές εκ των οποίων είναι:
– δημόσια, δημοτικά ή κοινοτικά αξιώματα
– δημοτικές ή κοινοτικές θέσεις
– να ψηφίζει & να εκλέγεται στις πολιτικές, δημοτικές ή κοινοτικές εκλογές
Οι αλλοδαποί εκλογείς, που εγγράφονται στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, εξασφαλίζουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι ως δημοτικοί, διαμερισματικοί & τοπικοί σύμβουλοι σύμφωνα με το άρθρο 17 του Ν. 3838/2010 κατά παράβαση του ενιαίου των πολιτικών δικαιωμάτων του Π.Κ., αφού ψηφίζουν σε δημοτικές ή κοινοτικές εκλογές χωρίς να έχουν δικαίωμα σε πολιτικές (Βουλευτικές & Ευρωεκλογές) & εκλέγονται σε δημοτικά ή κοινοτικά αξιώματα, χωρίς να είναι πολίτες για να έχουν πρόσβαση σε άσκηση δημόσιας εξουσίας

2. Παραβίαση άρθρων 1 παρ.2, 28 παρ.1 & 52 Συντάγματος & Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου

Ως προς την αιτιολόγηση της παραβίασης άρθρων 1 παρ.2, 52 & Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου, ισχύουν ανάλογα τα αναφερόμενα στο σκέλος για την ιθαγένεια.
Σημειώνεται επιπροσθέτως όσον αφορά την παραβίαση του άρθρου 28 παρ.1 του Συντάγματος, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο κατοχυρώνει το δικαίωμα του εκλέγειν & εκλέγεσθαι μόνο για τους υπηκόους χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) στις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης & όχι τρίτων χωρών, όπως προβλέπουν ο παράνομος & αντισυνταγματικός Νόμος & οι εκτελεστές του πράξεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο είναι σε εναρμόνιση με το Ελληνικό Σύνταγμα, διότι τηρεί τον όρο της αμοιβαιότητας εκλέγειν & εκλέγεσθαι των υπηκόων χωρών Ε.Ε. στην Ελλάδα με το αντίστοιχο δικαίωμα των Ελλήνων στις 26 χώρες της Ε.Ε., πράγμα που δε διασφαλίζει ο εν λόγω Νόμος 3838/2010 & οι εκτελεστές του πράξεις, διότι δεν έχουν υπογραφεί αντίστοιχα διεθνείς συμβάσεις με τρίτες χώρες πλην Ε.Ε. για την απονομή εκλέγειν & εκλέγεσθαι σε Έλληνες πολίτες.

Άρθρο 28 παρ.1

Οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς & οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωση τους με νόμο & τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου & υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου & των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

3. Ο Νόμος 3838/2010, δεν είναι ειδικός σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 4 του Συντάγματος ούτε εμπίπτει στα ανθρώπινα δικαιώματα σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος
Μόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους (άρθρο 4, παρ. 4)
Κατά τη κρατούσα άποψη δημόσια λειτουργία υφίσταται σε κάθε θέση που συνεπάγεται συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας
(ενδεικτικά, σελ. 157 επ. με περαιτέρω παραπομπές, Κ. Χρυσόγονος «Ατομικά & Κοινωνικά Δικαιώματα», 2η έκδοση, Αθήνα 2002). Οι Ο.Τ.Α. είναι φορείς δημόσιας εξουσίας & ως εκ τούτου τα δικαιώματα εκλέγειν & εκλέγεσθαι σε αυτούς επιφυλάσσονται κατά κανόνα μόνο σε Έλληνες πολίτες.

Η Επίκουρη Καθηγήτρια Συγκριτικού Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Νέδα Κανελλοπούλου παρατηρεί σχετικά σε άρθρο της Τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 24.01.2010:

“Δημόσια λειτουργία ενυπάρχει σε κάθε θέση που συνεπάγεται συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού ασκούν δημόσια εξουσία. Έτσι, τα δικαιώματα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στην πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούν αναμφισβήτητα συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας λειτουργίας. Επιφυλάσσονται επομένως από το Σύνταγμα μόνο στους Ελληνες πολίτες. Αυτό ισχύει όχι μόνο για το δικαίωμα του εκλέγεσθαι αλλά και για το δικαίωμα του εκλέγειν, που έχει αναμφισβήτητα θεσμική λειτουργικά διάσταση.”

Ο Νόμος 3838/2010 στον οποίο εδράζει το περιεχόμενο της Εγκυκλίου 6 δεν είναι ειδικός, διότι αφενός καθιερώνει γενικές & ευρείες εξαιρέσεις (εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών εκλογέων) & όχι συγκεκριμένες. Η εξαίρεση δεν πρέπει να αναφέρεται ούτε σε γενική ούτε σε ευρεία κατηγορία προσώπων (βιβλιογραφία ως ανωτέρω) καταλύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως η εν προκειμένω εγκύκλιος τη λαϊκή κυριαρχία (άρθρο 1, παρ. 2 Συντάγματος)

Η κυρία Κανελλοπούλου παρατηρεί σχετικά (από το παραπάνω άρθρο):
για να είναι «ειδικός» ο νόμος, πρέπει η κατηγορία των προσώπων στα οποία αναφέρεται η εξαίρεση να μην είναι ούτε γενική ούτε ευρεία. Πληροί την προϋπόθεση αυτή το νομοσχέδιο; Ασφαλώς όχι.

Το Ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 5 παρ.2 προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα των αλλοδαπών σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.)

Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής & της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας & θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων (άρθρο 5, παρ. 2)
Σε αυτά τα δικαιώματα όμως δεν υπάγονται, τα δικαιώματα πολιτικής συμμετοχής, όπως π.χ. το δικαίωμα εκλέγειν & εκλέγεσθαι, η άσκηση των οποίων κατοχυρώνεται με βάση το Σύνταγμα – κατά την κρατούσα άποψη – στους Έλληνες πολίτες (σελ. 393 επ. με περαιτέρω παραπομπές, Κ. Μαυριάς «Συνταγματικό Δίκαιο», 2η έκδοση, 2002)

4. Αντισυνταγματικός ο Νόμος με το άρθρο 29 παρ. 1 του Συντάγματος

Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα, μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν & να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η οργάνωση & η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Είναι δεδομένο, ότι χωρίς αυτό το δικαίωμα, που απολαμβάνουν μόνο Έλληνες πολίτες, δε νοείται & οποιαδήποτε συμμετοχή σε εκλογές πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης (σελ. 388 επ. βιβλιογραφίας ως ανωτέρω)

Ο Καθηγητής Δημήτρης Τσάτσος στο Συνταγματικό του Δίκαιο (τόμος Γ΄, Θεμελιώδη Δικαιώματα, 1988, σελ. 164 -165) παίρνει σαφώς θέση υπέρ της αντισυνταγματικότητας του δικαιώματος ψήφου των μεταναστών στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως φαίνεται & από το σχετικό απόσπασμα:

«Ο Γ. Βλάχος (σ. 59-60), βασιζόμενος στη διατύπωση του άρθρου 102 § 2 που δεν μνημονεύει την ιδιότητα του “Έλληνα πολίτη” ως προϋπόθεση άσκησης του εκλογικού δικαιώματος στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δέχεται πως φορέας αυτού του δικαιώματος είναι & ο αλλοδαπός. Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε πως το Σύνταγμα & αυτό το δικαίωμα το επεφύλαξε μόνο στους Έλληνες πολίτες»… «αυτό προκύπτει και από το άρθρο 29 § 1 του Συντάγματος (δικαίωμα ίδρυσης και συμμετοχής σε πολιτικά κόμματα) που ρητά ισχύει μόνο για τους Έλληνες πολίτες»… διότι «συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές έξω από την αντιπαράθεση των πολιτικών κομμάτων μόνο θεωρητικά είναι νοητή στην Ελλάδα & μόνο στη βάση της παραγνώρισης της πολιτικής πραγματικότητας»…

«Η αναγνώριση τέτοιων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς προϋποθέτει συνταγματική μεταβολή. Τελικά, η συνταγματική μεταβολή, που θα ήταν αναγκαία για την αναγνώριση ενός τέτοιου δικαιώματος για τους αλλοδαπούς, δεν συντελέσθηκε. Η σχετική συζήτηση, όμως, έκανε πολύ ορατή τη σχέση του ρόλου που το Σύνταγμα αναγνωρίζει στον άνθρωπο που μετέχει στις κοινωνικοπολιτικές διαδικασίες με τον πραγματικό ρόλο που ο άνθρωπος διαδραματίζει στις οικονομικές διαδικασίες ενός κοινωνικού συνόλου».

Στο άρθρο της η κυρία Κανελλοπούλου αναφέρει, ότι γεννιούνται προφανή ζητήματα αντισυνταγματικότητας επειδή στην αναθεώρηση του 2008 δεν αναθεωρήθηκε τελικά, αν & προτάθηκε για αναθεώρηση, το άρθρο 102, παρ.2.-

-Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι στην προηγούμενη αναθεώρηση η ψήφος των μεταναστών στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση είχε προταθεί να εισαχθεί με ρητή συνταγματική διάταξη και από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Για τους λόγους αυτούς & επειδή σύμφωνα με το εδάφιο 4 του άρθρου 62 Συντάγματος δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα των Βουλευτών.

Aristea Latsi Chrisikopoulou

ΠΟΛΙΤΙΚΗ            ΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ – ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ – ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

http://www.artemis-sorras.gr/

https://www.eurovouli.gr/