Στις 7 Δεκεμβρίου 1943, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη γερμανική επιχείρηση εντοπισμού των αιχμαλώτων στα χωριά των Καλαβρύτων, το αρχηγείο του ΕΛΑΣ στέλνει γραπτή διαταγή εκτέλεσής τους. Οι 77 αιχμάλωτοι εκτελούνται ομαδικά στην άκρη μιας χαράδρας, κοντά στο χωριό Μάζι και τα πτώματά τους ρίχνονται στην χαράδρα . Μερικά από τα πτώματα, ακρωτηριάζονται με τρόπο που να γιγαντώσει την οργή των Γερμανών. Την επομένη, οι Γερμανοί βρίσκουν τα πτώματα και εξαγριώνονται. Τότε δόθηκε η εντολή να κατευθυνθούν στα Καλάβρυτα και να μην αφήσουν λίθο επί λίθου!

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Θεσσαλονίκη, ο ΕΛΑΣ καταπάτησε τις συμφωνίες και κατέλαβε την πόλη, εγκαθιστώντας καθεστώς βίας και τρόμου. Από την πρώτη στιγμή, συνελήφθησαν χιλιάδες αντικομμουνιστές, που βαφτίστηκαν συλλήβδην “δωσίλογοι”. Κάποιοι απ’ αυτούς εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι κλείστηκαν στις φυλακές.

Όμως ο μεγάλος ναύαρχος «σήκωσε μπαϊράκι» (όπως συνήθιζε να κάνει) κι έμεινε στο λιμάνι του Μούδρου, αρνούμενος να εκτελέσει την εντολή. Μόλις ο τουρκικός στόλος προσέγγισε την Λήμνο, είδε έκπληκτος το «Αβέρωφ» να ξεπροβάλλει. Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη (όπως ακριβώς στην ναυμαχία της Έλλης), με τον Κουντουριώτη να αποσπάται από τον στόλο και να κυνηγά μόνος του τα εχθρικά πλοία.

Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά, θα αναφερθώ σήμερα στο πιο αποτρόπαιο μαζικό έγκλημα του ΚΚΕ κατά των αμάχων: την ομηρεία χιλιάδων απλών πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, που πάρθηκαν «από τον σωρό», οδηγήθηκαν εκτός Αθηνών και πολλοί απ' αυτούς δεν κατάφεραν να επιζήσουν! Το έγκλημα αυτό το αποσιωπούν οι ιστορικοί της αριστεράς, για προφανείς λόγους...

Σήμερα ο ναός του Απόλλωνος είναι σε στάδιο "συντήρησης" και "αποκατάστασης". Η εικόνα που παρουσιάζει είναι τραγική. Λεηλατημένος και απογυμνωμένος από την λαμπρή μαρμάρινη ζωφόρο του (Εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο και αυτή) και κατασκαμμένος με σκοπό την κλοπή των μετάλλων της βάσης του. Ο προσανατολισμός του όμως εξακολουθεί να είναι σταθερά ο ίδιος αν και λόγω της καταστροφής μεγάλου μέρους των θεμελίων του έχει ολισθήσει εκτός του άξονα του.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1943, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη γερμανική επιχείρηση εντοπισμού των αιχμαλώτων στα χωριά των Καλαβρύτων, το αρχηγείο του ΕΛΑΣ στέλνει γραπτή διαταγή εκτέλεσής τους. Οι 77 αιχμάλωτοι εκτελούνται ομαδικά στην άκρη μιας χαράδρας, κοντά στο χωριό Μάζι και τα πτώματά τους ρίχνονται στην χαράδρα . Μερικά από τα πτώματα, ακρωτηριάζονται με τρόπο που να γιγαντώσει την οργή των Γερμανών. Την επομένη, οι Γερμανοί βρίσκουν τα πτώματα και εξαγριώνονται. Τότε δόθηκε η εντολή να κατευθυνθούν στα Καλάβρυτα και να μην αφήσουν λίθο επί λίθου!

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Θεσσαλονίκη, ο ΕΛΑΣ καταπάτησε τις συμφωνίες και κατέλαβε την πόλη, εγκαθιστώντας καθεστώς βίας και τρόμου. Από την πρώτη στιγμή, συνελήφθησαν χιλιάδες αντικομμουνιστές, που βαφτίστηκαν συλλήβδην “δωσίλογοι”. Κάποιοι απ’ αυτούς εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι κλείστηκαν στις φυλακές.

Όμως ο μεγάλος ναύαρχος «σήκωσε μπαϊράκι» (όπως συνήθιζε να κάνει) κι έμεινε στο λιμάνι του Μούδρου, αρνούμενος να εκτελέσει την εντολή. Μόλις ο τουρκικός στόλος προσέγγισε την Λήμνο, είδε έκπληκτος το «Αβέρωφ» να ξεπροβάλλει. Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη (όπως ακριβώς στην ναυμαχία της Έλλης), με τον Κουντουριώτη να αποσπάται από τον στόλο και να κυνηγά μόνος του τα εχθρικά πλοία.

Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά, θα αναφερθώ σήμερα στο πιο αποτρόπαιο μαζικό έγκλημα του ΚΚΕ κατά των αμάχων: την ομηρεία χιλιάδων απλών πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, που πάρθηκαν «από τον σωρό», οδηγήθηκαν εκτός Αθηνών και πολλοί απ' αυτούς δεν κατάφεραν να επιζήσουν! Το έγκλημα αυτό το αποσιωπούν οι ιστορικοί της αριστεράς, για προφανείς λόγους...

Σήμερα ο ναός του Απόλλωνος είναι σε στάδιο "συντήρησης" και "αποκατάστασης". Η εικόνα που παρουσιάζει είναι τραγική. Λεηλατημένος και απογυμνωμένος από την λαμπρή μαρμάρινη ζωφόρο του (Εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο και αυτή) και κατασκαμμένος με σκοπό την κλοπή των μετάλλων της βάσης του. Ο προσανατολισμός του όμως εξακολουθεί να είναι σταθερά ο ίδιος αν και λόγω της καταστροφής μεγάλου μέρους των θεμελίων του έχει ολισθήσει εκτός του άξονα του.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1943, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη γερμανική επιχείρηση εντοπισμού των αιχμαλώτων στα χωριά των Καλαβρύτων, το αρχηγείο του ΕΛΑΣ στέλνει γραπτή διαταγή εκτέλεσής τους. Οι 77 αιχμάλωτοι εκτελούνται ομαδικά στην άκρη μιας χαράδρας, κοντά στο χωριό Μάζι και τα πτώματά τους ρίχνονται στην χαράδρα . Μερικά από τα πτώματα, ακρωτηριάζονται με τρόπο που να γιγαντώσει την οργή των Γερμανών. Την επομένη, οι Γερμανοί βρίσκουν τα πτώματα και εξαγριώνονται. Τότε δόθηκε η εντολή να κατευθυνθούν στα Καλάβρυτα και να μην αφήσουν λίθο επί λίθου!

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Θεσσαλονίκη, ο ΕΛΑΣ καταπάτησε τις συμφωνίες και κατέλαβε την πόλη, εγκαθιστώντας καθεστώς βίας και τρόμου. Από την πρώτη στιγμή, συνελήφθησαν χιλιάδες αντικομμουνιστές, που βαφτίστηκαν συλλήβδην “δωσίλογοι”. Κάποιοι απ’ αυτούς εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι κλείστηκαν στις φυλακές.

Όμως ο μεγάλος ναύαρχος «σήκωσε μπαϊράκι» (όπως συνήθιζε να κάνει) κι έμεινε στο λιμάνι του Μούδρου, αρνούμενος να εκτελέσει την εντολή. Μόλις ο τουρκικός στόλος προσέγγισε την Λήμνο, είδε έκπληκτος το «Αβέρωφ» να ξεπροβάλλει. Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη (όπως ακριβώς στην ναυμαχία της Έλλης), με τον Κουντουριώτη να αποσπάται από τον στόλο και να κυνηγά μόνος του τα εχθρικά πλοία.

Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά, θα αναφερθώ σήμερα στο πιο αποτρόπαιο μαζικό έγκλημα του ΚΚΕ κατά των αμάχων: την ομηρεία χιλιάδων απλών πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, που πάρθηκαν «από τον σωρό», οδηγήθηκαν εκτός Αθηνών και πολλοί απ' αυτούς δεν κατάφεραν να επιζήσουν! Το έγκλημα αυτό το αποσιωπούν οι ιστορικοί της αριστεράς, για προφανείς λόγους...

Σήμερα ο ναός του Απόλλωνος είναι σε στάδιο "συντήρησης" και "αποκατάστασης". Η εικόνα που παρουσιάζει είναι τραγική. Λεηλατημένος και απογυμνωμένος από την λαμπρή μαρμάρινη ζωφόρο του (Εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο και αυτή) και κατασκαμμένος με σκοπό την κλοπή των μετάλλων της βάσης του. Ο προσανατολισμός του όμως εξακολουθεί να είναι σταθερά ο ίδιος αν και λόγω της καταστροφής μεγάλου μέρους των θεμελίων του έχει ολισθήσει εκτός του άξονα του.